ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ!

Στα όνειρα φραγμοί δεν υπάρχουν.Κι απόψε όπως βλέπω έχουμε σχεδόν Πανσέληνο.Πως άλλωστε μπορείς να σβήσεις τούτο το φεγγάρι, όταν πάει να κάνει τον κύκλο του και να ολοκληρωθεί!Πάνω του έμαθες ολόκληρη τη ζωή.Αυτό σ΄ έμαθε να προχωράς χωρίς να σέρνεσαι και προ πάντων να μη μένεις ακίνητος.Κι όταν γύριζες το βλέμμα σου ψηλά, αυτό στεκόταν εκεί και σου χαμογελούσε.

Δεν το ΄φτανες ποτέ κι ας νόμιζες πως θ΄ άπλωνες το χέρι σου να τ΄ αγγίξεις.Δεν ήθελες να πιστέψεις πως αυτό ήταν ένας μύθος.Αν όμως ένιωθες κουρασμένος, αυτό ήταν πάντα πρόθυμο κάτι να κάνει για να σου πάρει την κούραση.Ήταν όλη σου η ζωή και το ΄χες κάνει όλο δικό σου… κτήμα σου.Κι όταν σε πλημύριζε η αγάπη ήθελες να το χαρίσεις μ΄ όλη σου την καρδιά.Σ΄ έκανε από μόνο του ευτυχισμένο.Κι η ειρωνεία είναι πως μόνο τα όνειρά σου το συνόδευαν στο ταξίδι του.Έμεναν κι αυτά εκεί μαζί να περιμένουν, όπως πάντα ακούραστα κι απλησίαστα.Σαν όνειρα χαμένα… όπως πάντα..!

Αυτήν την ώρα που το φεγγάρι τραβάει το δρόμο του κι αφήνει τα ίχνη του πάνω στη θάλασσα, μ΄ έχουν πλημμυρίσει θύμησες πολλές κι από ΄κεινες που σου ματώνουν την καρδιά.Δε θέλω όμως αυτήν την ώρα να θυμάμαι τίποτα κι αφήνω το μυαλό και το βλέμμα μου να πλανιέται και να ταξιδεύει μεσοπέλαγα κάνοντας παρέα στα πλοία της γραμμής, που περνούν στο βάθος για έναν προορισμό που εύχομαι κι ελπίζω να μην είναι στο πουθενά.

Σχεδόν Πανσέληνος απόψε κι απέναντι μόλις που ξεχωρίζουν απ΄ την καταχνιά της υγρασίας τα φώτα των νησιών απ΄ τους Παξούς κι ο φάρος για τα πλεούμενα απ΄ τους Αντίπαξους.Ευτυχώς που δε μου βγήκε πάλι η μελαγχολία κι απόψε μες στη μαύρη νύχτα.Με το ζόρι τη συγκράτησα απ΄ ότι θα καταλάβατε βέβαια κι εσείς.Φαντάσου λέει να ΄τανε κι ολόκληρο το φεγγάρι!Θα ΄τανε η καλύτερή μου… νύχτα!

Που θα πάει όμως… υπομονή μέχρι να γίνει τελείως καλά το Σοφάκι μου και τότε ποιος με πιάνει!Έχω να βγάλω πολύ γκρίνια..!Για την ώρα ας αρκεστώ σ΄ αυτές τις ανούσιες αναλαμπές μου!Ξέρω πως σας έχω κουράσει κι έχετε απόλυτο δίκιο σ΄ ότι κι αν πείτε!Προσπαθώ όμως μέσα απ΄ όλα αυτά, μήπως καταφέρω να φτιάξω τη δική μου Πανσέληνο!

Υ.Γ.:Οι αναλαμπές αυτές μου ΄ρθαν χθες το βράδυ απ΄ την παραλία της Λούτσας-Πρεβέζης.Είχε μια ήρεμη θάλασσα κι η ρουφιάνα με ξελόγιασε.Δε θέλω πολύ σε τέτοιες εικόνες.Οπότε με ξέρετε πως θα έσκαγα αν δεν τις έγραφα χωρίς να της μοιραστώ!Και ιδού..!