ΑΠΟΦΑΣΗ!

Γεια σου! Στο δρόμο σου θα έχεις φτάσει αρκετές φορές κοντά στο σημείο εκείνο που χρειάστηκε να πάρεις μια απόφαση. Όταν παίρνεις μια απόφαση, τότε τελειώνεις από το δίλημμα. Απασφαλίζεις την ανασφάλεια σου και την πυροδοτείς να φύγει μακριά. Όποια απόφαση πάρεις, εύχεσαι μονάχα να μη σε βγάλει σε αδιέξοδο. Όμως στα αδιέξοδα είσαι δομημένος να ανοίγεις δρόμους. Έχεις θεμέλια το καθαρό μυαλό και την καρδιά σου. Αυτά θα σε βοηθήσουν να φτιάξεις την έξοδο κινδύνου. Αν όμως συνεχίζεις ν' αναρωτιέσαι, τότε φαίνεται ότι αναβάλλεις την απόφαση. Ανάμεσα στους δαίμονες που σε βασανίζουν, αποζητάς τη θεϊκή σιγουριά. Μ' αυτόν τον άβουλο τρόπο βουλιάζεις στο τέλμα των επιπτώσεων και μπορεί εύκολα να γίνεις έρμαιο άλλων αποφάσεων. Ίσως πιο οδυνηρών και σκληρών. Γυρεύοντας να βρεις το σωστό, γεμίζεις από αμφιβολίες. Νομίζεις ότι είσαι στη μεριά του λάθους και μπαίνεις στη διαδικασία της σύγκρισης. Έτσι γεννιέται ο φόβος της ατολμίας. Παραλύει τη θέληση με το μικρόβιο της σύγχυσης. Σε κάνει να περιφέρεσαι αμήχανα. Αδειάζει τη σκέψη σου από τη θετικότητα. Μην ξεχνάς ότι όλη σου η ζωή είναι ένα διαρκές ρίσκο. Γι' αυτό μην αναβάλλεις την απόφαση. Κάνε απλά αυτό που σκέφτεσαι. Σ' αγαπώ!

ΜΠΛΕ ΠΑΡΑΘΥΡΑ!

(*)ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ:

Το μπλε είναι το χρώμα του καθαρού ουρανού

και της βαθιάς θάλασσας. Θεωρείται το χρώμα της αρμονίας,

της γαλήνης, της εμπιστοσύνης, της ελευθερίας,

και της απόστασης(ασφάλειας).

Βάλε φωτιά εκεί στα περιθώρια

και τις πληγές προσάναμμα ν' αντέξεις

όταν θα ψάχνεις για να βρεις τα όρια

σε συμπληγάδες ποιο δρόμο να διαλέξεις.

Απόψε που θαρθείς πάλι στον ύπνο μου

απ' τα υπόγεια να με προϋπαντήσεις

άσε ένα ψέμα τώρα εκεί στο δείπνο μου

και μια υπόσχεση που δε θα την κρατήσεις.

Άνοιξε στη ζωή σου μπλε παράθυρα

να φύγει ο σκόπελος που σ' αποδυναμώνει 

κι όσοι περνάνε δίπλα σου παράταιρα

να βάνεις όρια για να μη μείνεις μόνη.

Φτιάξε καράβι ένα από τον πόνο σου

κι αρμένιζε στις θάλασσες τη θλίψη

ώσπου να φύγουν όλα από τον τόπο σου

χαμόγελο ποτέ να μη σου λείψει.

Γέμισε μπλε παράθυρα τον ουρανό

με το φεγγάρι πότιζε παρτέρια

φώτισε τον αόρατο ωκεανό

και με την άρπα μούχλευε αστέρια.

Όταν θα δεις της θάλασσας τα θύματα

σε μια παράλυτη ζωή πως κινδυνεύεις

τότε να ρίξεις δυο στροφές στα κύματα

κι από την άβυσσο να ταξιδεύεις.

Κάποτε θα θυμώσουνε τα όνειρα

κι απ' τ' αδιέξοδο θα ανοίξουνε σοκάκι

μα όσο η θάλασσα βγάζει απόνερα

η Οδύσσεια δεν έχει τέλος στην Ιθάκη.
Αν βρεις το δρόμο που πάει στον Παράδεισο
δώσε στα βάρη σου δύναμη να στηριχθείς
κι αν σπάσει η σκάλα και φύγεις προς την άβυσσο
τα μπλε παράθυρα πιάσε για να κρατηθείς.

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα λόγια ακολούθησαν τη μελωδία του γνωστού τραγουδιού "Διόδια".