ΤΟΞΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Πρέπει να βιαστούμε να κόψουμε τα δηλητηριασμένα μανιτάρια από τις ρίζες τους.

Τρέχουν τα χρόνια σα νερό και παραμένοντας απλοί θεατές προσπαθούμε να βελτιώσουμε τη ροή του. Αδιαφορούμε ή δεν υπολογίζουμε αν αυτό το νερό είναι καθαρό και γάργαρο και όχι τοξικό. Είναι οδυνηρό και βάναυσο να κυκλοφορούμε ανάμεσα σε ανθρώπους που ζουν με τοξίνες. Δεν υπολογίζουν ζωές αφήνοντας τη μαρτυρική σταγόνα τους με το δηλητήριο του εγωισμού και της υποκρισίας. Να σε ακουμπάνε χωρίς να αισθάνονται. Κυκλοφορούν για να κοσμούν την ύπαρξή τους απλά και να εξυπηρετούν το δικό τους εσωτερικό κενό. Να τρέφονται από την αυταπάτη και να τη νιώθουν πραγματικότητα!
Ξεκομμένοι εντελώς από συναισθηματική φόρτιση, διατηρούν την ψυχραιμία τους και με κρύο αίμα πατούν πάνω στην ίσαλο γραμμή της ψυχρής εγωιστικής λογικής. Κι ο έρωτας χωρίς να είναι ανακατεμένος με το φλογερό συναίσθημα της αγάπης, κινείται για εκείνους μόνο γύρω από το σεξ, επειδή το θεωρούν αναγκαία "τροφή" για το σώμα. Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που λειτουργούν με το έντονο "ένστικτο" του "ΜΑΖΙ". Θα ασχοληθούν μέχρι να δεθούν με ένα άτομο, θα αφιερωθούν και θα παραδοθούν παίρνοντας άδεια από τη συνείδηση και εφόσον εκτιμήσουν ότι βρήκαν τον κατάλληλο άνθρωπο που θα κάνουν πράξη τη συμπόρευση. Αυτό το είδος ανθρώπου - εφόσον χωνέψει ότι υπάρχει πρόσφορο έδαφος - δε θα φοβηθεί και θα δοκιμάσει να αναμετρηθεί με τα όνειρα που έκανε.
Αν και έχει πέσει - αυτό το είδος - πολλές φορές απότομα θύμα της υποκρισίας, την αγνοεί και δεν την αποδέχεται ρισκάροντας - ακόμα και σε βάρος του - εθελοτυφλωτικά μερικές φορές. Αρνείται όμως πεισματικά να την εφαρμόσει για προσωπικό του όφελος, επειδή θεωρεί ότι θα καταστρέψει έτσι και τη δική του ζωή. Μπορεί να ακούγεται και να φαίνεται αυτό εγωιστικό, γιατί προσπαθεί να προστατεύσει τα όνειρά του με το δικό του τρόπο, αλλά θα είναι όμως θετικό και προς όφελος του "μαζί". Η θετικότητα αυτή στρέφεται εναντίον του, όταν στραβώσει σε μια σχέση, αφού είναι αρκετά ζημιογόνος στον απροστάτευτο κόσμο του και αφήνει μέσα του βαθιά σημάδια και ανεξίτηλες πληγές. Αυτή η πικρή γεύση κάνει να αποστρέφεται και να απαξιώνει μεταγενέστερες συμπεριφορές, ενώ είναι ευάλωτος σε κάθε περιπλανώμενη σχέση. Η εικονική πραγματικότητα της συμβατής ζωής που έζησε, έκανε να παραβλέψει πολλά στοιχεία μιας ισορροπημένης σχέσης. Έτσι όπως θα ήθελε να είναι η δική του ζωή, αλλά με σύντροφο που δε θα άφηνε πάνω του όξινη βροχή.
Στην πορεία της αβεβαιότητας του μέλλοντος, δεν είναι διατιθέμενος να γίνει πρωταγωνιστής του ψέματος και της υπερβολής, επειδή είδε και ένιωσε να πεθαίνει η ζωή του από αυτό το δηλητήριο. Παραπλανήθηκε από τις μολυσμένες σταγόνες του, επειδή είχε στην καρδιά του την αγάπη, αλλά από αυτήν όμως παράγεται και το αντίδοτο. Έρχεται κάποτε η στιγμή που πνίγεται και δεν αφήνει άλλο το δηλητήριο αυτό να τον μολύνει. Τους σκοτώνει με την καλοσύνη και επουλώνει τα όποια τραύματα εξοστρακίζοντας τους από τη ζωή, ρίχνοντας ταυτόχρονα στα σκουπίδια κάθε μίσος και εκδίκηση για να σταματήσει αυτήν τη μόλυνση. Δίνει ένα τέλος... κι ένα τέτοιο τέλος ορίζεται από την αντοχή της ίδιας της καρδιάς, γυρεύοντας απεγνωσμένα να βρει την ηρεμία της.
Οι τοξικοί άνθρωποι είναι μια διαχρονική μάστιγα. Θα υπάρχουν πάντοτε και παντού. Κινούνται και λειτουργούν όπως τα φίδια. Μεταφέρουν ακραίες ποσότητες εγωισμού. Με ένα "φιλί" έχουν την ικανότητα να αφήσουν δηλητήριο και με μια "αγκαλιά" την επιδεξιότητα να πνίξουν. Και όλα αυτά να τυχαίνουν πάντοτε τις μέρες που νιώθουμε υπέροχα.

Υ.Γ.: Όπως και στα φίδια έτσι κι εδώ υπάρχουν πολλά είδη τοξικών ανθρώπων. Κοινό χαρακτηριστικό έχουν το καμουφλάζ. Δύσκολα ξεχωρίζουν στο πλήθος, γιατί είναι ύπουλοι. Ευχαριστημένοι πάντοτε με τον εαυτό τους, θεωρούν τους άλλους κατώτερους, δε διστάζουν να κλαίγονται για τη ζωή τους επιδιώκοντας να κερδίσουν την ικανοποίηση της συμπόνοιας και συνειδητοί ξερόλες, είναι ορισμένες από τις αρρωστημένες ιδιομορφίες τους.