Γιατί κρύωσες
μέσα σου;
Ιστορίες θα
υπάρχουν.
Πες την στα
παιδιά.
Πες την
γύρω από τις φωτιές.
Πες την στη
χαρά, το δέος και το θάμα.
Ιστορίες
από ήρωες.
Ιστορίες
από ασήμαντους.
Και όμως…
Υπάρχουν
περισσότερες.
Ιστορίες με
τέρατα.
Ιστορίες με
Άνδρες.
Ιστορίες με
κόλαση.
Ιστορίες με
Θεούς, Δαίμονες και Αποκάλυψης.
Αυτές οι
ιστορίες θα μένουν αιώνιες.
Καθένας από
μας το γνωρίζει μέσα του.
Και το
ξέρει.
Γιατί
φοβάσαι το σκοτάδι;
Μήπως
ξεχαστείς;
Αβεβαιότητα;
Αποτυχία;
Αυτές οι
ιστορίες λένε την αλήθεια.
Δεν
πρόκειται να ξεχαστούν.
Δε χάνονται.
Έχουν καταπιεσμένη
μνήμη.
Είναι βουτηγμένες
στο σκοτάδι.
Πρόκειται για
ανείπωτες ιστορίες.
Καλησπέρα Νίκο! πάντα υποκλίνομαι με σεβασμό στην έκφραση των λυρικών σου συναισθημάτων. Πολύ όμορφο αγαπητέ φίλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ φίλε μου Γιάννη για τα πάντα ευγενικά σου σχόλια!
ΔιαγραφήΑνθρώπινες αδυναμίες! Μια φιλική συνάντηση με έβαλε σε σκέψεις!
Να είσαι πάντα καλά!!!
αυτες οι ανειπωτες ιστοριες ειναι μαγικες και τρομαχτικες ταυτοχρονα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι... αναθυμιάσεις που θα αφήνουν για πάντα τη μυρωδιά τους!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά αγαπημένη μου φίλη!!!