ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ, ΕΙΡΗΝΙΚΟ, ΚΑΘΑΡΤΙΚΟ, ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ, ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΚΟ, ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΟ, ΑΕΡΙΤΖΙΔΙΚΟ, ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ, ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ, ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΟ, ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟ, ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΟ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟ, ΟΝΕΙΡΟΠΑΡΜΕΝΟ, ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ, ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ, ΚΑΥΣΤΙΚΟ, ΑΜΠΕΛΟΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ, ΑΣΥΜΒΑΤΟ, ΑΙΧΜΗΡΟ, ΑΙΦΝΙΔΙΟ, ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ, ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΟ, ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ, ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ, ΑΔΙΑΚΡΙΤΟ, ΑΝΑΠΟΔΟ, ΕΚΚΕΝΤΡΙΚΟ, ΑΥΤΟΝΟΜΟ, ΑΝΑΡΧΟ, ΑΔΕΣΠΟΤΟ, ΑΚΡΑΙΟ, ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ, ΑΡΡΩΣΤΟ, ΕΙΡΩΝΙΚΟ... ΓΙΑ ΔΕΣΙΜΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ!

Αναγνώστες

23 Δεκεμβρίου 2022

ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ!

Πέρασα όλη μου τη ζωή σαν ένας άμαχος που δεν είχε πάνω του κανένα είδος προστασίας. Σε όλες τις μάχες που έδωσα, δήλωνα παρών με μια απλή συμμετοχή. Αρνήθηκα να προτείνω τα όπλα μου, αλλά ούτε και να το βάλλω στα πόδια. Ήμουν ένας άοπλος της περιπέτειας. Προτίμησα όμως να μην παραδοθώ και να παραμείνω στο πεδίο της κάθε μάχης. Μέχρι της τελικής πτώσεως. Δε φοβήθηκα και δε λιποψύχησα, γιατί δε σκεφτόμουνα καν την έκβαση του αγώνα. Όποιο κι αν ήταν το αποτέλεσμα δε με ένοιαξε, γιατί έχω πάρει πολλές φορές το βάπτισμα του πυρός. Όσες μάχες και να έδωσα, τις άντεξα, παρόλο που πήγαινα πάντα ανυποψίαστος και με το χαμόγελο στα χείλη. Κι ας έφευγα από κει πληγωμένος, γεμάτος τραύματα και ουλές. Φαίνεται πως αυτό ήταν το θέλημα του Θεού κι έτσι χρειάζονταν να γίνει. Όλο και κάποιος λόγος θα παραμόνευε. Γι' αυτό αισθάνομαι μεγάλη ευγνωμοσύνη στην απεραντοσύνη Του. Νιώθω ότι ήταν πάντα δίπλα μου όλο αυτό το διάστημα, αφού με κρατούσε όρθιο και δε λαξεύτηκα. Μ' αυτόν τον τρόπο και με τη βοήθεια Του κατάφερνα να βγαίνω όλο και πιο δυνατός στο λούκι της ζωής.

02 Δεκεμβρίου 2022

ΑΙΩΝΙΑ!

Πέταξε ψηλότερα από τις κορφές.
Στη μεγαλύτερη εφικτή απόσταση.
Στέκεται πάνω από τον ουρανό.
Μια πυγολαμπίδα στο σκοτάδι.
Θέλει μόνο να βλέπει τα μάτια σου.
Για να επαναλαμβάνει τις ευλογίες της.
Παρακολουθεί τη ζωή σου να περνάει.
Βρίσκεται ανάμεσα στα αστέρια.
Ήρθε σ' αυτό το μέρος για να ησυχάσει.

18 Νοεμβρίου 2022

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ!

Γεια σου! Να ανεβαίνεις στα ουράνια, πέρα από τα σύννεφα και να μη σε νοιάζει αν θα πέσεις. Αμόλα το σπάγκο από τον εαυτό σου ψηλά στους αιθέρες, για να αισθανθεί την αέρινη δίνη του έρωτα. Να νιώσει πλανεμένος χαρταετός και να ερωτευθεί την κάθε στιγμή. Μπορεί να πληγωθείς ή να τσακιστείς, αλλά θα επιβιώσεις. Μη φοβάσαι αν θα μπλεχτείς σε μπερδεμένα σύρματα και σε τεράστια δέντρα. Αυτά είναι για να συμπληρώνουν τη σκηνή με το σενάριο. Εσύ είσαι όμως ο βασικός πρωταγωνιστής κι αν κοιτάξεις πιο πίσω, θα δεις ότι ξανάκανες αυτή τη διαδρομή κι επέζησες. Θυμήσου μόνο πόσο όμορφα πέρασες. Πόσες μαγικές στιγμές ρούφηξες. Για μια τρέλα, σε μια άλλη διάσταση της ζωής, ζήσε παράφορα. Σ' αγαπώ!

03 Νοεμβρίου 2022

ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΑΠΟΥΣΙΑΣ!

Η απουσία γίνεται ανάγκη όταν καταλαβαίνουμε ότι απλά δε χωράμε, αλλά μερικές φορές βοηθάει για να ευτυχίσει ένας άνθρωπος. Υπάρχουν όμως κάποιες απουσίες, θόρυβοι λευκοί, που μπαίνουν σφήνα στα διλήμματα. Κάνουν τη χάρη και παραχωρούν τις θέσεις τους σ' αυτά. Είναι σαν ένα ταξίδι σε μια ακτή αδιάβατη. Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, μια απουσία έχει μεγάλη δύναμη. Δείχνει σαν μια φωτεινή προθεσμία της ζωής, αφού όλα σ' αυτήν έχουν ημερομηνία λήξεως. Στην πραγματικότητα όμως, δεν υπάρχει φωτεινή πλευρά. Και τότε όσα λόγια ειπώθηκαν πονάνε περισσότερο, αφού έχουν κάνει κομμάτια τις σκέψεις μας και οι όμορφες στιγμές που ζήσαμε, γίνονται ταυτόχρονα καπνός και όνειρα από την αρχή. Τα κομμάτια αυτά λοιπόν για να ξαναγίνουν λόγια και να πάρουν αξία, θα πρέπει να μπουν στη σωστή θέση. Μπορεί αργότερα να διαπιστώσουμε ότι έχουμε αδειάσει και καταναλωθήκαμε από αυτά. Στο χέρι μας όμως είναι να μην πέσουν σε λήθαργο και μας κοστίσουν μια ζωή.

20 Οκτωβρίου 2022

ΚΛΙΜΑΚΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ!

Γεια σου! Μερικά δεν αλλάζουν ποτέ και με τίποτα. Αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία και δε χρειάζεται να σε παίρνει από κάτω. Στην κλίμακα των πραγμάτων και της καθημερινότητας είναι όλα ασήμαντα, γιατί στο σύμπαν θα υπάρχει πάντοτε αυτός ο μεγάλος ισοπεδωτής... ο ζωογόνος ήλιος. Μην έρχεσαι σε συμφωνία με την αποτυχία και πίστεψε σ' αυτόν. Η πορεία του θα σε βγάλει στην έξοδο. Κοίταξε τον ήλιο, κράτησε το κεφάλι σου ψηλά για να νιώσεις το φως με τις ακτίνες του. Είναι ανεξάντλητος. Εκεί πάντοτε βρίσκεται κάτι άλλο απόκοσμο κι αθάνατο, όταν τα πράγματα σκοτεινιάζουν. Η αγάπη είναι το μόνο που έχει σημασία τελικά σ' αυτόν τον κόσμο. Κι ΕΣΥ έχεις μπόλικη απ' αυτήν μέσα σου! Σ' αγαπώ!

04 Οκτωβρίου 2022

ΦΟΒΟΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ!

Ο φόβος της απώλειας δημιουργεί την έννοια του "χάνω". Δε φοβόμαστε ότι μπορεί να κάναμε λάθος και να χάσουμε, αλλά το ότι δε θέλουμε να χάσουμε. Ο εγωισμός γίνεται κι αυτός τροχοπέδη στις επιλογές. Κι όταν βλέπουμε ότι πρέπει να φύγουμε από μια οποιαδήποτε κατάσταση, δεν το κάνουμε αυτό, επειδή αφενός τη συνηθίσαμε κι αφετέρου η μιζέρια της κατατρώει την κάθε μέρα. Όλο αυτό όμως το ζούμε και ταυτόχρονα το γνωρίζουμε, αλλά πιστεύουμε ότι μπορούμε και να το ελέγξουμε. Οι επιλογές που κάναμε χρειάζονται σωστή κρίση, αλλά κι αυτή πάλι δεν ξέρουμε αν μας οδήγησε στο σωστό μονοπάτι. Γι' αυτό δε μπορούν να μας συνοδεύουν όλη μας τη ζωή, αλλά προσαρμόζονται ανάλογα με το παρόν. Οι όποιες διορθωτικές κινήσεις στην πορεία είναι ικανές να πληγώσουν την καρδιά μας, αλλά θα θεραπεύσουν την ψυχή μας. Κι αυτό που έχουμε τώρα μπορεί να είναι ιδανικό, αλλά στο μέλλον ίσως χρειαστεί να το αφήσουμε και να το χάσουμε, για να προχωρήσουμε και να κερδίσουμε.

17 Σεπτεμβρίου 2022

ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ!

Από κάτι αλάνες με αυτοσχέδια παιχνίδια μας έδιωξαν. Είμαστε κυνηγημένοι. Γιατί; Επειδή στο δρόμο μας ήταν "κάτι πιστεύω". Από την αρχή ήμουν σίγουρος. Σκυμμένος εκεί σε ένα δωμάτιο με βιβλία. Πολλά βιβλία. Μαθηματικά, Αρχαία, Νέα, Χημεία. Κι έπειτα; Φόβος για το αύριο. Αμφιβολίες. Η ίδια εικόνα. Ομαδικές οδηγίες εκτέλεσης. Μας έφεραν υποκατάστατα από παντού. Στην ίδια τάξη μείνανε αξίες και ιδανικά. Θεωρίες, πολλές. Οι περισσότερες όμως διαστρεβλωμένες προς όφελος κάποιων φυσικά. H αίσθηση του τίποτα, του πουθενά, του καθόλου και πάλι από την αρχή. Συνέχεια. Οι δείκτες του ρολογιού να τρέχουν. Σωσίβιο μέσα στην τρικυμία γίνεται ένας καφές. Δεν ξέρω ποιος είναι στη σειρά. Άλλη μια γουλιά και τα νεύρα τεντωμένα. Γεύομαι κάθε αηδία. Το τασάκι μυρίζει. Το χέρι γράφει. Το ράδιο παίζει doors. Ρίχνω μια ματιά τριγύρω. Μάτια εικόνες. Όλα είναι ήσυχα, νεκρικά. Γνώριμο το σκηνικό. Ο κόσμος ησύχασε. Το ρολόι σταμάτησε. Ώρα απροσπέλαστη ο εαυτός μου. Μας χώρισαν. Τέσσερις τοίχοι κάπου θυμίζουν φυλακή. Μετράω πιθαμή προς πιθαμή με το βλέμμα μου για χιλιοστή φορά τους τοίχους του δωματίου. Δε θέλω να τους σπάσω. Φοβάμαι. Μη σπάσουν τον κλοιό κι εμπλακώ μαζί τους. Τους έχω σιχαθεί όλους. Τώρα πρέπει να κυκλοφορώ με μια σακούλα μαζί μου. Για να ξερνάω. Καλά είναι κι έτσι. Το μόνο που μπορώ να κάνω τώρα, είναι να μισώ τον εαυτό μου, το διπρόσωπο. Που πότε συμβαδίζει με το σύστημα και πότε με το μυαλό μου, με τις ιδέες μου. Πετάγομαι σε κάθε θόρυβο. Σφίγγω τα δόντια. Mένω κλεισμένος στα φρικτά μου αδιέξοδα. Ο παρανοϊκός μας κόσμος, το λούκι, τα όνειρα. Ο mind control επεξεργάζεται άριστα τις σκέψεις μας. Αλλά εμείς εκωφεύσαμε. Δε νευριάζουμε, δεν αγωνιούμε. Κι ο παπαγάλος επαναλαμβάνει τα ίδια φρικτά λόγια. Ζήτησε το χέρι και δεν του το 'δωσα. Γιατί κι εγώ βυθιζόμουν στη λάσπη. Πεθαίνουμε και φοβόμαστε αδελφέ μου. Πληρώσαμε ακριβά το τίμημα μας. Κάπου αρχίζω να ηρεμώ. Περνάει και μια σκέψη. Εντάξει, τη δέχομαι. Θέλω να μένω μόνος για να αρχίσω να αισθάνομαι. Το μαγικό πιώμα που μας μεθούσανε στο δωμάτιο.

04 Σεπτεμβρίου 2022

ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ!

Θα έρθει κάποτε η στιγμή που θα ξεριζώσω τα αστέρια και θα χαθώ ανάμεσα τους. Θα δραπετεύσω από θηλιά ψυχής και σ' ένα πρωινό θα φύγω. Καθώς θα ανεβαίνω και θα κοιτάζω προς τα κάτω, θα αφήνω πίσω το σώμα μου. Θα γίνω μια κουκκίδα που θα πάλλεται στο κενό και δε θα φαίνεται. Με το φεγγάρι μαζί θα ταξιδέψω πιασμένος στον παφλασμό ενός απόκρυφου ήχου. Θα φτάσω στον ουρανό ικανοποιημένος με τη ζωή που είχα. Θα γίνω ένα με το μαύρο του σύμπαντος κι από τόσο μακριά θα με προσδιορίζεις, χωρίς να μπορείς να πεις που είμαι. Φωτισμένοι ιππότες πάνω σε άλογα με φτερά θα με οδηγήσουν σε έναν άλλον κόσμο, που θα έχει το χρώμα της αβύσσου, αλλά θα είναι πιο ήρεμος και πιο βατός από τούτον δω. Θα έχω πάρει μορφή νεφελώματος για να είμαι κατ' εικόνα και ομοίωση σ' αυτόν τον χώρο. Θα κάνω τεράστια μακροβούτια ανάμεσα σε αποστάσεις, χωρίς να μου βγαίνει η ψυχή από τον κάματο. Θα περιφέρομαι ολόγυρα σ' έναν ασταμάτητο κύκλο, χωρίς αρχή και τέλος. Θα έχω φτιάξει τη δική μου φωλίτσα για να σε βλέπω από κει και να σε προσέχω. Δε θα με αγγίζεις, ούτε θα με ενοχλείς, γιατί θα είμαι φτιαγμένος από άλλα υλικά. Με μια παράκληση μονάχα από κει ψηλά, θα στέλνω συνέχεια μια ευχή. Να είσαι πάντα καλά, για να μη συναντηθούμε πρόωρα στον Αχέροντα.

22 Αυγούστου 2022

ΑΥΤΟΣ Ο ΕΡΩΤΑΣ..!

Πολλές απόψεις έχουν γραφεί και ειπωθεί για τον φτερωτό αυτό Θεό. Τον έχουν χαρακτηρίσει με πάμπολλα προσωνύμια σαν να είναι ένας καταζητούμενος. Έχει τόση μεγάλη δύναμη, όσα και τα προσωπεία που κουβαλάει πάνω του. Για μένα δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένα φάρμακο κατά του πόνου της ζωής. 
Είναι ένα παυσίπονο που ναρκώνει από μερικά προβλήματα δίνοντας νόημα και γεύση προσωρινά στην άγονη ζωή. Όταν είσαι ερωτευμένος βρίσκεσαι σε μια διαρκή έξαψη και ευφορία. Ζεις κάτι συναρπαστικό και μ' αυτό ξεχνιέσαι. Φαίνεσαι να είσαι ναρκωμένος. Οι πρώτες δόσεις της νάρκωσης που αρχικά έχουν ήδη εισχωρήσει στην ψυχή, κάνουν να φαίνονται όλα ρόδινα. Μετά επικρατεί ο εθισμός, όπου η συνήθεια αυτή μέσα από την καθημερινότητα μετατρέπεται σε αίσθηση. Στο τελευταίο στάδιο έχουμε την εξάρτηση, όπου δε μπορούμε να ζήσουμε ούτε στιγμή με την απουσία, για να κάνουμε παρέα στη μοναξιά. Έτσι, προσπαθούμε να αντέξουμε τα πάντα για λίγες σταγόνες νοθευμένου έρωτα. Όσο κρατάει καλά η δοσολογία αυτής της παραίσθησης, όλα θα λειτουργούν τέλεια στην ψευδαίσθηση. 
Το παιχνίδι του έρωτα είναι καλά στημένο από τότε που βγαίνουμε στη ζωή για να το γνωρίσουμε και να παίξουμε μαζί του. Ζωή και έρωτας πάνε παντού μαζί. Είναι τόσο καλά δεμένα μεταξύ τους, που νομίζεις ότι φτιάχτηκε το ένα για το άλλο. Εάν δεν υπάρχει όμως η αγάπη και επικρατεί συμβιβασμός, κάποια στιγμή θα παραγεμίσει αέρα και θα εκραγεί. Το βόλεμα θα είναι απλά η μεταθανάτια επιβεβαίωση της υπερβολικής δόσης. Κι αν πάλι υπάρχει αγάπη, ίσως έρθει εκείνη η ώρα πάνω στη σιγουριά και στην κυριαρχία, να κτυπήσει την πόρτα κάποιος άλλος έρωτας ανταλλακτικός. Φαίνεται πως όλα θέλουν το χρόνο τους, είτε για να ωριμάσουν, είτε για να σαπίσουν, οπότε και γι' αυτό ίσως να προϋπάρχει στη συσκευασία τους η ημερομηνία λήξεως.
Σαν αντάρτης ο έρωτας που είναι από τη φύση του, έχει μάθει πολύ καλές μεθόδους πάνω στον κλεφτοπόλεμο. Στην ουσία μονάχοι μας πορευόμαστε. Γι' αυτό άλλωστε δε γλιτώνουμε από πουθενά. Άραγε μπορεί να απαντήσει κάποιος με σιγουριά, ποιος είναι ο έρωτας και πόσο διαρκεί;

12 Ιουνίου 2022

ΓΙΟΡΤΗ!

Γιορτή είναι ο έρωτας παιδιά.
 Μια ελπίδα που ανιχνεύει το σκοτάδι.
Στις γιορτές χορεύουμε και τραγουδάμε.
Δε σκεφτόμαστε την ώρα και το τέλος. 
Ούτε τι θα γίνει πιο μετά.
Δε ρωτάμε πότε φεύγουμε απ' το πάρτυ. 
Μονάχα ζούμε το γλέντι, τη χαρά. 
Θάρθει και η στιγμή αυτή που θα χαθούμε.
Στη ροή του χρόνου την ορμή.
Γλυκιά εντύπωση να μείνει. 
Πως έτσι τελειώνει η γιορτή.

27 Μαΐου 2022

ΦΘΟΡΑ!

Ο άνθρωπος μπορεί να είναι κοινωνικό ον κατά βάση, αλλά από την άλλη δε θέλει να του βάζουν όρια συμπιέζοντας τα λόγια του. Να τον αφήνουν να εκφράζεται κι όχι να χειραγωγείται. Να τον σέβονται και να τον αφήνουν να λέει αυτά που θέλει ή νιώθει να πει, είτε αρέσουν, είτε δεν αρέσουν. Θέλει να αισθάνεται λεύτερος, μοναδικός κι ανεξάρτητος. Να μην πέφτει και να μη σκάει πάνω σε τοίχους. Κι ας περνάει ολόκληρη ζωή ροκανίζοντας τα όνειρα του. Τι; Δεν υποκύπτει στις υποδείξεις και κάνει όνειρα; Δεν ακούει καλά; Πάνε τόσα χρόνια που τον έμαθαν στο τηλέφωνο να παίρνει το μηδέν. Μια ζωή γεμάτη από νούμερα. Μια ζωή με νούμερα. Μια ζωή να καταπίνει το σάλιο του και να υπογράφει την υποταγή του. Μια ζωή με την ταυτότητα στο στόμα και την ανάσα του κομμένη. Βράδια ολόκληρα γεμάτα ιστορίες με ποτά και με τσιγάρα, ξεφάντωμα μέχρι πρωίας, στο μπλέντερ της σχιζοφρένειας, της μοναξιάς και των απωθημένων. Να συντρίβεται στην ιστορία ενός παιδιού που δε μεγάλωσε ποτέ. Να καταναλώνεται στην ιστορία ενός ποιητή που ακροβατεί στον υμένα μιας διπλανής πόρτας. Να εξατμίζεται στην ιστορία της Ντίνας που έγινε ιερόδουλη και δουλεύει για την πρέζα της, φωνάζοντας "ξυπνήστε ρε Έλληνες, όλα εδώ πληρώνονται". Κουβέντες κλεισμένες στα συρτάρια του φεμινισμού και της φαλλοκρατίας, του στυλ όλες οι γυναίκες είναι πουτάνες, όλοι οι άντρες είναι μαλάκες και λίγο πιο πέρα ο τελευταίος κλόουν να αυτοκτονεί με κραυγαλέες χειρονομίες. Οι προβολείς να τον βιάζουν, η κάμερα από πάνω του να μεταδίδει στατιστικές κι εκείνος ο άνθρωπος στημένος όπως πάντα στην τηλεόραση μπροστά στον προβληματισμό μην και στερηθεί τις ανέσεις του. Κι η ευτυχία να εκδίδεται αντί χρημάτων. Παντού βρωμάει μούχλα που αναδύεται στις γειτονιές. Σε λίγο τα παιδιά θα σκοτώνουν, θα μιλάει με εμετούς και θα αγγίζει μεταχειρισμένα σώματα. Η κυβέρνηση όμως πατάει γερά στο κεφάλι του κλόουν, όταν την ώρα στα μάτια του καθρεφτίζουν βιτρίνες με δώρα. Η ανάγκη καλπάζει πότε - πότε πανέμορφη πάνω από τα θραύσματα. Κι αυτός κάπου αλλού να κομματιάζει το κρανίο του σε απελπισμένα ταξίδια, αλλά πάλι εδώ θα γυρίσει, πάλι εδώ. Το τελευταίο όριο αντοχής του πηγαίνει σε αντίθετες κατευθύνσεις. Χρειάζεται φαίνεται ακόμα περισσότερο θάνατο για να μπορέσει να ζήσει. Τα ντεκόρ της φθοράς στήνονται για το επόμενο υπερθέαμα.

Υ.Γ.: Κλώτσα το φίδι που τυλίγεται στα πόδια σου. Διώχτο λοιπόν! Δε νιώθεις τα παγωμένα λέπια του; Τότε, δε νιώθεις το τέλος που πλησιάζει...

13 Μαΐου 2022

ΡΟΥΑ ΜΑΤ!

Ένα παιδί χάθηκε όπως μεγάλωνε.
Κοιμήθηκε σε δυο άδεια δωμάτια.
Έμεινε έξω από το βλέμμα του.
Να αναγγέλει τη θλίψη του.
Και το παιχνίδι ξεκίνησε.
Ατέλειωτη παρτίδα σκουπιδιών.
Ματ πριν προλάβει να ακουμπήσει πιόνια.
Πάτωμα σημαδεμένης σκακιέρας.
Κι ένα καταραμένο μέρος.
Να τον σημαδεύει από παντού.
Φόρεσε το εσωτερικό του χάος.
Πιάστηκε στην παγίδα του θυμού.
Αγέννητος μασάει ένα κατώφλι κρύο.
Να βλέπει την οθόνη που τρεμοπαίζει.
Τριανταφυλλιές βύζαιναν αγκάθια.
Μέσα δε χώραγε κανένα άρωμα.
Βρέθηκε μόνος στο χιονάκι.
Δεκαοκτώ χρονών δεσμώτης.
Δε γνώριζε τι θα απογίνει.
Ξόδευε τις αντιστάσεις του.
Σε ένα δρόμο άγονης γραμμής.
Έτσι η οθόνη ακόμα τρεμοπαίζει.
Τη φάση της 19ης αυτοκτονίας του.
Πορεία βολική παραμυθένια.
Μιας αλλότριας επιλογής.
Άφησε τον εαυτό του να σπαράζει.
Δεν ακούει καν το νευρικό του σύστημα.
Καρδιά κιμωλίας λιωμένη σε μαυροπίνακα.
Περνάει από τον τόπο που είναι σκισμένος.
Σκισμένος προς όλες τις κατευθύνσεις.
Περιμένοντας τα κύματα να σπάσουν.
Σε μια θάλασσα τυχαίων εικόνων.
Ορκίζεται στον εαυτό του να τον αθετεί.
Πνιγμένος από μασημένες υποσχέσεις.
Να ξερνάει ατέλειωτα σκουπίδια.
Για ένα καταραμένο μέρος.
Που πήγε η παιδική του ηλικία;
Έπαιζε κρυφτό στις εφτά μουριές.
Κι η οθόνη ακόμα τρεμοπαίζει.
Έγινε χαζοπιόνι της βασίλισσας.
Η φάση της 33ης αυτοκτονίας του.
Άλλα γύρεψε και άλλα του δώσανε.
Σημάδια που γίνανε παράσημα.
Περηφάνια που απέτυχε.
Μνήμες που χάθηκαν.
Η αθωότητα πέθανε.
Δεν είναι πια παιδί.
Πιάστηκε να γερνάει.
Και χάθηκε όπως έπαιζε.
Ο χρόνος μετράει ανάποδα.
Ασφυκτική η μοναξιά να τον βιάζει.
Παρέμεινε ανικανοποίητος φυγάς.
Ρουά ματ σε δυο κινήσεις.
Κόλλησε με τις ξόβεργες αγάπης.
Το παιχνίδι τούτο θα τον ακολουθεί.
Αυτή η παρτίδα δεν έχει τέλος.

30 Απριλίου 2022

ΤΟΠΟΣ!

Περπατάς μέσα από μια πεδιάδα με ψηλά λουλούδια που φτάνουν στη μέση σου. Έζησες εκεί από τα παλιά σου χρόνια. Ήσουνα παιδί σ' αυτόν τον τόπο. Έφτασες σε ένα μικρό καταρράκτη που τερματίζει σε μια μικρή λίμνη με κύκνους. Παρακολουθούσες όλα αυτά να περνάνε μπροστά σου. Αλλά δεν ήσουνα λυπημένος. Έπρεπε όμως να επιστρέψεις κάποια στιγμή στο σπίτι. Κοίταξες το τηλέφωνο σου και διάβασες την ώρα. Αποφάσισες να επανέλθεις μια άλλη μέρα. Έβλεπες την απαλή αλήθεια ανάμεσα στα αγκάθια που μαθαίνουμε. Γύρισες πίσω από το λιβάδι και μέσα από το μικρό μονοπάτι. Βγήκες στο δρόμο και άρχισες να περπατάς. Σε πόνεσε να αφήσεις ένα τέτοιο όμορφο μέρος. Αλλά δε θα σταματήσεις για κανέναν και δε θα προδώσεις καν τον εαυτό σου. Εκείνοι, πρέπει να σταθούν για τον εαυτό τους. Δείξε τους γιατί είσαι άξιος. Απόδειξε τη δύναμη σου με την καρδιά σου και θα σε ακολουθήσουν. Φτάνεις στο σπίτι και ξεκλειδώνεις την πόρτα. Μετά την κλειδώνεις από μέσα. Κανένας δεν ήταν πάνω. Βάζεις την τσάντα με τις σημειώσεις σου στο πάτωμα και εκείνη γίνεται το κρεβάτι σου. Ξημέρωνε Κυριακή. Πήγες για ύπνο. Τράβηξες όλα τα καλύμματα πάνω σου και σκεφτόσουν την όμορφη πεδιάδα και το μικρό καταρράκτη. Κοιμάσαι και ονειρεύεσαι!

18 Απριλίου 2022

ΑΣΤΕΡΙΑ!

Γεια σου! Κάποιος είχε πει να απλώσουμε τα χέρια και να πιάσουμε τα αστέρια. Να προσπαθήσουμε να ζήσουμε ανάμεσα τους. Γίνετε τούτο όμως; Είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί αυτό το όνειρο; Κάθε βράδυ να προσπαθούμε γι' αυτό και κάθε βράδυ ας αποτυχαίνουμε. Κι όμως κάθε βράδυ που περνάει, θα νιώθουμε πιο κοντά από το προηγούμενο. Το να κυνηγάμε ένα όνειρο φαίνεται να είναι ατελείωτο, αλλά όμως χωρίς αυτά, τι θα είμαστε; Σ' αγαπώ!

04 Απριλίου 2022

ΤΡΑΠΕΖΙ ΓΙΑ ΔΥΟ!

Κοιτάζοντας μέσα από το παράθυρο.
Περιμένεις την επόμενη μέρα σου.
Για ένα αύριο.
Για εκείνο το πρόσωπο που ονειρεύεσαι.
Για εκείνο το άτομο που θέλεις να μοιραστείς τη ζωή σου.
Να κάθεσαι αντάμα.
Γύρω από ένα τραπέζι για δυο.

21 Μαρτίου 2022

ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ!

Θάθελα να σε πάρω στην αγκαλιά μου.
Να ρουφήξω το μυαλό σου.
Να τρυπώσω στη σκέψη σου να ζεσταθώ.
Να σκίσω το κορμί σου
και να φωλιάσω στην καρδιά σου.
Η ανάσα και τα χέρια σου
να με προκαλούν και να με γοητεύουν.
Θυμάμαι τις νύχτες που περάσαμε μαζί.
Μάρτυρας αυτόπτης ετούτο το φεγγάρι.

08 Μαρτίου 2022

ΓΥΝΑΙΚΑ!

Στήθηκαν οι προβολείς.
Είναι η μέρα της γυναίκας.
Που χάθηκε κάτω από αγώνες.
Στις πορείες.
Στις απεργίες.
Στις διακρίσεις.
Στις διεκδικήσεις.
Στις επιθέσεις.
Στις ανισώσεις.
Στις νομοθεσίες.
Στις πατριαρχίες.
Στις γυναικοκτονίες.
Εγκυμονεί τη ζωή.
Με τη ζωή της.

27 Φεβρουαρίου 2022

LOVE!

Η αγάπη είναι άφθαρτη κι αθάνατη. Δεν πεθαίνει ποτέ. Όσοι και να προσπάθησαν δεν κατάφεραν να τη σκοτώσουν. Θα κατοικεί πάντα στα άδυτα της ψυχής και θα τρέφεται από νοσταλγία, ελπίδα και όνειρο. Ακόμα κι εκείνοι που λένε ότι δεν την έχουν ανταμώσει ποτέ, θα είχε έρθει ο καιρός που θα τη συνάντησαν, μέσα από μια άυλη στιγμή όπως είναι μια σκέψη ή μια ξέθωρη φωτογραφία. Κι αυτά είναι μόνο λίγα ψίχουλα, που όμως είναι αρκετά για να ξυπνήσουν μια πυγολαμπίδα. Γι' αυτό λοιπόν επειδή είναι λίγα, ίσως να μην πρόσεξαν την έξοδο από το τούνελ. Για πες μου όμως εσύ που λες ότι γνώρισες κάποτε την αγάπη. Ποιoς είναι ο θάνατος της και πως πεθαίνει;

15 Φεβρουαρίου 2022

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ!

Η "κατάσταση των πραγμάτων" είναι ένα φαινομενικά ήσυχο ποτάμι που ρέει με αργό και σταθερό ρυθμό. Είναι η ροή των γεγονότων - ο ρους της ιστορίας δηλαδή - και της τρέχουσας νέας εξέλιξης που εκπορεύεται για κάποιον λόγο από το πουθενά και δε μπορούμε να το εμποδίσουμε. Μπορούμε όμως να αντισταθούμε στην αχαλίνωτη πορεία του για να την αλλάξουμε. Μαζί του τραβάει όλους όσους έχουν αφεθεί αδιαμαρτύρητα στη μεθυστική ροή του. Το περίεργο είναι ότι οι πιο πολλοί είναι εθελοντές στο ήσυχο και πλανεμένο ρεύμα του. Ψάχνουν μέσα στον αργό και εύκολο ρυθμό του να ανακαλύψουν την ευτυχία. Οι περισσότεροι μάλιστα νομίζουν πως την έχουν βρει. Αυτό ίσως να είναι και μια δικαιολογία, για το πόσο εύκολο είναι να πλέεις χωρίς κόπο και σιγά - σιγά με το ρεύμα του ποταμού προς τη θάλασσα. Όμως, δεν είναι καλύτερα να κολυμπήσεις αντίθετα στο ρεύμα του ποταμού και μετά από πολύ περιπέτεια και κόπο να φτάσεις στην πηγή του ποταμού, ψηλά στο βουνό; Κι από κει να βλέπεις στις εκβολές του ποταμού τους άλλους, που διάλεξαν τον εύκολο δρόμο του ρεύματος του ποταμού, να βγαίνουν στη θάλασσα και να παλεύουν με τα κύματα, να ιδροκοπάνε για να κρατηθούν στην επιφάνεια της θάλασσας, στην επιφάνεια της κατάστασης των πραγμάτων; Η κατάσταση των πραγμάτων τελικά είναι ένα ορμητικό ποτάμι που παρασέρνει στο πέρασμα του οτιδήποτε βρει.

02 Φεβρουαρίου 2022

Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ!

Γεια σου! Είσαι καταπληκτικός. Ο καλύτερος. Μπορεί να λες από μέσα σου ότι δεν αξίζει τον κόπο, αλλά είσαι. Μην υποβάλλεις καμία παραίτηση στη ζωή. Για τίποτα και για κανέναν λόγο. Υπάρχει αρκετό φως ιλαρό για όλους. Ακόμα κι αν σήμερα ζεις έναν εφιάλτη, μην κλείνεις την πόρτα στην ελπίδα. Αν έχεις πίστη, μην εγκαταλείπεις το Θεό. Σε παρακαλώ, αξίζεις, είσαι αξιόλογος. Είσαι υπέροχος. Θα βρεις ανθρώπους που θα σε αγαπήσουν. Θα βρεις αγάπη και ελπίδα. Θα βρεις την ευτυχία. Οπότε, σε παρακαλώ, μείνε εδώ και ζήσε. Ακόμα κι αν είναι δύσκολο αυτό για σένα, ζήσε. Ζήσε και γίνε το πιο όμορφο κι αξιοπρεπές πλάσμα που είσαι. Ζήσε. Το αξίζεις! Είσαι ο καλύτερος. Κι αυτό μην το ξεχνάς. Σ' αγαπώ!

22 Ιανουαρίου 2022

ΦΑΝΤΑΣΙΑ!

Η φαντασία, τα όνειρα και οι ελπίδες ήταν τα πάντα μας. Μας τραβάνε εκεί πίσω. Ζούνε μαζί μας. Η γη της φαντασίας είναι εκείνη που μπορούμε να δούμε, να ακούσουμε και να αισθανθούμε. Εκεί όπου οι δράκοι κυβερνούσαν τον ουρανό και τα ξωτικά προστάτευαν όλα τα δάση. Εκεί όπου οι γοργόνες γέμιζαν τους ωκεανούς με τα τραγούδια και τη μαγεία τους. Εκεί όπου οι λυγερόκορμες νεράιδες χτένιζαν στα ποτάμια με χτένι χρυσό τα μακριά ξανθά μαλλιά τους. Εκεί όπου υπήρχαν βασίλεια μακρινά με τους βασιλιάδες και τις βασίλισσες τους. Υπάρχει η γη της ελπίδας και η γη των ονείρων. Βρίσκεται εκεί που ζει η φαντασία. Στη χώρα με τους θρύλους.

09 Ιανουαρίου 2022

ΕΛΠΙΔΑ!

Η ελπίδα καθαρίζει τους φόβους.
Η ελπίδα σκουπίζει τα δάκρυα.
Η ελπίδα θέτει νέα ύψη.
Η ελπίδα μας οδηγεί.
Η ελπίδα δεν είναι συγκεκριμένη.
Η ελπίδα μας αφήνει να πολεμήσουμε.
Η ελπίδα μας αφήνει να ευδοκιμήσουμε.
Η ελπίδα μπορεί να μετατρέψει.
Η ελπίδα μπορεί επίσης να βλάψει.
Η ελπίδα είναι καλύτερη από την ήττα.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...