ΜΗΔΕΝ!

Έρχομαι από το μηδέν. Γεννήθηκα από το άπειρο. Από κει που ξεκινάνε όλα. Οι αριθμοί, οι ελπίδες, οι επιθυμίες, τα όνειρα. Μου είπαν να μετράω το χρόνο, τις στιγμές, τα λόγια, τον εαυτό μου. Μου έδωσαν να έχω ένα αριθμητήριο. Μ' αυτό διασχίζω το μέλλον. Έχανα όμως τις ελπίδες και χανόμουνα στα όνειρα. Πολλές φορές ήρθαν και μου είπαν να πουληθώ. Μου πρότειναν αριθμούς, αλλά δεν έμαθα να μετράω και δε δέχτηκα. Μετά μου έστειλαν την εφηβαία αλήθεια γυμνή και πρόθυμη στις επιθυμίες μου, αλλά δεν είχα επιθυμίες. Με έπεισαν πόσο όμορφο είναι να ζεις χαμογελώντας στο εκτελεστικό απόσπασμα, αλλά δεν ήξερα πως ταριχεύουν τα όνειρα προτού γίνουν αναμνήσεις. Όταν ήμουν νέος μετέφερα εύφλεκτα υλικά. Σήμερα ασχολούμαι στην εκτροφή πτωμάτων. Πως ήμουνα; Τι έκανα; Είχα μυαλό αμοιβάδας; Έκανα μεταμόσχευση σκέψης; Ποιος θα σκύψει τώρα να φιλήσει την αθωότητα; Τραυματισμένες ερωτήσεις μιας νιότης που δε θέλω να γίνει απομίμηση. Αυτά που σκέφτομαι και βλέπω καταλήγουν όλα από κει που ξεκίνησαν... στο μηδέν. 

MATRIX!

"Ο δρόμος του επαναστάτη είναι μοναδικός και μοναχικός" είχε πει κάποτε ο Μίσσιος και φαίνεται πως έχει δίκιο. Έρχεται κάποτε η στιγμή που νιώθεις ότι η ζωή που ζεις είναι ένας ατέλειωτος βάλτος. Ξαφνικά νιώθεις την ανάγκη να ουρλιάξεις. Να αντιδράσεις στη σαπίλα που υπάρχει γύρω σου. Αυτό το καταλαβαίνεις από τις αληθινά όμορφες παρέες που είναι νέου τύπου και φτιαγμένες από χιλιάδες σιχαμερά όντα. Να νιώθεις σαν ένα ασήμαντο μυρμήγκι ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλα, που σέρνονται στο βάλτο με σκατά. Κι εσύ να ντρέπεσαι που ανήκεις σ' αυτήν την ψεύτικη κοινότητα και το χειρότερο, που πρέπει να δεχτείς αυτόν το συμβιβασμό. Να δεχτείς δηλαδή να κυλιστείς με το κεφάλι στα σκατά εξαιτίας των μυρμηγκιών και κάθε φορά να ακούς ότι πρέπει να αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη που ακόμα ζεις αυτήν την παράνοια. Κάπως έτσι λοιπόν το ουρλιαχτό σου αυτό μπορεί να θεωρηθεί διαφημιστικό σλόγκαν. Το παγκόσμιο σανό φαίνεται ότι δεν είναι μόνο πανάκριβο, αλλά κι ανόθευτο, αφού οι αλλαγές που ετοιμάζουν καταβροχθίζονται αμάσητες χωρίς καμία δόση αντίδρασης. Στο όνομα κάποιας προσωρινής ανωμαλίας - που χρονικά κατά καιρούς προϋπήρχε - κι αφού έχει προ πολλού προαναγγελθεί με προφητική μαεστρία κι ιεραρχηθεί από αρρωστημένα μυαλά με προπαγάνδα, κατεδαφίζονται κεκτημένα με περιορισμούς κι υποχρεωτικότητες. Γεμίζεις φρίκη σαν νιώθεις ποιος είναι ο πραγματικός σου αντίπαλος. Αν στις δικτατορίες η καταπάτηση της ελευθερίας είναι προφανής, στις νοθευμένες δημοκρατίες όμως διενεργείται με "νυστέρι", επειδή είναι σημαντικό να δίνεται η ψευδαίσθηση της. Έτσι επιστρατεύουν - και χρηματίζουν με διάφορους τρόπους - κάθε λογιών ανθρωπόμορφα τέρατα κι ανθρωποφάγους δόκτορες Hannibal με στημένες μελέτες, αδιευκρίνιστες ενημερώσεις και προπαγανδιστικά νούμερα εκμεταλλευόμενοι την άγνοια σου, για να σε πείσουν δήθεν επιστημονικά. Η επιστήμη πλέον έχει θυσιαστεί στην πολιτική. Σκοπός βέβαια υπάρχει πάντα και τίποτα δε γίνεται χωρίς κάποιον λόγο. Παντού και πάντοτε όμως θα υπάρχει κι η εξήγηση. Αρκεί μόνο να τραβήξεις τις κουρτίνες και να κάνεις τη δική σου έρευνα, αφού βγάλεις όλο το κερί από τα μάτια για να τη δεις. Σχιζοφρενείς και δολοφόνοι κυβερνήτες - εκλεγμένα υποχείρια νοθείας - παραμόνευαν σε κάθε γενιά για να δημιουργούν διαστρεβλώσεις κι αποσταθεροποιήσεις. Ίσως να ζούμε τον τελευταίο χορό που ξεκίνησε έντονα πριν από μερικά χρόνια και στις μέρες μας έχει συγκροτηθεί, ενορχηστρωθεί, συγχρονισθεί κι ενταθεί από διεφθαρμένες συμμορίες του ολοκληρωτικού ελέγχου και καπιταλιστικού παροξυσμού. Το κουτί της Πανδώρας έχει ήδη ανοίξει κι είναι σε προχωρημένο στάδιο και σήψη. Ένα καλά ρυθμισμένο πρόγραμμα, ένα άψογο σε εκτέλεση οργανωμένο σχέδιο που επενδύει στο φόβο και στην ανησυχία. Πανδημίες, θεομηνίες, ερημοποιήσεις, κρίσεις, ψηφιακά γκούλαγκ, κλιματαριές, λογοκρισίες και στο βάθος πόλεμοι. Από δω και πέρα ζούμε το απόλυτο έργο του matrix. Για να κατευνάσει όμως το θηρίο, απαιτεί θυσίες. Να εκκενώσουμε τις χώρες ή μήπως τις ζωές μας; Ο κόσμος αλλάζει. Αλλά χωρίς εσένα. Κι εσύ μετά συνέχιζε να ελπίζεις. Δεν ξέρεις τι, αλλά ελπίζεις και λες ότι κάποτε μια ανοιξιάτικη μέρα ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος. Μπούρδες. 

Υ.Γ.: Διαβάζοντας αυτό το κείμενο ξανά και ξανά νομίζω πως μάλλον θα πρέπει να έχω πρόβλημα, ή μπορεί να είμαι ο ίδιος το πρόβλημα, γιατί νιώθω ότι όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μου για έναν απλό μέσο άνθρωπο, όσο να φαίνονται αόρατα, άλλο τόσο να είναι κι ανύπαρκτα.

ΔΥΟ ΖΩΕΣ!

Τα χρόνια που έφυγαν, φαίνεται πως άφησαν στη μνήμη το αποτύπωμα ότι έζησα σε δυο διαστάσεις. Δεν ξέρω εάν συμβαίνει και σε άλλους αυτό. Η πρώτη ήταν μέχρι τη μέρα που έκανα οικογένεια κι η άλλη μετά. Ήταν δυο ξεχωριστές και διαφορετικές καταστάσεις από κάθε άποψη. Η καθεμιά είχε τα θετικά και τα αρνητικά της. Ανάμεσα σ' αυτές τις δυο, τα περισσότερα θετικά βιώματα καθορίζουν τον τελικό νικητή. Δεν έδωσα όμως ιδιαίτερη σημασία στη διαίσθηση, για να διακρίνω νωρίτερα ποια θα μου ταίριαζε. Η ελαφρότητα που κουβαλούσα δε με άφησε να τη δω. Ο χωρισμός απλά είναι μια άλλη διάσταση που συνθέτει τις δυο προηγούμενες, επειδή εμπεριέχει κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα από αυτές τις ζωές. Τελικά, ίσως να μη ζούμε μόνο μια φορά!

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΣΚΙΡΤΗΜΑ (VIDEO)!

από δικό μου βίντεο

Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΘΕΑΤΗ!

Ανοίγω τα μάτια. Κλείνω τα μάτια. Το όνειρο παραμένει εκεί. Ακίνητο. Ίδιο κι αμετανόητο. Περασμένα μεσάνυχτα κλεισμένος στο σκοτεινό κελί μου, οι ώρες να γεμίζουν σκουριά κι απέξω ένα σπασμένο παντζούρι να χορεύει επίμονα στο ρυθμό του ρολογιού. Δίπλα το τηλέφωνο άδειο να ξεκληρίζει τα λόγια. Χρόνια ολόκληρα γεμάτα ελπίδα με κείνο το ατέλειωτο παράπονο στα σκουριασμένα γρανάζια ενός στείρου μυαλού και τίποτα περισσότερο από κενό. Τα σαράκια να μου κατατρώνε τη σκέψη, η αλήθεια να μου διαφεύγει συνέχεια κι οι διέξοδοι σφαλισμένοι σαν μια συνηθισμένη περίπτωση. Αφού δεν αρνήθηκα το ρόλο που μου δόθηκε, πόνος βουβός με γυροφέρνει. Εκπυρσοκροτεί άθελα σε θυμό με ανεξέλεγκτα θραύσματα. Αλλά οι άνθρωποι γύρω εξακολουθούν να βλέπουν την εξωτερική τους εικόνα. Ευτυχώς για κείνους, γιατί οι εσωτερικές πληγές είναι πολύ αποκρουστικές. Πνιγμένοι εν πλω είμαστε. Εύκολο είναι να ξεχνιέσαι και δύσκολο να ξεχνάς. Από κει και πέρα όμως τι γίνεται; Κάπου θα υπάρχει ένα τίποτα. Απλώνω το χέρι για να το πιάσω. Έξω θα συνεχίζει να γράφεται η ίδια ιστορία. Συμβουλές, αέναη προσδοκία, παροξυσμός, βόλεμα, μείνε μέσα στη ζωή κι όλα καλά. Τραγωδία να είσαι θεατής. Οι ελπίδες ξεψυχάνε στην αγχόνη μου. Τελικά, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.

ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ (VIDEO)!

από δικό μου βίντεο

ΦΛΕΒΕΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ!

Την εποχή που έσπερνες

Αν το 'ξερες Μαΐστρο

Θα 'θελα να έφερνες

Τον έρωτα με ίστρο.

 

Να με δροσίζει με φιλιά

Να μου κρατάει το χέρι

Να πνίγει στην ακρογιαλιά

Το virtual καλοκαίρι.

 

Έρωτας η μουσική

Νότες θα νοσταλγήσω

Έκφραση σκέψης δοτική

Δρόμους να σεργιανίσω.

Έρωτας η πανσέληνος

Μια βάρκα σε εποχές

Όταν γενεί ημισέληνος

Κρύβει τις ενοχές.

Έρωτας η θάλασσα

Του πόθου πεφταστέρι

Μη στερέψει πάφλασα

Τούτο το καλοκαίρι.

Ο Αύγουστος γλεντάει

Με νύχτας ουρλιαχτό

Για τραύματα κρεμάει

Ελπίδας φυλαχτό.

Στον ήλιο του μεσημεριού

Κάποιο αγέρι έχει ντέρτι

Στις φλέβες του καλοκαιριού

Αγάπη άργησε να έρθει.

ΑΝΗΣΥΧΕΣ ΛΕΞΕΙΣ!

Ήρθε η ώρα να χωρίσει.
Σβήνει πίκρες στο παρελθόν.
Τα βέλη ζωής μεταφέρονται. 
Μπήγονται σε άλλες ανησυχίες.
Καιρός πια να γράψει για αγάπη.
Περί χωρισμού ή για κάτι παρόμοιο.
Κι ύστερα να σκίσει το προσχέδιο.
Τριγυρνάει σε δρόμους μάταιους.
Βλέπει φύλλα να κιτρινίζουν.
Χαμένος στην έρημη πλατεία.

Θα ακούει μέσα του τις λέξεις.

Αυτές που σφήνωσαν ανάμεσα

στο "ήταν" και "θα είναι".

ΕΓΕΡΘΗΤΙ!

Πουλημένοι ηγέτες

Φτιάχνουν επαίτες

Και φέρνουν για δώρα

Πολίτες δίχως χώρα

Χόρτασες με λόγια

Κυβερνήτες λαμόγια

Δε θα ξαναζήσεις

Αν τους αψηφήσεις

 Λαέ στους καναπέδες

Συνήθισες χαφιέδες

Σε φλόμωσαν με pass

 Ήρθε ώρα να τους φας 

Ήλιο στρώσε το πρωί

Για να μην ακροβατείς

Μείνε μέσα στη ζωή

Και να επαναστατείς

ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ!

Ακούστηκε ξαφνικά.
Μελωδία εξ ουρανού.
Όλα από κει αρχίζουν.
Από το α-Ιόνιο γαλάζιο.
Κι από ένα δάσος ζωντανό.
Βρίσκεται κει το καλοκαίρι.
Καντάδα πέταξε σαν πουλί.
Την άκουγε με τα μάτια κλειστά.
Αύρα στο αρχιπέλαγος μακριά.
Κι ακόμα ονειρεύεται.
Τι τραγούδησε ο ουρανός.

ΑΝΕΜΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ!

Απάτητα βουνά πατάμε
Με τα πανό μας πολεμάμε
Οι καρδιές μας είν' δεμένες
Κι οι ψυχές μας πονεμένες

Κάνουμε τη νύχτα μέρα
Για να φύγει η χολέρα
Να διαλύσουμε το φόβο
Από ένα κράτος δολοφόνο

Τον άνεμο με περηφάνια
Βγάζουμε στην επιφάνεια
Για να φύγουν τα θηρία
Ν' ανατείλει η ελευθερία

ΑΓΓΕΛΟΣ! (VIDEO)

music: Gabe Castro

written: nikos mous

ΘΡΥΛΟΣ ΓΗΣ!

Πάνω από το ποτάμι και κάτω από την άμμο.

Βουνά θρυμματίζονται και καταιγίδες προβάλλουν.

Δε μπορεί να υποφέρει τα δόντια του χρόνου.

Μπλε γυάλινη σφαίρα τείνει χείρα βοηθείας.

Λουλούδια, δέντρα, ζωογονία, θάνατος.

Αγκαλιάζουμε τη γη με τα μάτια μας.

Εκείνη δημιουργεί κι εκείνη παίρνει.

Πηγή των πάντων είμαστε παιδιά της.

Μέρος υπολειμμάτων του γαλαξία μας.

Πλάσματα σε όμορφο σύνολο αρμονικό.

Η αφή της απαλή κι η όψη της λαμπρή.

Ποτέ σκληρή και ποτέ τολμηρή.

Μάνα Γη και κυβερνήτης όλων.

Θρύλος ζωής που ήρθε για να μείνει.

ΓΝΩΜΟΘΕΣΙΕΣ!

Η απογοήτευση είναι το ψέμα.

Το ψέμα είναι η καταστροφή.

Η αλήθεια είναι η αντοχή.
Ο έρωτας είναι η απόλαυση.
Η χαρά είναι το κέρδος.
Η αγάπη είναι η απάντηση.
Το μίσος είναι η αρρώστια.

Ο θυμός είναι η απόγνωση.

Η γέννηση είναι η ιδιοκτησία.
Η ζωή είναι η ψευδαίσθηση.
Το πάθος είναι η συντέλεια.
Η ευτυχία είναι ο σταθμός.
Η μοναξιά είναι η διέξοδος.
Η καρδιά είναι το συναίσθημα.
Ο φόβος είναι η εξουσία.

Το μυαλό είναι ο ορίζοντας.
Το θάρρος είναι το ελιξήριο.
Η ψυχή είναι η ελευθερία.
Η συνείδηση είναι η λύτρωση.

Η διαίσθηση είναι η υπακοή.
Ο εγωισμός είναι η έκπτωση.
Η θλίψη είναι η απώλεια.
Ο θάνατος είναι ο μονόδρομος.
Το όνειρο είναι η δημιουργία.

Η γαλήνη είναι η θεραπεία.
Ο φθόνος είναι η ήττα.

Ο γάμος είναι η υποτέλεια.
Το λάθος είναι το παρελθόν.

Το θαύμα είναι η πίστη.
Ο άνθρωπος είναι ο στόχος.

ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ! (VIDEO)

music: Andrew Simon McAllister

written: nikos mous

ΓΥΝΑΙΚΑ! (VIDEO)

written: nikos mous

ΨΙΘΥΡΟΣ ΚΥΜΑΤΩΝ!

Είμαι το καράβι κι είσαι η θάλασσα.

Είμαι ο δρόμος κι είσαι το φεγγάρι.

Είμαι ο ήλιος κι είσαι η γη.

Δεν ξέρω τι κοιτάζω.

Δεν ξέρω καν τι γίνεται.

Πιο ψηλά από το φεγγάρι.

Πιο βαθιά από τη θάλασσα.

Πάνω από την αλήθεια.

Πέρα από τον ήλιο.

Τύψεις που έχουν ένα όνειρο.

Άπειρο σκοτάδι.

Μηδενική βαρύτητα.

Καλώς ήρθες στην απόγνωση.

Αλλά καλλιέργησε την ελπίδα.

Ο ΠΕΙΡΑΤΗΣ!

Κάπως έτσι γεννήθηκε ένας έρωτας. Την αγάπησε και τον αγάπησε. Ήταν από δυο διαφορετικούς κόσμους. Κόρη ενός πλούσιου εμπόρου. Μια όμορφη κοπέλα κι ένας επικηρυγμένος που ρίχτηκε στη θάλασσα. Όσο κι αν αγαπούσαν ο ένας τον άλλον, εκείνος ήξερε ότι δε θα μπορούσαν να είναι ποτέ μαζί, αφού ήταν αδύνατον να μείνει οπουδήποτε. Εκείνη ήταν απαλή, γλυκιά και τόσο χαριτωμένη. Αυτός όμως φάνηκε ανήμπορος να την αγαπάει δυνατά. Έχει δει πάρα πολλά κι απαίσια πράγματα στη ζωή του. Τόσα πολλά, ώστε η καρδιά του είχε γίνει μαύρη. Για μια φορά μονάχα έφερε στο μυαλό του τότε που χόρευαν, όταν τη φίλησε εκείνη τη νύχτα κάτω από τα αστέρια και τίποτα άλλο δεν είχε σημασία για κείνον. Νόμιζε πως όλη εκείνη η εικόνα ήταν στην προηγούμενη ζωή του. Η καρδιά του λαχταρά για κάτι που δε μπορεί να είναι. Για την ευτυχία και την αγάπη της. Φάνηκε αυτή από την ανέφικτη απόσταση των απλωμένων χεριών του. Αλλά αυτός θα παραμείνει ένας πειρατής που θα ζει για πάντα μακριά. Κοίταξε πίσω στην αποβάθρα και την είδε για τελευταία φορά. Η ομίχλη του κρύου πρωινού αέρα την καλύπτει καθώς πέφτει στη λήθη. Μέχρις ότου εκείνη χαθεί και γίνει μια ανάμνηση.

ΔΟΝΗΣΕΙΣ!

Ζήσε είπε η ζωή.
Αγκάλιασε είπε η αγάπη.
Δώσε είπε η ευτυχία.
Πίστεψε είπε η καρδιά.
Αποφάσισε είπε η σοφία.
Δοκίμασε είπε το όνειρο.

ΑΝ ΘΕΣ..!

Αν θες να σταματήσεις το χρόνο: φίλησε
Αν θες να ταξιδέψεις μέσα στο χρόνο: διάβασε
Αν θες να ξεφύγεις από το χρόνο: άκου μουσική
Αν θες να νιώσεις χωρίς το χρόνο: γράψε
Αν θες να απελευθερωθείς σαν το χρόνο: ανάσανε