ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ!

Γεια σου! Κλείνεις τα μάτια τη νύχτα μόνο για να δεις την αντανάκλαση κοιτάζοντας πίσω σε σένα. Η μαύρη αντανάκλαση της πίσσας. Η ψυχρή, σκοτεινή, πικρή αλήθεια. Ποιος είσαι; Τι σκοπεύεις να κάνεις; Τι αγαπάς πραγματικά; Είσαι ξένος στο μυαλό σου, περιπλανώμενος καθημερινά σε δάση βαθύτερα από ό,τι είχες γνωρίσει. Μια μέρα, βρήκες ένα όμορφο λουλούδι, το οποίο καθόταν μόνο του, με το λαμπερό κίτρινο χρώμα του που έκανε αντίθεση με τα άλλα πυκνά πράσινα που το περιβάλλουν. Το άρπαξες με όλη σου τη δύναμη και δεν το άφηνες να φύγει. Καθώς άρπαξες αυτό το λουλούδι, οι σκέψεις άρχισαν να σε πλημμυρίζουν σαν μικρά, αλλά βιαστικά ρεύματα ελπίδας, που ακμάζουν με τη ζωή. Σκέψεις που δεν υποσχέθηκαν ποτέ αύριο. Σκέψεις ότι η κοινωνία δεν είναι τίποτα λιγότερο από ένα κατασκεύασμα που δημιουργήθηκε από ανθρώπους, που είναι ανίκανοι να ατενίζουν το σήμερα. Σκέψεις ότι είσαι εσύ και παρόλο που μπορεί να σκεφτείς ότι είσαι καθάριος στο θολό, βρίσκεσαι μόνος εκεί έξω, σε όλο το άπειρο και οτιδήποτε πιστεύουμε είναι πέρα ​​από αυτή τη μικρή, ασταθή και ευαίσθητη να σκάσει φούσκα. Αυτή η φούσκα που είναι γεμάτη με τόσα χρώματα, σε κάνει να αναλογιστείς τον λόγο για τον οποίο επέλεξες να πιάσεις αυτό το μικρό κίτρινο λουλούδι. Ωστόσο, σήμερα, καθώς κοιτάς πίσω στο χρόνο πως το βρήκες, η απάντηση σου ήταν ξεκάθαρη. Το λουλούδι που είχες αποφασίσει να κρατήσεις, είχε μετατραπεί σε κάτι όμορφο. Σ' αγαπώ!