ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ!

Μέσα από τη δράση, ο άνθρωπος γίνεται ήρωας.

Μέσα από τον ήρωα, σφυρηλατείται ο χρόνος.

Μέσα από το χρόνο, γεννιέται ο θρύλος.

Μέσα από το θρύλο, καλλιεργείται ο μύθος.

Μέσα από το μύθο, δημιουργείται η έμπνευση.

Μέσα από την έμπνευση, προκύπτει το όνειρο.

Μέσα από το όνειρο, αναδύεται ο άνθρωπος.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ!

Γιατί κρύωσες μέσα σου;

Ιστορίες θα υπάρχουν.

Πες την στα παιδιά.

Πες την γύρω από τις φωτιές.

Πες την στη χαρά, το δέος και το θάμα.

Ιστορίες από ήρωες.

Ιστορίες από ασήμαντους.

Και όμως…

Υπάρχουν περισσότερες.

Ιστορίες με τέρατα.

Ιστορίες με Άνδρες.

Ιστορίες με κόλαση.

Ιστορίες με Θεούς, Δαίμονες και Αποκάλυψης.

Αυτές οι ιστορίες θα μένουν αιώνιες.

Καθένας από μας το γνωρίζει μέσα του.

Και το ξέρει.

Γιατί φοβάσαι το σκοτάδι;

Μήπως ξεχαστείς;

Αβεβαιότητα;

Αποτυχία;

Αυτές οι ιστορίες λένε την αλήθεια.

Δεν πρόκειται να ξεχαστούν.

Δε χάνονται.

Έχουν καταπιεσμένη μνήμη.

Είναι βουτηγμένες στο σκοτάδι.

Πρόκειται για ανείπωτες ιστορίες.

ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ!

Υπάρχει μια ιδιαίτερη σκέψη στο ανθρώπινο μυαλό. Ψάχνουμε πάντα για περισσότερα πράγματα χωρίς να συνειδητοποιούμε τι έχουμε. Ένα παιδί μπορεί να νιώθει λυπημένο επειδή δεν έχει αρκουδάκι για να παίξει. Δε θα συνειδητοποιήσει ποτέ ότι υπάρχουν άστεγα παιδιά που παίζουν με λάσπη. Ένα ζευγάρι μπορεί να νιώθει λυπημένο λόγω της απώλειας του δεύτερου παιδιού. Αλλά ξεχνούν ότι υπάρχουν πολλά ζευγάρια που ποτέ δεν θα έχουν ένα παιδί στη ζωή τους. Ένας εσωστρεφής μπορεί να νιώθει λυπημένος για το πόσο κακή είναι η κοινωνική αλληλεπίδραση του. Αλλά ποτέ δε σκέφτεται για τους σιωπηρούς που δε μπορούν να πουν ποτέ μια λέξη. Η ειρωνεία για τον άνθρωπο είναι ότι δεν καταλαβαίνει τι έχει, ακόμα και αφού ξέρει ότι δε μπορεί να έχει τα πάντα στη ζωή του. Ποτέ δεν τελειώνει η προσδοκία και αυτή με τη σειρά της θα φέρνει στο τέλος τη θλίψη.