ΤΟΠΟΣ!

Περπατάς μέσα από μια πεδιάδα με ψηλά λουλούδια που φτάνουν στη μέση σου. Έζησες εκεί από τα παλιά σου χρόνια. Ήσουνα παιδί σ' αυτόν τον τόπο. Έφτασες σε ένα μικρό καταρράκτη που τερματίζει σε μια μικρή λίμνη με κύκνους. Παρακολουθούσες όλα αυτά να περνάνε μπροστά σου. Αλλά δεν ήσουνα λυπημένος. Έπρεπε όμως να επιστρέψεις κάποια στιγμή στο σπίτι. Κοίταξες το τηλέφωνο σου και διάβασες την ώρα. Αποφάσισες να επανέλθεις μια άλλη μέρα. Έβλεπες την απαλή αλήθεια ανάμεσα στα αγκάθια που μαθαίνουμε. Γύρισες πίσω από το λιβάδι και μέσα από το μικρό μονοπάτι. Βγήκες στο δρόμο και άρχισες να περπατάς. Σε πόνεσε να αφήσεις ένα τέτοιο όμορφο μέρος. Αλλά δε θα σταματήσεις για κανέναν και δε θα προδώσεις καν τον εαυτό σου. Εκείνοι, πρέπει να σταθούν για τον εαυτό τους. Δείξε τους γιατί είσαι άξιος. Απόδειξε τη δύναμη σου με την καρδιά σου και θα σε ακολουθήσουν. Φτάνεις στο σπίτι και ξεκλειδώνεις την πόρτα. Μετά την κλειδώνεις από μέσα. Κανένας δεν ήταν πάνω. Βάζεις την τσάντα με τις σημειώσεις σου στο πάτωμα και εκείνη γίνεται το κρεβάτι σου. Ξημέρωνε Κυριακή. Πήγες για ύπνο. Τράβηξες όλα τα καλύμματα πάνω σου και σκεφτόσουν την όμορφη πεδιάδα και το μικρό καταρράκτη. Κοιμάσαι και ονειρεύεσαι!