ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ, ΕΙΡΗΝΙΚΟ, ΚΑΘΑΡΤΙΚΟ, ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ, ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΚΟ, ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΟ, ΑΕΡΙΤΖΙΔΙΚΟ, ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ, ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ, ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΟ, ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟ, ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΟ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟ, ΟΝΕΙΡΟΠΑΡΜΕΝΟ, ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ, ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ, ΚΑΥΣΤΙΚΟ, ΑΜΠΕΛΟΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ, ΑΣΥΜΒΑΤΟ, ΑΙΧΜΗΡΟ, ΑΙΦΝΙΔΙΟ, ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ, ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΟ, ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ, ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ, ΑΔΙΑΚΡΙΤΟ, ΑΝΑΠΟΔΟ, ΕΚΚΕΝΤΡΙΚΟ, ΑΥΤΟΝΟΜΟ, ΑΝΑΡΧΟ, ΑΔΕΣΠΟΤΟ, ΑΚΡΑΙΟ, ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ, ΑΡΡΩΣΤΟ, ΕΙΡΩΝΙΚΟ... ΓΙΑ ΔΕΣΙΜΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ!

Αναγνώστες

29 Δεκεμβρίου 2021

ΧΡΟΝΟΣ!

Χρόνος, είναι μια αδυσώπητη διάσταση που μπορεί να αγαπήσει ή να μισήσει ο καθένας μας. Ο χρόνος είναι πιο ισχυρός από όσο νομίζουμε. Έχει τη δύναμη να αποφασίζει πότε γεννιόμαστε και πότε πεθαίνουμε. Είναι ο ρυθμιστής σε όσα πέρασαν, όσα ζούμε και όσα έρθουν. Είναι μια ανεξήγητη και απρόβλεπτη άυλη συχνότητα, που ζει μέσα στην αιωνιότητα και γι' αυτό θα παραμένει πάντοτε μυστηριώδης. Η ίδια μας η σάρκα περιέχει το θεμελιώδη ιστό ολόκληρου του σύμπαντος, αφού κι εκείνο ακόμα υφίσταται τους νόμους του χρόνου. Οτιδήποτε μπορεί να συμβεί σε ένα δευτερόλεπτο ή σε ένα κλάσμα του. Όλα μπορούν να αλλάξουν στις υποδιαιρέσεις του. Η δύναμη του χρόνου μας δίνεται ελεύθερα, αλλά όμως εμείς τον σπαταλάμε. Τον σπαταλάμε δίχως να ακολουθούμε το όνειρο μας και πέφτουμε θύματα σε αυτό που υποτίθεται θέλουμε να κάνουμε. Τον σπαταλάμε σε άχρηστα και τετριμμένα πράγματα. Δεν καταλαβαίνουμε πόση δύναμη έχουμε. Ώσπου να χάσουμε αυτή τη δύναμη και να μείνουμε μόνοι. Όπως τότε, που είμαστε στο κρεβάτι του πόνου μας. Στο τέλος, ένα βήμα πριν φύγουμε από δω, θα έρχεται εκείνη η στιγμή, που δε θα μετανιώνουμε για τα πράγματα που έχουμε κάνει, αλλά για τα πράγματα που δεν κάναμε.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ  ΚΙ  ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ  ΚΑΛΗ  ΧΡΟΝΙΑ!!! 💝

16 Δεκεμβρίου 2021

ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ!

Όταν τελειώνει ένας πόλεμος, έρχεται η πραγματική ειρήνη; Το μόνο που απομένει είναι μια απόκοσμη σιωπή από ένα βουνό φτιαγμένο με πτώματα. Μια καταστροφή εκτείνεται πάνω από τη γη και οι άνθρωποι θρηνούν για τους νεκρούς τους. Εκείνοι που επέζησαν από τον όλεθρο, αναγκάζονται να ζήσουν με ένα βάρος. Τα χέρια τους βάφτηκαν πλέον κόκκινα δολοφονώντας αθώους ανθρώπους. Χωμένη κάτω από τα χαλάσματα ενός άχρηστου πολέμου βρίσκεται τρεμάμενη η ειρήνη. Μπορεί να έρθει τελικά για τις μελλοντικές γενιές τους. Ποτέ όμως δεν προοριζόταν για εκείνους, που θυσίασαν τα πάντα προκειμένου να ζήσουν μαζί της. Τούτη είναι η τιμωρία εκείνων που την προκάλεσαν.

05 Δεκεμβρίου 2021

OUT OF TIME!

Το ρολόι γυρίζει κάθε λεπτό.
Το ρολόι γυρίζει κάθε ώρα.
Η γη γυρίζει κάθε μέρα.
Η γη γυρίζει κάθε χρόνο.
 
Και εμείς;
 
Αναπνέουμε κάθε λεπτό.
Αναπνέουμε κάθε ώρα.
Αναπνέουμε κάθε μέρα.
Αναπνέουμε κάθε χρόνο.
 
Μέχρι να βρεθούμε
εκτός χρόνου.

23 Νοεμβρίου 2021

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ!

Μέσα στο ταξίδεμα της φουρτούνας των χρόνων βλέπει να γράφεται η τελευταία του μαρτυρία. Στο τέλος της ιστορίας του υπάρχει ένας τελευταίος στίχος. Κάνει λόγο για δυο γυναίκες που ερωτεύθηκε. Η μία ήταν η βασίλισσα του. Και η άλλη ήταν η γυναίκα των ονείρων του. Προσδοκούσε να έφευγε με μια από τις δυο με ένα πλεούμενο για το νησί του έρωτα. Να ζούσαν πραγματικά και χωρίς αύριο εκείνο το πολυπόθητο ταξίδι στα Κύθηρα. Προσπάθησε όμως να κρατήσει και τις δυο, αλλά στο τέλος οι καιρικές συνθήκες δεν επέτρεψαν να γίνει κανένα από εκείνο το ταξίδι. 

08 Νοεμβρίου 2021

ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ!

Τα μάτια της δεν αντικατοπτρίζουν αυτό που έψαχνε. Την κοίταξε, ικετεύοντας, παρακαλώντας την να κάνει το πρώτο βήμα σε αυτό που θα ήταν σημαντική η ανακάλυψη του. Στην ευκαιρία να είναι ελεύθερος από φόβο. Αλλά εκείνη δεν έκανε τίποτα. Την κοίταξε απλά, αναζητώντας απεγνωσμένα κάθε πιθανότητα ελπίδας, αλλά δεν το είδε. Αυτό που αντικατέστησε τη γκρεμισμένη ψευδαίσθηση του μεγαλείου, ήταν η νωθρότητα, που έφτανε για να χαθεί κάθε ελπίδα του. Ήταν γεμάτος απόγνωση. Κι όμως, αρνήθηκε να δεχτεί βοήθεια. Το χέρι της γλίστρησε από τον ώμο του. Δεν το σήκωνε άλλο σ' αυτόν. Για όλα όσα ξέρει εκείνος, ποτέ δε θα το έπιανε για να το κρατήσει. Τότε ήξερε ότι έπρεπε να ακολουθήσει το δικό του μονοπάτι, με ή χωρίς εκείνη. Δε θα άφηνε τίποτα να τον σταματούσε. Δε θα μπορούσε. Με αυτόν τον τρόπο, όταν θα ένιωθε ισχυρότερος, θα μπορούσε να επιστρέψει δειλά σε εκείνη που κρατούσε λίγο πριν με τόση αγάπη και ίσως να καλωσόριζε την ελπίδα πίσω στην ζωή του. Στο μεταξύ όμως, έμεινε να φωνάζει μόνος του.

27 Οκτωβρίου 2021

ΑΣΩΜΑΤΟΙ!

Ο μοναχικός στρατιώτης στάθηκε τραυματισμένος κι αψηφώντας τον κίνδυνο. Το βλέμμα του έχει καρφωθεί στο μονοπάτι της σιωπής που περιμένει μπροστά του. Εκεί όπου βρίσκεται ένα πεπρωμένο χωρίς βάσανα, απώλεια και χάος. Δεν είναι εύκολο, αλλά ήξερε ότι θα πεθάνει. Ωστόσο έδινε τη μάχη του με όσες δυνάμεις του έχουν απομείνει, ακόμα πιο θαρραλέα. Ποτέ δε σκέφτηκε να εγκαταλείψει τη θέση του στην πρώτη γραμμή, για έναν κόσμο που δε γνώριζε. Και για τον κόσμο δεν είχε σημασία ποιος τους έσωζε, αλλά μόνο ότι το έκανε κάποιοςΔεν είχε σημασία καν αν έμεινε μόνος ή αν θα πεθάνει μόνος, γιατί ξέρει ότι θα το κάνει για να αφήσει μια διαθήκη με αντίκρισμα για άλλους που είναι φοβισμένοι. Ήταν πρόθυμος να γίνει ένας από τους γενναίους. Παρόλο που τραυματίστηκε, διάλεξε χωρίς άλλη σκέψη, να αφήσει τη μοναδική του σανίδα σωτηρίας. Να μην κάνει πίσω. Η τελευταία ανάμνηση που είχε, την κρατούσε για τον εαυτό του. Ήταν αντιμέτωπος με το χωρισμό και το θάνατο. Οπλισμένος με ένα μόνο τουφέκι κι ένα μαχαίρι που είχε χάσει την άκρη του, παρέμεινε και πολεμούσε αποκαμωμένος ως το τέλος για μια λατρεία που είχε μέσα του. Ένας πεσμένος ιππότης με μια λεπίδα στο στήθος, που είχε τηρήσει μια υπόσχεση καθήκοντος, αναπαύει τώρα την ψυχή του. Προτίμησε να γίνει ένας από αυτούς που δε διαβάζονται στα βιβλία της ιστορίας. Ήξερε όμως να κρατάει τις αξίες του και το τίμημα γι' αυτόν ήταν η ανεξαρτησία του. Για κάμποσες ώρες τους κράτησε εκεί. Χάρη σ' αυτόν τους απώθησε. Είχε θυσιάσει τα πάντα για να τους σταματήσει να μπουν στη γη των ιδανικών του. Στο τέλος πρόσφερε τη μικρή του πατρίδα με το σώμα του. Αλλά η κληρονομιά του όμως θα μείνει χωρίς αντίκρισμα, αν δεν συνεχιστεί. Εκείνος έδωσε τον αγώνα του, αλλά οι ασώματοι άνθρωποι εκεί έξω πρέπει να κερδίσουν τον πόλεμο για χάρη της ελευθερίας, που θα πολιορκείται καθημερινά μπροστά τους. Το μεγαλοπρεπές μνημείο που έχει στηθεί για να τον τιμήσει, είναι σε άριστη κατάσταση. Σκαλισμένη στο πανάκριβο μάρμαρο μια φράση θα φέρει μονάχα το όνομα του: ΑΓΝΩΣΤΟΣ

05 Οκτωβρίου 2021

ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ!

Χώμα και νερό.
Άμμος και θάλασσα.
Αύρα πνοής ακρογιαλιά.
Σημείο πόθου στο παρελθόν.
Ευτυχία προσδόκιμης ανατολής.
Μεθυσμένο φεγγάρι είδα τα μάτια της.
Δέντρα πυκνά αγκαλιάζουν τη θάλασσα.
Πόσα κάστρα έχει γκρεμίσει το κύμα της;
Την ώρα που βραδιάζει όλα ηρεμούν.
Πέλαγος βαθύ οι σκέψεις γίνονται.
Την άμμο σκάνε να κρύψουν τον πόνο τους.
Αυτή η θάλασσα ήταν η αλήθεια.
Η άμμος έλεγε ψέματα.

22 Σεπτεμβρίου 2021

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΣΚΙΡΤΗΜΑ!

Είμαι Φθινόπωρο.
Δε φοβάμαι το πουθενά.
Βρίσκομαι στο ηλιοβασίλεμα.
Δε φοβάμαι μήπως χαθώ σ' αυτό.
Θα λιώσει μέσα στην αγάπη μου
και στο άρωμα της κρύας μέντας.
Θα υφάνω ορίζοντα στην έλευση
με νότες αφυπνισμένου χρώματος.
Θα προσθέσω φως και ζεστασιά
σε ένα συννεφάκι που περνά.
Θα ξεπλύνω το πρωινό
με δροσερά συναισθήματα
στο διάφανο μπλε στερέωμα.
Θα στάξω μια σταγόνα πέρλα
σε επιχρυσωμένο φύλλωμα.
Θα σκουπίσω με την αυγούλα
τα φύλλα που θα πέσουν από ντροπή.
Θα στρώσω τη στιγμή
μεταξύ του ερχομού
και της μετάβασης.
Θα χαράξω νοσταλγία
στων αιθέρων τη φλούδα
για να θυμάμαι τούτη τη μέρα.
Και θα διαγράψω τη συνθήκη
με το καλοκαίρι.

07 Σεπτεμβρίου 2021

Σ' ΑΓΑΠΩ!

Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν δε με πιστεύεις.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν δε μπορώ να το αποδείξω.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν δε μπορώ να σταματήσω όλο τον πόνο σου.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν έχω όλα αυτά και δεν τα βλέπεις.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν με πληγώνεις.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν δε μπορείς να ακούσεις αυτά τα λόγια.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν με κατηγορείς ότι σε εγκατέλειψα.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν δεν καταλάβες ότι ποτέ δεν ήθελα να σε αφήσω μόνη.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν δε μπορείς να με δεις.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν δε μπορείς να με νιώσεις.
Σ' αγαπώ, ακόμα κι αν δεν ξέρεις καθόλου πόσο σ' αγαπώ.

27 Αυγούστου 2021

ΕΛΛΙΠΕΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ!

Ακούγοντας τις εκρήξεις στον ουρανό.
Ξαναγυρνάς στις ώρες που φεύγεις από το σπίτι.
Παρατηρείς όλα τα μικρά πράγματα που κοίταζες.
Βρήκες την ομορφιά στα πιο κοινά.
Στη μέση της νύχτας.
Σου άρεσε να βλέπεις τα φώτα στην άσφαλτο.
Να ρίχνουν κίτρινη λάμψη στο στενό σοκάκι.
Τα ψηλά πεύκα να στέκονται σε κάθε πλευρά.
Η ανταύγεια των φώτων να σκιαγραφεί την τροχιά τους.
Τα αστέρια να απλώνονται στο σκούρο μπλε του ουρανού.
Ανοιχτόχρωμα γκρίζα σύννεφα να γεμίζουν το σκοτάδι.
Ακίνητος και ένιωθες την ελευθερία της απουσίας.
Ήσουν μόνος εκεί έξω και ήταν συναρπαστικό.
Ο άνεμος είχε παγώσει τα μάγουλα σου.
Γλυκό περπάτημα της νύχτας.
Σου άρεσε να είσαι μόνος.
Πιο καλά θα ήταν με ένα κορίτσι χαριτωμένο.
Μακάρι να έβλεπε τα πράγματα όπως εσύ!
Να είσαστε κάτω από τον ίδιο ουρανό.
Η νύχτα γίνεται απροσπέλαστη.
Εκεί πέρα στο δρόμο της σιωπής.
Δεν ξέρω πόσο ακόμα μπορεί να περιμένεις.
Για να μετατρέψεις τις σκέψεις αυτές.
Eλλιπείς ιστορίες αγάπης!

13 Αυγούστου 2021

ΣΥΜΠΑΝ!

Θα σου πω ένα μυστικό. 
Ένα τόσο δα μικρό μυστικό.
Φαντάσου τις ψυχές πλανήτες.
Σαν αστέρια στο άπειρο του χάους.
Περιφέρονται σε δρόμους αμέτρητους.
Οι αποστάσεις είναι ανύπαρκτες για αυτές.
Συμβάσεις, απαγορεύσεις και όρια δεν έχουν. 
Έτσι και οι άνθρωποι δε συναντιούνται τυχαία.
Δεν υπάρχουν ατυχήματα στη ζωή, πίστεψε με.
Είναι μέρος της ολότητας και του απείρου.
Εκεί υπάρχει σειρά, αρμονία και τάξη.
Όλα γίνονται για κάποιον λόγο.
Αυτά τα ξέρει το σύμπαν.
Μπορεί να τα ξέρεις και συ.
Αλλά αδυνατείς να τα καταλάβεις.
Σταμάτα να ιδροκοπάς στα ανεξήγητα.
Να είσαι έτοιμος για την εξήγηση.
Όταν θα έρθει εκείνη η στιγμή.

Απομεινάρια μιας δημιουργίας που χανόμαστε στη μετάφραση.

30 Ιουλίου 2021

ΑΔΕΙΕΣ ΤΡΥΠΕΣ!


Γεια σου! Κάποιοι μπορεί να υπολογίζουν τις μέρες της ζωής τους, με τις στιγμές που πήραν την ανάσα τους μακριά. Άλλοι πάλι ξέρουν ακριβώς τον καιρό πότε. Όπως με τον αριθμό των τραγουδιών τους. Με οτιδήποτε αγγίζει τα σωθικά τους. Κάποιοι όμως, μετράνε τη ζωή με τον αριθμό των αποχαιρετισμών. Θα έχουμε γνωρίσει πολλές ψυχές στο διάβα μας. Όλες αυτές όταν φεύγουν, αφήνουν πίσω τους άδειες τρύπες. Κι όσο μάταια κι αν προσπαθούμε, μια άδεια τρύπα δε θα αρκεί να είναι ποτέ γεμάτη. Γι' αυτό το λόγο και μόνο, δεν πρόκειται να περιμένουμε για να βρουν την τρύπα στην καρδιά μας μια μέρα. Αυτός πρέπει να είναι και ο σκοπός του ταξιδιού μας. Εμπρός λοιπόν, να τη γεμίσουμε! Σ' αγαπώ!

15 Ιουλίου 2021

ΣΥΡΡΙΚΝΩΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ!

Ακούω τις στάλες να πέφτουν και καταλαβαίνω πως δε θα ξαναϋπάρξει εκείνο το καλοκαίρι που γέμιζε με τη μυρωδιά του όλες τις αισθήσεις. Ακούω τις στάλες να πέφτουν και νομίζω πως είναι ο ήχος από ένα μαντολίνο που παίζει τον τελευταίο του χορό. Ακούω τις στάλες να πέφτουν και νιώθω πως είναι δάκρυα για το καλοκαίρι που χάνεται. Μέσα καλοκαιριού και ο καιρός με τις εναλλαγές του δε λέει να τα παρατήσει. Έχει επιλέξει να κρατάει γερά με το δικό του σεκόντο τη θλίψη για τις εποχές που έχασε. Πόση κακία ακόμα μπορεί να αντέξει κι αυτός; Όπως ο άνθρωπος έτσι και όλες οι εποχές έχουν για μητέρα τη μάνα γη. Εκείνη με την κίνηση της καθορίζει την πορεία τους. Έκανε τον παράδεισο με το καλοκαίρι και έδωσε στη ζωή μας μια όμορφη περιπέτεια. Δημιούργησε με εκείνο τη ζωή, ελεύθερη και όμορφη. Οι ανθρώπινες και αλόγιστες παρεμβάσεις με την απληστία δηλητηρίασε την ψυχή της μάνας γης και έφεραν με περιορισμούς ένα συρρικνωμένο καλοκαίρι. Έχουμε χάσει προ πολλού το δρόμο της ανθρώπινης προόδου και θα χρειαστεί ολόκληρος αγώνας για ένα νέο κόσμο. Έναν αξιοπρεπή κόσμο με δικαίωμα στις επιλογές, που καταργεί τα εθνικά εμπόδια, το μίσος και τη μισαλλοδοξία και που αποφασίζει να γίνει γη και όχι χώρες. Το καλοκαίρι όμως είναι ευτυχία και η ευτυχία δε μπορεί να περιμένει.

27 Ιουνίου 2021

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ!

Ασυνήθιστη η καλοκαιρινή σιωπή στην πόλη του ήλιου.
Το αίμα μου τινάχτηκε σε ξεβαμμένο τοίχο.
Παρόλα αυτά περπατάω.
Ο ήλιος κρύβεται στη σκιά του.
Φαίνεται καλύτερα στο σκοτάδι.
Θυμήθηκα τότε την έκλειψη του φωτός.
Θέλω να ξεφύγω από το σμαραγδένιο κλουβί μου.
Να βυθιστώ κάτω από τα κύματα και να ξαναθυμηθώ.
Όλα σκοτεινά κάτω και υποβρύχια με καλούν να ανέβω.
Πίνω από το χαμόγελο σου και κοινωνώ από τα χείλη σου.
Σε μια παρτίδα πόκερ έμελλε να παίζει η απόφαση.
Μόλις αναδύθηκα από το κοχύλι της ψυχής σου.
Όμορφος ουρανός με σαγηνευτική ηλιοφάνεια.
Στο τέλος του δρόμου είναι η γραπτή ομορφιά.
Δεν ξέρω τι να κάνω όταν φτάσω στην άκρη της.
Στο τιμόνι της χαράς ήρθε και κάθισε η Αλκυόνη.
Από τον ουρανό έφτασε η αγάπη και με τρύπησε.
Τι γίνεται αν αυτή είναι η τελευταία μου ευκαιρία;
Η τελευταία ευκαιρία να σου πω όλα όσα θέλω.
Αυτό που πραγματικά θέλω...
Είσαι εσύ!

11 Ιουνίου 2021

TRY!

Γεια σου! Όταν ο Ήλιος φύγει δε σημαίνει το τέλος. Πολλαπλά αστέρια θα είναι οι φίλοι σου. Κάθε μέρα και κάθε νύχτα θα κερδίζεις τον αγώνα σου. Μπορεί να νομίζεις ότι δεν κερδίζεις. Θυμήσου όμως να συνεχίζεις να δοκιμάζεις. Άσε με να σου σταματήσω την καταδίωξη. Η ζωή δεν ξεκίνησε ποτέ ως αγώνας δρόμου. Απλά, πρέπει να την κρατήσεις καθαρή και εύκολη. Μέχρι την ημέρα που θα είσαι έτοιμος. Κοίταξες στον καθρέφτη να δεις τι βλέπεις; Αν κοιτάξεις έναν καθρέφτη και σου πει "έτσι είμαι εγώ", λυπάμαι, αλλά κάνεις λάθος. Αυτό που βλέπω είναι ένα άτομο που είναι δυνατό. Βλέπω ένα άτομο με πολλούς στόχους. Βλέπω ένα άτομο που θα αλλάξει τον κόσμο. Αν νομίζεις ότι δε μπορείς να το καταφέρεις, το μόνο που μπορώ να σου πω είναι, "ΜΠΟΡΕΙΣ". Το μόνο που κρατάς από αυτό που συμβαίνει, είσαι εσύ ο ίδιος. Θα αντιμετωπίσεις εμπόδια που ίσως είναι πάρα πολύ σκληρά για σένα. Θα σε χτυπήσει ο φόβος για να σε παραλύσει. Άνθρωποι θα σου φωνάξουν. Άνθρωποι θα σε αγνοήσουν. Μην αφήνεις τα μικρά πράγματα να επηρεάζουν το ποιος είσαι. Όμως και πάλι το μόνο άτομο που σε κρατάει κάτω είναι ΕΣΥ. Αυτές τις προτροπές υποστηρίζω για όλους τους ανθρώπους. Απλά συνέχιζε να δοκιμάζεις και να προσπαθείς. Ακόμα κι αν είναι δύσκολο συνέχιζε να προσπαθείς. Πιστεύεις ότι όλοι οι πετυχημένοι άνθρωποι έγιναν επειδή προκάλεσαν το πεπρωμένο τους; Όχι! Το έκαναν γιατί προσπάθησαν. Δοκιμάστηκαν ακόμα πιο δύσκολα. Κι αν οι άνθρωποι τους μισούσαν και τους ζήλευαν, ξέρεις ότι προσπάθησαν. Ας υποθέσουμε ότι υπάρχει ένας τοίχος. Ο τοίχος είναι ένα εμπόδιο. Το μόνο που κάνεις είναι να στέκεσαι εκεί και να τον κοιτάς. Δε θα μετακινηθεί ποτέ για σένα. Προχώρα και πέρασε από πάνω του. Στην πραγματικότητα υπάρχουν τρεις τύποι ανθρώπων: Οι νικητές, οι χαμένοι και οι παίκτες. Οι νικητές γνωρίζουν πως θα πάρουν αυτό που θέλουν. Οι χαμένοι ήταν κάποτε νικητές, μέχρι να τους αλλάξει κάποιος. Οι παίκτες ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΔΕ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ Ή ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ. Αυτός είναι ο λόγος που βλέπεις τους ανθρώπους να χάνουν, αλλά δεν τους νοιάζει. Επειδή τουλάχιστον προσπάθησαν. Κι εσύ φοβάσαι να δοκιμάσεις νέα πράγματα. Αλλά όταν ήσουν παιδί, δε σε ένοιαζε. Η μόνη απλή έννοια τότε ήταν να διασκεδάζεις. Έχεις μόνο μία ευκαιρία στη ζωή∙ να κάνεις κάτι καλό. Να περνάς καλά. Δοκίμασε νέα πράγματα και απόλαυσε τη ζωή. Δες το έτσι! Σ' αγαπώ!

28 Μαΐου 2021

ΣΚΟΤΑΔΙ!

Ξύπνησες.
Η μνήμη ήρθε και πάλι.
Ναι, η μνήμη για σένα.
Ποιος σε άφησε στη σκοτεινή πλευρά;
Το σκοτάδι δε θα φύγει ποτέ.
Ακόμα και στη φωτεινή αυγή της μέρας.
Ζει σε ένα μέρος όπου δε θέλεις να πας.
Στο δικό σου μυαλό.
Τροφοδοτεί τους φόβους σου.
Ξεπέρασε το από τον εαυτό σου.
Όλοι γνωρίζουμε την αλήθεια αυτή.
Μα πάντα την αρνούμαστε.
Η αλήθεια είναι σκληρή.
Και δεν τολμάς να ρωτήσεις.
Το σκοτάδι είναι η σιωπή.
Δίνει ειρήνη και ηρεμία.
Αλλά αυτό θα σε κάνει να φοβάσαι.
Ο φόβος σου είναι πως θάρθει μια μέρα.
Και θα πάρει στα χέρια του ο,τι θέλει.
ΕΣΕΝΑ!

09 Μαΐου 2021

ΑΓΓΕΛΟΣ!

Ένα μικρό παιδί είχε πάει με τον πατέρα του βόλτα στην εξοχή. Σε μικρή απόσταση υπήρχε ένα πυκνό δάσος. Ο πατέρας συμβούλεψε το γιο του να μην πάει εκεί, για να μην κινδυνέψει. Κάποια στιγμή όμως καθώς προχωρούσανε, ο μικρός παράκουσε τη συμβουλή και ξέφυγε της προσοχής του πατέρα του. Για να χορτάσει την περιέργεια του το παιδί, μπήκε στο δάσος και χάθηκε. Καθώς περιπλανιότανε, στο δρόμο του εμφανίσθηκε ένας άγγελος. 
- Χάθηκες μικρέ μου; Τον ρώτησε ο άγγελος.
- Ναι. Ήμουν με τον πατέρα μου και τον έχασα. Απάντησε τρομαγμένο το παιδί.
- Εντάξει, θέλεις να ψάξουμε μαζί για να τον βρούμε; Νομίζω ότι ξέρω που μπορεί να είναι. Του λέει ο άγγελος.
- Θέλω. Αποκρίθηκε με μιας το μικρό αγόρι.
- Έλα κοντά μου, κράτησε μου το χέρι και πάμε. Του είπε με τρυφερή φωνή ο άγγελος.
Δεν κάνουν μερικά βήματα πιο πέρα κι αμέσως αντικρύζουν μπροστά τους τον πατέρα του.
- Μπαμπάαα! Φώναξε δυνατά και παρατεταμένα ο μικρός.
- Γιε μου, με βρήκες. Σου είπα να μη μπεις μόνος σ' αυτό το δάσος. Υπάρχουν λύκοι εκεί. Του είπε με επιβλητική φωνή και με λαχτάρα ζωγραφισμένη στο πρόσωπο ο πατέρας του.
- Ήμουν μια χαρά μπαμπά. Ο καλός άγγελος με πρόσεχε. Απάντησε αμέσως ο γιος του.
- Γιε μου, δεν υπάρχουν άγγελοι. Λέει απορημένα ο πατέρας του.
- Κι αυτός που πετάει πάνω μας τώρα, τι είναι; Ρωτάει ο μικρός.
- Ωωω γιε μου... η μαμά σου είναι! Αναφώνησε ο πατέρας του ρίχνοντας το ξαφνιασμένο βλέμμα του στον ουρανό.

01 Μαΐου 2021

ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Σήμερα έχασε ο Άδης.
Σήμερα νικήθηκε η αμαρτία.
Σήμερα φανερώθηκε η χαρά.
Σήμερα σφραγίσθηκε η Κόλαση.
Σήμερα η Άνοιξη έγινε κατάνυξη.
Σήμερα εξυψώθηκε ο Παράδεισος.
Σήμερα σίγησε ο Επιτάφιος Θρήνος.
Σήμερα δοξάστηκε ο Άναρχος Θεός.
Φως Ιλαρόν αναλήφθηκε στους ουρανούς!

19 Απριλίου 2021

ΔΕΝ ΞΕΡΩ!

"Θα είμαι μαζί σου μέχρι το τέλος." Αυτή είναι μια υπόσχεση που κάποτε θα έχουμε πει. Και είναι εύκολη να τη λέμε. Αλλά εγώ θέλω να ξέρω. Θέλω να είμαι ειλικρινής απέναντι στην υπόσχεση μου. Δε θέλω να φανώ ανάξιος και να σε πληγώσω. Σε αυτήν την ενδεχόμενη στιγμή δεν έχω ιδέα τι θα κάνω και τι θα δω. Οι περισσότεροι τέτοιες στιγμές βλέπουν το θάρρος, τη γενναιότητα, την τιμή, τη δύναμη. Εμένα όμως να μου επιτρέψεις να σου πω τι μπορεί να δω. Σπασμένα μάτια, κλειστά αυτιά και ένα ψεύτικο χαμόγελο. Θα μείνω; Θα παλέψω; Θα τρέξω; Θα κλάψω; Το μόνο σίγουρο που μπορώ να πω, είναι ότι δεν ξέρω τι θα διαλέξω.

10 Απριλίου 2021

ΣΚΙΑ!

Θα περπατήσω στη λήθη και μόνο.
Μακριά από τον ήλιο και τους ανέμους.
Να καθαρίσω την αγάπη που έχασα.
Και στην απόσταση που κατοικώ.
Στοιχειώνω την απομόνωση μου.
Παραβλέπω εκείνη την ψευδαίσθηση.
Και συνεχίζω να αγγίζω την καρδιά σου.
Βλέπω το φως που λάμπει στα μάτια σου.
Βλέπω τα δάκρυα που πέφτουν στο πρόσωπο σου.
Βλέπω τη λάμψη της ψυχής σου.
Να εξαφανίζονται μακριά στο διάστημα.
Υποχωρώντας σαν μια κουκκίδα στον ορίζοντα.
Έτσι ξαφνικά να φεύγουν χωρίς ίχνη.
Να παραμένουν μόνο μνήμες.
Οι στιγμές να χάνονται στο χρόνο.
Η επανάληψη θα υπάρχει για πάντα.
Της αγάπης σπασμένη αγκαλιά.
Θα βρίσκομαι πάντα εδώ.
Σαν μια σκιά.

31 Μαρτίου 2021

ΣΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ!

Απαλά οι ακτίνες του ήλιου.
Λιώνουν τις νιφάδες χιονιού.
Στο μακρινό φως του βασίλειου.
Στον ερχομό ενός χελιδονιού.
 
Μπορώ σχεδόν να ακούσω.
Μελωδία λατέρνας που γυρνά.
Στον έρωτα να υπακούσω.
Κι η φύση να βαράει το ζουρνά.
 
Μπορώ σχεδόν να δοκιμάσω.
Μικρά θαύματα κυοφορεί.
Ζεστό συναίσθημα να χορτάσω.
Μόνο η Άνοιξη μπορεί.
 
Μπορώ σχεδόν να νιώσω.
Το αηδόνι να μου τραγουδά.
Το σώμα μου να ξεριζώσω.
Κι η ψυχή μου να ακολουθά.
 
Μπορώ σχεδόν να δω.
Κάθε χρόνο κι άλλα μέρη.
Χρώματα Πασχαλιάς ποθώ.
Μήνυμα Ανάστασης να φέρει.
 
Μπορώ σχεδόν να μυρίσω.
Καθάρια ρεύματα αγέρα.
Ανθογέννηση να ρουφήξω.
Την παγωνιά να κάνει πέρα.
 
Χειμώνας φίλησε την Άνοιξη.
Αγάπη έσταξε στην καρδιά.
Στα πόδια της έπεσε με κατάνυξη.
Αυτή η μυστικιστική ομορφιά!

16 Μαρτίου 2021

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ!

Η ζωή γνωρίζεις ότι έχει πολλούς κανόνες, αλλά επικεντρώσου σε τρεις: Παράδοξο, χιούμορ κι αλλαγή. Παράδοξο, επειδή η ίδια είναι ένα μυστήριο και δεν είναι απαραίτητο να χάνεις χρόνο προσπαθώντας να την καταλάβεις. Χιούμορ, για να κρατάς αυτήν την αίσθηση για τον εαυτό σου. Αλλαγή, επειδή ξέρεις ότι τίποτα δεν παραμένει το ίδιο.

Να είσαι αρκετά γενναίος για να αγκαλιάζεις τις προκλήσεις σου.

Όταν το φως χάνεται στη σιωπή, τότε η βροχή βηματίζει σε νότες.

Το παρελθόν ανήκει στο παρελθόν και να μένει εκεί.

Τη ζωή σου και με θλίψη ακόμα να την περνάς, κοίταζε μονάχα νάναι αληθινή.

Οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη του ενός από τον άλλον, για να επιδεικνύουν τις εγωπάθειες τους.

Και αν φτιάξαμε κάτι και το χαλάσαμε, άλλο μην αναρωτηθείς. Φταίω που δε βρίσκω πουθενά τόπο να ησυχάσω.

Πρόλαβα και γνώρισα το χώμα, τη θάλασσα, τη βροχή. Μέχρι χθες νόμιζα πως ήμουν άνθρωπος.

Η ζωή είναι ένα απέραντο μέρος από όνειρα, που δε γίνονται ποτέ αληθινά.

Όταν καταλαβαίνουμε την πραγματικότητα, βλέπουμε ότι είμαστε ένα τίποτα.

Όποτε θέλεις να πετύχεις κάτι, κράτησε τα μάτια σου ανοικτά. Κανένας δε μπορεί να κτυπήσει το στόχο του με τα μάτια κλειστά.

Ελεύθερε άνθρωπε πάντοτε θα βολεύεσαι στη σκλαβιά.

Τι κρύβεται πίσω από σένα και τι βρίσκεται μπροστά σου, εξαρτάται με αυτό που υπάρχει μέσα σου.

Αν στο διάβα σου μαζέψεις όσα κοχύλια θέλεις, στο τέλος λίγα από αυτά θα σου αρέσουν. Φρόντισε μέσα σ' αυτά να βρίσκεται και η ζωή.

Πυροδότησε τα χαμόγελα με λίγη ξενοιασιά και κάψε τη θλίψη με τις ηλιαχτίδες.

Ψυχή που πέταξε χαρούμενη στον ουρανό, βλέπει ουράνιο τόξο.

Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος από αγάπη και πόνο.

02 Μαρτίου 2021

ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ!

Γεια σου! Ένα από τα πράγματα που σε κράταγαν ζωντανό όταν ήσουν στο χαμηλότερο σημείο σου, ήταν όταν άρχισες να παρατηρείς την ομορφιά σε αυτόν τον κόσμο. Μπορεί να ακούγεται παράλογο. Απλά πράγματα δηλαδή, όπως η καλοκαιρινή βροχή με το φθινόπωρο, τα ατέλειωτα ηλιοβασιλέματα με τις αστροφεγγιές. Συνειδητοποίησες ότι υπάρχουν τόσα πολλά που θες να κάνεις και να επισκεφτείς πριν φύγεις από αυτόν τον κόσμο. Θέλεις να νιώσεις κάθε δυνατό συναίσθημα για να διατηρήσεις την αδρεναλίνη στο σύστημα σου. Η καρδιά σου να χτυπάει από μόνη της. Να ανασαίνεις από μόνος σου. Οι αδένες σου να εκκρίνουν τα αποστάματα τους από μόνοι τους. Να μην υπάρχει έλεγχος σ' αυτά τα πράγματα και να γίνονται όλα αυθόρμητα. Να είσαι εσύ εκείνος που μπαίνεις στην αναπνοή σου. Όταν παρατήρησες όλα αυτά και σκέφτηκες σκληρά για το τι ήθελες να κάνεις με τον εαυτό σου και τη ζωή σου, άλλαξες ως άτομο. Έγινες πιο ρεαλιστικός, πιο αποφασιστικός, πιο ριψοκίνδυνος και έγλειψες πάνω στα δικά σου θέλω που στερήθηκες. Και άλλαξαν μονομιάς τα πάντα, αλλά όλα ξεκίνησαν με την ηχώ που έβγαινε από τα έγκατα της αβύσσου σου. Έτσι γίνεσαι άνθρωπος σε τούτο το παιχνίδι και να το αφήνεις να συμβαίνει. Κάτω από το λιωμένο χιόνι φανερώνεται η άνοιξη. Σ' αγαπώ!

17 Φεβρουαρίου 2021

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ!

Νοσταλγία. Μια λέξη γεμάτη από ανεξιχνίαστα μυστικά. Η ομορφιά της σιωπής. Η ομορφιά της θλίψης. Το πρώτο φιλί γίνεται το μεθύσι των αναμνήσεων σου. Οι χαμένες ελπίδες σου παίρνουν κι αυτές τη σειρά τους. Ξυπνάς τη χαρά των τελευταίων σου ευχών. Κρατάς τα μάτια σου κλειστά και ολόκληρη η ζωή σου ζωντανεύει σε ένα όνειρο, σαν μια ταινία. Τα όνειρα σου φεύγουν από την κορυφή ενός λόφου και πετάνε σαν πουλιά. Έτσι ξεκινάς το ταξίδι σου. Πόσο όμορφη είναι η νοσταλγία! Καταφεύγεις σ' αυτήν και την αποζητάς. Είναι η μνήμη σου από το παρελθόν. Αυτό το ανεπανόρθωτο παρελθόν. Παίζεις κρυφτό ανάμεσα στα λουλούδια. Κυλάς στο γρασίδι σαν την τελευταία πράξη αυτής της μυστηριώδους, πικρής, θυελλώδους, σύντομης, πολύχρωμης και απίστευτης ζωής, που είναι προσαρμοσμένη στη μελωδία μιας μουσικής. Τίμησε τη νοσταλγία, που σε κάνει ακόμα να ονειρεύεσαι.

03 Φεβρουαρίου 2021

ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ!

Γεια σου! Κλείνεις τα μάτια τη νύχτα μόνο για να δεις την αντανάκλαση κοιτάζοντας πίσω σε σένα. Η μαύρη αντανάκλαση της πίσσας. Η ψυχρή, σκοτεινή, πικρή αλήθεια. Ποιος είσαι; Τι σκοπεύεις να κάνεις; Τι αγαπάς πραγματικά; Είσαι ξένος στο μυαλό σου, περιπλανώμενος καθημερινά σε δάση βαθύτερα από ό,τι είχες γνωρίσει. Μια μέρα, βρήκες ένα όμορφο λουλούδι, το οποίο καθόταν μόνο του, με το λαμπερό κίτρινο χρώμα του που έκανε αντίθεση με τα άλλα πυκνά πράσινα που το περιβάλλουν. Το άρπαξες με όλη σου τη δύναμη και δεν το άφηνες να φύγει. Καθώς άρπαξες αυτό το λουλούδι, οι σκέψεις άρχισαν να σε πλημμυρίζουν σαν μικρά, αλλά βιαστικά ρεύματα ελπίδας, που ακμάζουν με τη ζωή. Σκέψεις που δεν υποσχέθηκαν ποτέ αύριο. Σκέψεις ότι η κοινωνία δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα κατασκεύασμα που δημιουργήθηκε από ανθρώπους, που είναι ανίκανοι να ατενίζουν το σήμερα. Σκέψεις ότι είσαι εσύ και παρόλο που μπορεί να σκεφτείς ότι είσαι καθάριος στο θολό, βρίσκεσαι μόνος εκεί έξω, σε όλο το άπειρο και οτιδήποτε πιστεύουμε είναι πέρα ​​από αυτή τη μικρή, ασταθή και ευαίσθητη να σκάσει φούσκα. Αυτή η φούσκα που είναι γεμάτη με τόσα χρώματα, σε κάνει να αναλογιστείς τον λόγο για τον οποίο επέλεξες να πιάσεις αυτό το μικρό κίτρινο λουλούδι. Ωστόσο, σήμερα, καθώς κοιτάς πίσω στο χρόνο πως το βρήκες, η απάντηση σου ήταν ξεκάθαρη. Το λουλούδι που είχες αποφασίσει να κρατήσεις, είχε μετατραπεί σε κάτι όμορφο. Σ' αγαπώ!

22 Ιανουαρίου 2021

ΕΝΥΔΡΕΙΟ!

Η ζωή είναι σαν ένα κύμα.
Ανεβαίνουμε και πέφτουμε.
Ή σαν ένα σκοτεινό σπήλαιο.
Όταν χτυπάμε σε κάποιο τοίχωμα.
Είτε είναι φυσιολογική σαν ένα ψάρι.
Ή διαφορετική σαν έναν καρχαρία.
Και όλοι εμείς θα κάνουμε την ευχή.
Να δείξει ένα μεγάλο καλό σημάδι.
Υπάρχουμε σε αυτόν τον ωκεανό.
Μαζί εδώ είμαστε ένα.
Όλοι αισθανόμαστε συγκίνηση.
Ζούμε κάτω από το λαμπερό ήλιο.
Η απόσταση μπορεί να είναι μεγάλη.
Αλλά μοιραζόμαστε το ίδιο νερό.
Χωρίς εσένα δε θα υπάρχω εγώ.
Αν είσαι πάντα στο πλευρό μου
θα κολυμπάω και δε θα πνιγώ.
Ποτέ δε θα είναι αργά
για να βρούμε το δρόμο
στο γυάλινο μπλε ενυδρείο.
Είσαι η σωτηρία μου.
Είσαι ο ωκεανός μου.
Είμαι απλά ένα κύμα.

10 Ιανουαρίου 2021

ΑΓΑΠΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑ!

Αγαπάω τη μοναξιά μου επειδή ακούει τις εκκλήσεις μου. Αγαπάω τη μοναξιά μου επειδή κρατάει τις υποσχέσεις της. Αγαπάω τη μοναξιά μου, γιατί νοιάζεται εμένα. Βουτάει στα άδυτα του νου για να μου χαρίσει την ελευθερία της. Έρχεται για να τακτοποιήσει τη σκέψη μου. Παραχωρεί το χώρο της για να κάνω ό,τι θέλω, χωρίς να ρωτάει την αιτία. Δε με συμπιέζει, ούτε με στενοχωρεί. Δε με κάνει να νιώθω καν μόνος μου, γιατί ξέρω ότι είναι παρούσα παντού. Άργησα να καταλάβω ότι δε μπορώ να λείψω για πολύ μακριά της. Την αφήνω πρόσκαιρα για λίγο, αλλά μετά ξανά την αποζητώ. Μεγαλώνουμε μαζί και μετατρέπω με την παρέα της, τις πιο δύσκολες στιγμές μου, σε όμορφες. Έχει γίνει πια η καλύτερη μου φίλη, που με προφυλάσσει από τις κακοτοπιές. Είναι το ασφαλέστερο και προσωρινό καταφύγιο που τρυπώνω, για να προστατευθώ από τα αναποδογυρίσματα που μου στέλνει η ζωή. Λειτουργεί σαν ένα καταπραϋντικό φαρμακευτικό σκεύασμα. Με λίγες δόσεις γαλήνης και σιωπής αναλαμβάνει την εσωτερική μου αποκατάσταση. Είναι ο κυματοθραύστης μου, που πάνω σ' αυτόν σκάνε όλες οι άσχημες διαθέσεις. Γίνεται το λιμανάκι μου, από όπου θα κινήσει το καινούργιο του ταξίδι κάποια άλλη διαδρομή. Για να ξεχνιέμαι, με φροντίζει στοργικά με τη δημιουργία της. Αποσπάει την προσοχή μου με διάφορες δραστηριότητες, πότε με τη μουσική, πότε με το περπάτημα, πότε με το γράψιμο, πότε με κάτι άλλο και αυθόρμητο. Όλο και κάτι θα μου προσφέρει για να μου απασχολήσει το μυαλό. Όταν τη χρειαστώ και την καλέσω, έρχεται αμέσως να με βρει. Την εμπιστεύομαι, γιατί όποτε θα γέρνω στον ώμο της, θα βρίσκεται πάντα εκεί να με ξαλαφρώνει από διάφορα βαρίδια. Αγαπάω τη μοναξιά μου, γιατί μοιάζει με μένα. Αγαπάω τη μοναξιά μου, γιατί λέει πολλά, χωρίς να λέει τίποτα. Αγαπάω τη μοναξιά μου, επειδή αγκαλιάζει τις επιθυμίες μου.

01 Ιανουαρίου 2021

ΩΚΕΑΝΟΣ!

Γεια σου! Κάθε πρωί που σηκώνεσαι, είναι πολύ πιθανόν τις περισσότερες μέρες να κάνεις λίγο - πολύ τα ίδια πράγματα. Ξανά και ξανά. Οι μέρες και οι εβδομάδες ξεθωριάζουν σε μήνες και χρόνια. Και πριν καλά - καλά το καταλάβεις, τα χρόνια που πέρασαν έχουν ήδη ξεθωριάσει σε ολόκληρες δεκαετίες. Οι δεκαετίες αυτές γίνονται μισός αιώνας και κάποια στιγμή συνειδητοποιείς, ότι η μισή σου ζωή έχει ξεθωριάσει και αυτή σε απλές αθόρυβες αναμνήσεις. Πως έζησες; Αγάπησες αρκετά; Αγαπήθηκες; Εκπληρώθηκαν τα όνειρα σου; Έκανες ό,τι ήθελες να κάνεις; Η ζωή σου τελικά διαπιστώνεις, ότι είναι απλά μια σταγόνα βροχής σε έναν απέραντο ωκεανό. Σ' αγαπώ!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...