Δεν ξέρω αν συμβαίνει σε άλλους ανθρώπους, αλλά από όσα μπορώ να αντιληφθώ όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν, έχω καταλάβει ότι δε μπορώ να ταιριάξω με κανέναν. Δεν έχω βρει ακόμα το ιδανικό ταίρι και δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιο ψυχοφάρμακο. Και δεν το λέω με δόσεις εγωισμού, αλλά και υποχωρήσεις που είχα κάνει, πάλι δεν κατάφερνα να κρατήσω τις ισορροπίες σε μια σχέση.
Ένιωσα τον έρωτα και τη φιλία αρκετές φορές, αλλά το ταίριασμα στον έρωτα δε μπόρεσα να το αντιληφθώ. Αντί να ξαλάφρωνα από αυτή τη σχέση, όσο πέρναγε ο καιρός γίνονταν ένα καθημερινό βαρίδι. Μια πίεση που έφτανε μέχρι την απώλεια της ελευθερίας. Ταίριασμα για μένα είναι να κρατούνται οι ισορροπίες και από τις δυο πλευρές για να μην αισθάνεται ο ένας κατώτερος από τον άλλον ή ακόμα χειρότερα βαρύτερος από τον άλλον. Να μη βαραίνει και να μη βαριέται. Να νιώθει ελεύθερος και να μη σκέφτεται τι θα πει ή τι θα κάνει για χάρη μιας σχέσης. Να πνίγεται και να θυσιάζεται κάθε φορά για να αποδεικνύει τη δεδομένη αγάπη του.
Πιο πολύ έχω βαρεθεί να ακούω συμβουλές και οδηγίες όσο βρίσκομαι μέσα σε μια σχέση για το τι πρέπει να κάνω και πως πρέπει να περιφέρομαι και να επιστρέφω με τη σειρά μου όλα αυτά τα αρνητικά επιχειρήματα για χάρη μιας ανούσιας κουβέντας. Επιτέλους, πότε θα μάθουμε να δεχόμαστε τον άλλον όπως είναι; Οι ισορροπίες δεν έχουν κανόνες, είναι δυσδιάκριτες και διαφέρουν στους ανθρώπους. Και όταν βλέπουμε ότι βαρεθήκαμε και δε μας αρμόζει πλέον ή έστω χορτάσαμε από αυτή τη σχέση, να αποχωρούμε ήσυχα και ειρηνικά.
Περισσότερο τελικά βλέπω πως μου ταιριάζει το λίγο. Λίγο να βρίσκομαι από δω, λίγο από κει και λίγο με τον καθένα. Nα μην αγγίζω προπαντός τέτοια ανήσυχα θέματα που δεν οδηγούν πουθενά και να αφήνομαι στη διάθεση της όποιας όμορφης στιγμής. Έχω μεγαλώσει αρκετά και όσα θα γράφω εδώ μέσα, θα φτάνουν στη σκέψη σαν αέρας κοπανιστός. Τα μάτια παλιά τα έβλεπαν διαφορετικά και τότε μου άρεσε αυτή η περιπλάνηση. Πρόσωπα οικεία και ζεστά κρατούσαν τη σχέση ζωντανή. Έτσι τουλάχιστον πιστεύαμε στις κρύες νύχτες μας. Βέβαια κάθε άνθρωπος είναι και ένα ξεχωριστό παράθυρο. Και όσο τελικά θα υπάρχει διαφορετική αντίληψη και οπτική τέτοιων θεμάτων, τόσο το ταίριασμα θα φαίνεται ακατόρθωτο.
