Συρία, από που έρχεται η γαλήνη σου;
Πες μου, έχεις καταναλώσει φωτιά;
Μήπως η καταιγίδα έπεσε στους δρόμους σου;
Μήπως η πληγή άπλωσε το χέρι της;
Και η Συρία απάντησε απαλά:
"Αν η φωτιά ξοδεύονταν με τόσο πόνο
η λαμπρή μου αυλή θα υπήρχε ξανά.
Αν η καταιγίδα έπεφτε στους δρόμους μου
η αγορά μου θα πλένονταν και θα ήταν ξανά.
Αλλά η πληγή έβαλε το φονικό της χέρι
σε γέρους, γυναίκες και παιδιά.
Και όσα αγαπώ, έχουν φύγει
έχουν χαθεί!"
Υ.Γ.: Και αν υπάρχουν καλά κρυμμένα μυστικά, θα προστατεύονται αυτά από τον πόνο!
Λόγος κραυγή γεμάτος συγκίνηση! Νίκο δεν έχω λόγια. Υπέροχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πεις για έναν πόλεμο και για τα τόσα θύματα.
ΔιαγραφήΜετά την αντίδραση χάσαμε και τη μιλιά μας!
Να είσαι πάντα καλά φίλε μου Γιάννη!!!