ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΑ ΚΑΡΦΙΑ!

Κάποτε ρώτησαν τι γίνονται όλες αυτές οι αγάπες... που χάνονται και που πηγαίνουν... "στον Παράδεισο" σκέφθηκα και απάντησα μέσα μου αυθόρμητα! Κι εμείς τότε τι κάνουμε και που ζούμε; "Στην κόλαση" ξαναπάντησα! Είναι μια λυπηρή διαπίστωση όταν γνωρίζεις κάποιον νομίζοντας ότι σε κοιτάει στα μάτια, ενώ κατά βάθος περνάς τη ζωή σου σε μια πλάνη έρωτα. Κι όμως αυτός ο άνθρωπος πέρασε τις εξετάσεις και κατάφερε να σου μιλήσει στην ψυχή. Τον έκανες ίνδαλμα και βασιλιά, τον ανέβασες με τιμές ακόμα και σε μια ανώτερη από σένα θέση. Ήταν ο πρίγκηπας του παραμυθιού που περίμενες στη γωνία και όταν μάθαινες ότι ζεις σε μια άγονη πραγματικότητα, ανακάλυπτες μέρα με τη μέρα την υποκρισία και το ψέμα!

Έτσι τουλάχιστον έμαθες τον εαυτό σου να ζει, γιατί τα θέλω σου ήταν πολύ περισσότερα! Προετοιμάστηκες να τα βάλεις σε μια σειρά με όλα τα θηρία για χάρη της συντροφικότητας, προκειμένου να υπερασπιστείς την αγάπη σου για τον άρχοντα του παραμυθιού. Ήσουν αποφασισμένος να αγαπήσεις για όλους, αλλά παρέβλεπες ότι σ' αυτόν τον δρόμο γέμιζες κενά. Πάλευες να ξεκαρφωθείς από το σταυρό σου. Πολύ αργότερα όμως συνειδητοποιείς ότι τη μοναξιά σου μάχεσαι, για έναν αυτοκράτορα που είναι έτοιμος να λιγοψυχήσει. Στην αγάπη όπως βλέπεις δεν έχουν θέση ο εγωισμός και το βόλεμα.

Και πάλι όμως είσαι έτοιμος να βρεις δικαιολογίες και να ισχυριστείς(μέχρι και να το πιστέψεις ακόμα), ότι τη μάχη εγκατέλειψε και όχι εσένα. Δε σε νοιάζει που δε σε προστατεύει πλέον εκείνη η βιωματική ασπίδα... δεν είσαι σε θέση να κατανοήσεις ότι πλανεύτηκες. Έχεις γίνει έρμαιο σε κάθε ανθρωποφάγο όρεξη. Και έρχεται εκείνη η στιγμή που αντικρίζεις έστω και με το ζόρι εκείνη την άνιση μάχη με την αλήθεια. Εκεί να σε δω τι θα κάνεις. Όποια απόφαση πάρεις θα περιέχει αρκετές δόσεις πόνου. Μπορείς όμως να κλείνεις τα μάτια στην αλήθεια, να λες πάμε παρακάτω και δεν πειράζει; Σκέφτηκες ποτέ πόσο έχει παραβιάσει τα όρια η λογική και αν τα ξεπέρασε; Κάθε φορά κοίταζες τον καθρέπτη σου κι όταν τα περιθώρια στένευαν, προκειμένου να κερδίσεις λίγη αγάπη έχανες τον εαυτό σου. Μυστική συνωμοσία!

Τελικά μέσα από τόσες σκέψεις διαπιστώνεις πως σου αρέσει αυτό που είσαι. Πετάς στα όρνια όσες αλήθειες κρύφτηκαν πίσω από τα μάτια σου. Δεν είχες μάθει και δε θα μάθεις να ζήσεις αλλιώς. Και ας πιστεύουν διαφορετικά για σένα. Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να τρελαίνεσαι και να δίνεσαι με όλη τη δύναμη της ψυχής σου για εκείνους που αγαπάς. Για να μη νικήσουν την ψυχή σου, αφήνεις έξω από την πόρτα κρεμασμένη εκείνη την ταμπέλα "ΜΗΝ ΕΝΟΧΛΕΙΤΕ"! Γνωρίζεις ότι έχεις πολλά να δώσεις και ας περνιέσαι για θύμα, επειδή σ' αρέσει να νιώθεις τον εαυτό σου. Καμιά ευτυχία δεν πρόκειται να κρατήσει πολύ και γνωρίζεις πολύ καλά ότι θα επιστρέψει μετά από πόνο.
Δε χώνεψες την υποκρισία και γι' αυτό δεν αντέχεις να υποκρίνεσαι. Δε σε τσούζουν οι πληγές, γιατί και αυτές επουλώνονται από την αγάπη! Ξέρεις ότι δεν πρόκειται να χαθείς και ας βρεθείς ξανά σε ανεξερεύνητο χώρο. Έχεις τρόπο να βρεις δυνατά στηρίγματα, γιατί πιστεύεις σε σένα. Κάθε φορά που θα κάνεις λάθη όμως θα είναι μια νέα αρχή. Είσαι καταδικασμένος να χαλάς περισσότερα για λίγο ουρανό και να φέρνεις πίσω σκουριασμένα καρφιά από καρδιές άλλων.

Υ.Γ.: Μην ψάχνουμε άλλα θαύματα στο θαύμα της αγάπης! Η ανακύκλωση της αγάπης ξεκινάει από τη βροχή συναισθημάτων και η βροχή αυτή είναι σταγόνες, οι σταγόνες γίνονται δάκρυα, τα δάκρυα πόνος και ο πόνος καταλήγει πάλι στην αγάπη. Όταν δεσμευόμαστε με την αγάπη, τότε δενόμαστε με τη ζωή. Η αγάπη βρίσκεται παντού γύρω μας και μέσα από τη φυσική ανάγκη αναζήτησης της βοήθειας του Θεού μπορούμε να την ανακαλύψουμε! Δεν υπάρχουν όρια και κανόνες. Δε δίνεται επιλεκτικά μόνο σε έναν άνθρωπο ή σε λίγους, αλλά σε όλους. Αλλιώς αυτό δεν είναι αγάπη και μόνο ένας μπορεί να στο πει με βεβαιότητα... ΕΣΥ!

         ένα δικό μου βίντεο