Ήρθες από τα αστέρια.
Να ξυπνήσεις τις αισθήσεις.
Άφησες ίχνη της ανατολής.
Με φόρεσες και σε φόρεσα.
Ανταμώσαμε στις συνήθειες.
Πήραμε την ίδια κατεύθυνση.
Χαμόγελο άστραψε στο όνειρο.
Σταμάτησες τη βροχή στο μαξιλάρι.
Ουράνιο τόξο άπλωσες.
Ξεψύχησαν και οι στάλες.
Μάζεψες τα σπασμένα κομμάτια μου.
Ουράνιο τόξο άπλωσες.
Ξεψύχησαν και οι στάλες.
Μάζεψες τα σπασμένα κομμάτια μου.
Ζέστανες την εποχή των παγετώνων.
Πέρασες να φωτίσεις τα σκοτάδια.
Τη νύχτα διαπερνούσε η μορφή σου.
Ένωσες το τίποτα για να βγει ο έρωτας.
Με τράβηξες από τα οδοφράγματα της θύμησης.
Κοφτερά βράχια που πάνω τους έσπαζε ο αφρός.
Πάει καιρός για να αφουγκραστώ τη φύση.
Μαγνήτισες τα ρινίσματα της αγάπης.
Μαγνήτισες τα ρινίσματα της αγάπης.
Ματιές ξεχύθηκαν στα μονοπάτια.
Ήλιος πρόβαλε από τα μάτια σου.
Κεντημένος στο φουστάνι γαλάζιου ουρανού.
Στεφάνι κόκκινου καδμίου τα ανάλαφρα μαλλιά σου.
Ψιλάφισα τις φλέβες σου για να βρω τα λόγια σου.
Τα λόγια μου φυτρώσανε στον κήπο σου.
Μικρό παιδί ανθίσανε στα χέρια σου.
Οι λέξεις μου τελειώσανε.
Γίνανε ύμνος για τη ζωή!
Αναλήφθηκα από ένα όνειρο.
Πάνω σε μια Ηλιαχτίδα Ελευθερίας.
Πολύ ΄ωραία και συγκινητικά τα λόγια του ποιήματος σου
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι η φωτογραφία μου αρέσει πολύ η ανατολή και η δύση του ήλιου
Σ' ευχαριστώ πολύ καλό μου ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ για το ευγενικό σου σχόλιο!
ΔιαγραφήΤο θυμάμαι πάντως ότι σου αρέσουν οι φωτο που έχουν τέτοιο θέμα. :-)
Να είσαι πάντα καλά!!!
Ω,χάθηκα για τόσα χρόνια από τη μπλογκογειτονιά μας
Διαγραφήεντυπωσίαστηκα που το θυμάσαι
ευχαριστώ πολύ
Ας το δούμε και σαν ένα καλό τέστ για το αλτσχάιμερ. χαχα!
ΔιαγραφήΜπορεί να μας έλειψες από τη γειτονιά μας, αλλά το μυαλό έχει αποτυπώσει εκείνα που του έχουν κάνει εντύπωση. Έτσι λοιπόν, από αγαπημένους φίλους όσα χρόνια και να περάσουν, συγκρατούμε κάποιες στιγμές ή συνήθειες τους!
Σ' ευχαριστώ πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου στέλνω!