ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΣΚΙΡΤΗΜΑ!

Είμαι Φθινόπωρο.
Δε φοβάμαι το πουθενά.

Βρίσκομαι στο ηλιοβασίλεμα.

Δε φοβάμαι μήπως χαθώ σ' αυτό.

Θα λιώσει μέσα στην αγάπη μου
και στο άρωμα της κρύας μέντας.

Θα υφάνω ορίζοντα στην έλευση

με νότες αφυπνισμένου χρώματος.

Θα προσθέσω φως και ζεστασιά

σε ένα συννεφάκι που περνά.

Θα ξεπλύνω το πρωινό
με δροσερά συναισθήματα

στο διάφανο μπλε στερέωμα.

Θα στάξω μια σταγόνα πέρλα
σε επιχρυσωμένο φύλλωμα.

Θα σκουπίσω με την αυγούλα

τα φύλλα που θα πέσουν από ντροπή.

Θα στρώσω τη στιγμή

μεταξύ του ερχομού

και της μετάβασης.

Θα χαράξω νοσταλγία

στων αιθέρων τη φλούδα

για να θυμάμαι τούτη τη μέρα.

Και θα διαγράψω τη συνθήκη

με το καλοκαίρι.

Σ' ΑΓΑΠΩ!

Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν δε με πιστεύεις.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν δε μπορώ να το αποδείξω.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν δε μπορώ να σταματήσω όλο τον πόνο σου.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν έχω όλα αυτά και δεν τα βλέπεις.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν με πληγώνεις.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν δε μπορείς να ακούσεις αυτά τα λόγια.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν με κατηγορείς ότι σε εγκατέλειψα.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν δεν καταλάβες ότι ποτέ δεν ήθελα να σε αφήσω μόνη.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν δε μπορείς να με δεις.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν δε μπορείς να με νιώσεις.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν δεν ξέρεις καθόλου πόσο σ' αγαπώ.