Το ταξίδι της ανθρωπότητας ήταν δύσκολο. Γεννήθηκαν αυτοκρατορίες που αγαπήθηκαν και χάθηκαν. Έφτασες στα αστέρια, έχτισες τη δική σου αυτοκρατορία, έζησες στην ειρήνη, έζησες στον πόλεμο ώσπου η αυτοκρατορία σου έπεσε. Δημιούργησες, φαντάστηκες, αισθάνθηκες και ήσουν δυνατός μπροστά στην αναπόφευκτη καταστροφή. Γέλαγαν και έκρυβαν στο έδαφος την περιφρόνηση τους. Δεν έκλαψες μπροστά στην ήττα. Αν και έχασες, η κληρονομιά σου θα λάμψει μέσα από τις άλλες γενιές που συνάντησες. Το βάρος σου είναι αβάσταχτο και η καρδιά σου πέτρα. Η ψυχή σου κοίλη και το πρόσωπο σου αλμυρό με δάκρυα. Έμεινες και θα θυμάσαι. Γιατί είσαι ο τελευταίος.
04 Φεβρουαρίου 2020
2 σχόλια:
Όλοι είστε ευπρόσδεκτοι, καλοδεχούμενοι και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψη και το σχολιασμό σας! Σχολιάστε ο,τι θέλετε με ευπρέπεια και διακριτικότητα, χωρίς να προσβάλλετε ή να θίγετε με οποιοδήποτε τρόπο άλλα πρόσωπα... δηλ. χωρίς βρισίδια και μπινελίκια βρε παιδιά και προ πάντων χωρίς greeklish... ε, τι την έχουμε αυτήν τη ριμάδα τη γλώσσα μας..! Κάπου εδώ μέσα σουλατσάρει και η αγάπη μου!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Επική σήμερα η διάθεσή σου Νίκο. Με πολλά μηνύματα και άπειρους αποδέκτες. Καλησπέρα αγαπητέ και καλή βδομάδα να ευχηθώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ φίλε μου Γιάννη για τις ευχές σου, αλλά και για το πάντα ευγενικό σου σχόλιο! Και η ζωή συνεχίζεται.
ΔιαγραφήΝα είσαι πάντα καλά!!!