ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ!

Πάρε τη σκιά σου από πάνω μου.
Με το κορμί σου λύγισε με.
Με τα νύχια σου ξέσκισε με.
Με τα χάδια σου μάτωσε με.
Με την ανάσα σου μόλυνε με.
Με τα χέρια σου κάρφωσε με.
Με τις λέξεις σου διέλυσε με.
Με τη γλώσσα σου ξέκανε με.
Με το βλέμμα σου τύφλωσε με.
Με τα δάχτυλα σου σκότωσε με.
Με την αγάπη σου σταύρωσε με.
Με το χαμόγελο σου ξεγέλασε με.
Με τον πόθο σου δηλητηρίασε με.
Με την αγκαλιά σου στραγγάλισε με.
Με τα χείλια σου πιες όλο το αίμα μου.
Με τα δόντια σου τρώγε και το σώμα μου.
Και πριν με φιλήσεις φρόντισε να με προδώσεις.
Τα αποτυπώματα, μας έμαθαν να ζούμε κάθε θάνατο!
Τα κατάφερα! Είδατε;
Δεν αυτοκτόνησα!

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ!

Ήρθες από τα αστέρια.

Να ξυπνήσεις τις αισθήσεις.

Άφησες ίχνη της ανατολής.

Με φόρεσες και σε φόρεσα.

Ανταμώσαμε στις συνήθειες.

Πήραμε την ίδια κατεύθυνση.

Χαμόγελο άστραψε στο όνειρο.

Σταμάτησες τη βροχή στο μαξιλάρι.
Ουράνιο τόξο άπλωσες.
Ξεψύχησαν και οι στάλες.
Μάζεψες τα σπασμένα κομμάτια μου.

Ζέστανες την εποχή των παγετώνων.

Πέρασες να φωτίσεις τα σκοτάδια.

Τη νύχτα διαπερνούσε η μορφή σου.

Ένωσες το τίποτα για να βγει ο έρωτας.

Με τράβηξες από τα οδοφράγματα της θύμησης.

Κοφτερά βράχια που πάνω τους έσπαζε ο αφρός.

Πάει καιρός για να αφουγκραστώ τη φύση.
Μαγνήτισες τα ρινίσματα της αγάπης.

Ματιές ξεχύθηκαν στα μονοπάτια.

Ήλιος πρόβαλε από τα μάτια σου.

Κεντημένος στο φουστάνι γαλάζιου ουρανού.

Στεφάνι κόκκινου καδμίου τα ανάλαφρα μαλλιά σου.

Ψιλάφισα τις φλέβες σου για να βρω τα λόγια σου.

Τα λόγια μου φυτρώσανε στον κήπο σου.

Μικρό παιδί ανθίσανε στα χέρια σου.

Οι λέξεις μου τελειώσανε.

Γίνανε ύμνος για τη ζωή!

Αναλήφθηκα από ένα όνειρο.

Πάνω σε μια Ηλιαχτίδα Ελευθερίας.

ΠΑΩ ΑΝΤΙΘΕΤΑ..!

Τα αντίθετα δεν έλκονται μονάχα, αλλά και αμύνονται!

πάω αντίθετα σε εκείνους που δεν πιστεύουν στον άνθρωπο.
πάω αντίθετα στο ρεύμα της μάζας που με "κοινώνησε".
πάω αντίθετα σε εκείνους που βλέπουν φυσιο-λογικά.
πάω αντίθετα σε εκείνους που επιμένουν.
πάω αντίθετα στην κοινωνία που με μεγάλωσε στο ψέμα.
πάω αντίθετα στους αναίσθητους που νομίζουν ότι αισθάνονται.

πάω αντίθετα σε εκείνους που ενδιαφέρονται για τα ζώα κι αδιαφορούν για τον άνθρωπο.

πάω αντίθετα σε εκείνους που κοιτάζουν το σταυρό με το βλέμμα στραμμένο στα συμφέροντα.

πάω αντίθετα σε εκείνους που εκκλησιάζονται και "λένε τη γνώμη τους" για άλλους.
πάω αντίθετα σε εκείνους που πάντοτε "έχουν γνώμη" σε όλα και γενικά.

πάω αντίθετα σε εκείνους που έχουν κάνει Ευαγγέλιο τις "κοσμοθεωρίες" της ψυχολογίας από ατελείς και καταθλιπτικούς ψυχοβγάλτες.
πάω αντίθετα στους κάθε λογιών "φιλόσοφους" που έχουν σπείρει κι επενδύσει στον πανικό και στην τρέλα μέσα από την προβληματική ζωή τους.

πάω αντίθετα στους επιδειξιομανείς που όταν κλείσουν την πόρτα του σπιτιού τους στραγγίζουν και τις τελευταίες σταγόνες τη μίζερης ζωής τους.

πάω αντίθετα στους έρωτες που στρέφονται κατά της ελευθερίας.

πάω αντίθετα στις αρχές και στις ιδέες, αφού δεν κατάφεραν να επιζήσουν ανάμεσα στα χρόνια.

πάω αντίθετα σε εκείνους που ελπίζουν μονάχα, ενώ παραμένουν ακίνητοι.

πάω αντίθετα σε εκείνους που βολεύτηκαν πίσω από κάθε "αναγκαίο κακό", επειδή φοβούνται να δραπετεύσουν.

πάω αντίθετα σε εκείνους που λένε καλημέρα, απλά για να την πουν.

πάω αντίθετα σε εκείνους που δεν εξακολουθούν να χαμογελάνε και όταν φύγουν από μπροστά μου.
πάω αντίθετα σε εκείνους που επιρρίπτουν ευθύνες πάνω μου για να με κάνουν συνένοχο στα δικά τους εγκλήματα και να καλύψουν τη δική τους ανυπαρξία.
πάω αντίθετα σε εκείνους που λένε ότι το ιδεώδες πολίτευμα είναι η δημοκρατία, γιατί όλοι τη βρίζουν.

πάω αντίθετα σε εκείνους που σε μια αρρωστημένη εποχή η λέξη πατρίδα αντί να τους συσπειρώνει, αποτελεί πονηρό εμπόδιο στα δικά τους κόμπλεξ.

πάω αντίθετα στους "επαναστάτες" απάτριδες που προσπαθούν να με πείσουν ότι γεννήθηκαν προοδευτικοί και ιδεολόγοι σε μια ανέκαθεν συντηρητική και δεξιοκρατούμενη κοινωνία και καταντάνε να γίνονται σάπιοι πουλημένοι και δοσίλογοι τσαρλατάνοι.
πάω αντίθετα σε εκείνους που παραποιούν και υπόσχονται, για να χορτάσουν τη δική τους φιλοδοξία για χάρη της μισαλλοδοξίας.

πάω αντίθετα στους "αγνούς" πατριώτες που έχουν περιθωριοποιήσει και χλευάσει άλλα έθνη και άλλους συνανθρώπους.

πάω αντίθετα σε εκείνους που πιστεύουν πως για να επικρατήσει η ειρήνη, πρέπει να γίνει πόλεμος.
πάω αντίθετα σε εκείνους που αντιγράφουν κάθε ξενόφερτο λόγο, έθιμο και ιδέα, για να καλύψουν δικές τους ατέλειες.
πάω αντίθετα σε εκείνους που ηγούνται.
πάω αντίθετα σε εκείνους που ακολουθούν.
πάω αντίθετα στον ανήφορο, αλλά και στον κατήφορο.
πάω αντίθετα σε εκείνους που λένε ότι ο κόσμος τους είναι ίδιος με το δικό μου.

Υ.Γ.: Ζητάω συγνώμη που δεν είμαι αυτό που θέλουν!

ΓΚΡΙ-ΖΩ!

Γκρι, χρώμα ουδέτερο φτιαγμένο από το άσπρο και το μαύρο. Μια σύνθεση μεταξύ του φωτός και του σκότους. Όπου καθίσει έχει σκοπό να αναδεικνύει παντού τα χρώματα γύρω του! Έχει την αισθητική και το χαρακτήρα του πείσματος, ενώ ο ρόλος του είναι να γεμίζει οπτικές γωνιές. Καλύπτει ή φανερώνει όσα με δυσκολία και θαμπά φτάνουν στα μάτια. Ένα ομιχλώδες τοπίο αποτρέπει όσα φοβόμαστε να δούμε, αλλά μπορεί όμως και να γίνει επικίνδυνο. Ταιριάζει απόλυτα με τους ψυχρούς και άχρωμους ανθρώπους. Δημιουργεί έντονη αντίθεση με τα αγνά συναισθήματα. Η ουδέτερη θέση που κατέχει μπορεί να ταιριάξει και με τους ζεστούς ανθρώπους, αφού η αντίθεση τούτη προσδίδει σ' αυτό φωτεινά στοιχεία εμπειρίας και σκέψης. Αρκεί ένα ψήγμα να πέσει πάνω του και από το πουθενά, για να αστράψει αυτό από χαρά και να κερδίσει απρόσμενα μια λαμπερή ζωή. Αφήνει έντονες ανταύγειες ανάμεσα από το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον. Γίνεται πολλές φορές ένας απέραντος καμβάς της πραγματικότητας, όπου πάνω σ' αυτόν τα όνειρά μας φαίνονται άσπρες κουκκίδες. Μεταφέρει μόνιμα ένα απύθμενο συναίσθημα. Υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν γκρίζα ηλιοβασιλέματα και ζουν σε γκρίζες πόλεις. Στον κόσμο μας όμως που σχετίζεται προς το απόλυτο, όπου το απόλυτο λευκό ή μαύρο είναι ανύπαρκτα, τότε όλα στην ουσία είναι γκρίζα.

ΦΩΤΕΙΝΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ!

Σ' εκείνο το καλοκαίρι που χάθηκαν τα αστέρια.

Σ' εκείνο το καλοκαίρι που ήτανε φθινόπωρο.

Κουράστηκε να ακούει αυτά που λέει.

Στα ίδια δίχτυα πιάστηκε ξανά.

Ζωγράφισε χωρίς χρώματα.

Τοίχος αξεπέραστος η αλλαγή.

Τα λόγια κρύφτηκαν πίσω από τις μάσκες.

Στο προσκλητήριο της απουσίας δήλωσε παρών.

Δεν ανταλλάσσεται με τίποτα η περηφάνεια.
Δωρεάν υπηρεσία προστιθέμενης αξίας.

Παθιασμένη υπεράσπιση η απώλεια.

Ακολουθούσε χωρίς να έφτανε.

Άδειασε τον πάτο.

Ακούμπησε την απάτη.

Ξοδεύτηκε στις νύχτες.

Βαρέθηκε να λύνει αινίγματα και γρίφους.

Βαρέθηκε να ζει στην παραίσθηση της λογικής του.

Ένα κουβάρι έγινε το γέλιο με το δάκρυ.
Πόση ώρα διαρκεί το τέλος;

Φλόγα που σιγοκαίει.
Νιότη που φεύγει.

Πάτησε η σιωπή.

Στένεψε η μέρα.

Στη νύχτα προχωράει.

Δε φέρει τίποτα πάνω του.

Άπνοια συνοδεύει το σώμα του.
Κουβαλάει μονάχα τη συνείδηση.

Τα ευαίσθητα δεν τον ανέχονται πια.
Έγινε η ανάσα στα χέρια του ποιητή.
Πλησίασε πιο κοντά στο "μην ενοχλείτε".

Τρύπωσε στο ψυχοπλάκωμα της μοναξιάς.
Ετοιμάζεται να απολαύσει την εγκατάλειψη.

Τους αποχαιρετά και κανείς δεν καταλαβαίνει.
Δέρμα ευθύνης φόρεσε για να τους καθησυχάσει.

Επιγραφή κρέμασε πιο φωτεινή από τους ανθρώπους:

"Μην ενοχλείστε!"