Ακούγοντας τις εκρήξεις στον ουρανό.
Ξαναγυρνάς στις ώρες που φεύγεις από το σπίτι.
Παρατηρείς όλα τα μικρά πράγματα που κοίταζες.
Βρήκες την ομορφιά στα πιο κοινά.
Στη μέση της νύχτας.
Στη μέση της νύχτας.
Σου άρεσε να βλέπεις τα φώτα στην άσφαλτο.
Να ρίχνουν κίτρινη λάμψη στο στενό σοκάκι.
Τα ψηλά πεύκα να στέκονται σε κάθε πλευρά.
Η ανταύγεια των φώτων να σκιαγραφεί την τροχιά τους.
Τα αστέρια να απλώνονται στο σκούρο μπλε του ουρανού.
Ανοιχτόχρωμα γκρίζα σύννεφα να γεμίζουν το σκοτάδι.
Ακίνητος και ένιωθες την ελευθερία της απουσίας.
Ήσουν μόνος εκεί έξω και ήταν συναρπαστικό.
Ο άνεμος είχε παγώσει τα μάγουλα σου.
Γλυκό περπάτημα της νύχτας.
Ο άνεμος είχε παγώσει τα μάγουλα σου.
Γλυκό περπάτημα της νύχτας.
Σου άρεσε να είσαι μόνος.
Πιο καλά θα ήταν με ένα κορίτσι χαριτωμένο.
Μακάρι να έβλεπε τα πράγματα όπως εσύ!
Μακάρι να έβλεπε τα πράγματα όπως εσύ!
Να είσαστε κάτω από τον ίδιο ουρανό.
Η νύχτα γίνεται απροσπέλαστη.
Εκεί πέρα στο δρόμο της σιωπής.
Δεν ξέρω πόσο ακόμα μπορεί να περιμένεις.
Για να μετατρέψεις τις σκέψεις αυτές.
Εκεί πέρα στο δρόμο της σιωπής.
Δεν ξέρω πόσο ακόμα μπορεί να περιμένεις.
Για να μετατρέψεις τις σκέψεις αυτές.
Eλλιπείς ιστορίες αγάπης!
Πάρα πολύ όμορφη αφήγηση. Λέξεις, φράσεις, στίχοι, συνθέτουν έναν συναισθηματικό έντονο λόγο. Με εικόνες, προσδοκίες και αναμονές. Νίκο σε ευχαριστούμε πολύ αγαπητέ φίλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ αγαπητέ μου φίλε Γιάννη για τα καλά σου λόγια! Εκρήξεις του μυαλού. Να είσαι πάντα καλά!
Διαγραφή