Μερικές φορές πιάνω το χαμένο μου εαυτό να νιώθει σαν ένα μεγάλο παζλ
με δύσκολα κομμάτια. Από αυτά μάλιστα που έχουν και τα πιο πολλά. Όλα είναι διαφορετικά και δε μοιάζει κανένα μεταξύ τους. Και αυτό φαίνεται πανεύκολα όταν παλεύεις να τα ενώσεις. Προσπαθώ να μαζέψω άλλα από δω και άλλα από κει, για να τα ενώσω με μεγάλη προσοχή μήπως καταφέρω να σχηματίσω επιτέλους το περίγραμμα, αλλά πάντα στο τέλος
θα έχω κάνει κάποιο λάθος. Και έτσι όλο κάτι θα μου περισσεύει στη συναρμολόγηση. Άντε
πάλι από την αρχή να τα ψάχνω για ν' αλλάξω τις θέσεις τους.
Έτσι προχωράω στην επόμενη κίνηση. Κάνω ένα γενικό ρεκτιφιέ για να δω μήπως το μυαλό έχει ξεφύγει από τη θέση του,
η καρδιά σε τι κατάσταση βρίσκεται και η ψυχή αν έχει αυτήν την ήρεμη δύναμη για να τα συναρμολογήσει όλα
αυτά σωστά. Όταν όμως θα φτάνω στο τέλος, θα διαπιστώνω συνέχεια πως όλο και κάτι θα μου λείπει. Και όσο
να τα μετρώ και να τα βάζω κάτω, δε μπορώ να συγκαιριάσω με τίποτα αυτό το κομμάτι της λογικής. Όποτε χρησιμοποιώ τη λογική, όλο και θα μου λείπει κάτι από τα άλλα. Κι έτσι
καλούμαι πάλι να τα συναρμολογήσω από την αρχή. Ράβε - ξήλωνε δηλαδή. Δε μπορώ όμως με τίποτα να βρω εκείνον το σωστό συνδυασμό. Μερικά κομμάτια εφαρμόζουν τέλεια, ενώ άλλα θα με βασανίζουν μέχρι ν' ανακαλύψω
το χώρο τους. Αλλά τόσα χρόνια δεν έχω βρει αν υπάρχει χώρος.
Υπάρχουν όμως και κομμάτια
που αργότερα διαπιστώνω πως τα έχω βάλλει με λάθος σειρά στο μυαλό μου. Μια
ματιά που θα ρίξω πίσω μου είναι αρκετή για να με πείσει, πως τα είχα βάλλει εγώ
λάθος μέσα μου. Πάντως όσες φορές μου έλειψε ένα κομμάτι και ειδικά αυτό της καθαρής και απλής
λογικής από όσο μπορώ να διακρίνω, στο τέλος κατέληξα να γίνω ένα κομμάτι παζλ στου αλλουνού το παιχνίδι.
όταν λείπει η λογική γινόμαστε πιο εύκολα θύματα χειραγώγησης και ίσως να το διαλέγουμε κάποιες φορές να λείπει αυτό το κομμάτι της καθαρής λογικής έτσι στο τέλος αναρωτιόμαστε αν είμαστε κοροίδα ή άγιοι περιμένοντας ότι ο άλλος δεν θα μας χρησιμοποιήσει ή θα αλλάξει κάποια στιγμή... πολύ ουσιαστική η ανάρτηση σου να είσαι καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΌ,τι και να κάνουμε το διαλέγουμε να το κάνουμε... κανένας δε μας υποχρεώνει. Κι όπως είμαστε υπεύθυνοι στα καλά, την ίδια ευθύνη έχουμε και στα άσχημα! Το θέμα είναι εάν υπάρχουν ειδικοί βηματοδότες, που να ισορροπούν τη λογική με το συναίσθημα. Εάν όμως κι εφόσον υπάρχουν(όπως θα ισχυρίζονταν μερικοί..!), είναι δυνατόν αυτοί να εφαρμοστούν με επιτυχία και χωρίς παρενέργειες; Αυτές οι συσκευές όμως έρχονται χωρίς εγγυήσεις... μόνο με οδηγίες!!!
ΔιαγραφήΝα 'σαι πάντα καλά και σ' ευχαριστώ πολύ!!!
Ετσι συμβαίνει Νίκο μου ! Πάντα ψάχνουμε να βρούμε τη σωστή θέση των κομματιών και πιστεύω ότι κοιτάζοντας πίσω τα κομμάτια που βάλαμε μπορεί να μην ταιριάζουν τώρα με τη σημερινή ματιά δύσκολα μπορείς να τα αλλάξεις όμως !! Και κάθε φορά εμείς καλούμαστε να τακτοποιήσουμε το παζλ του εαυτού μας άρα και την ανάληψη των ευθυνών μας με κόστος ένθεν και ένθεν !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν το ρημάδι βλέπεις ότι στριμώγνεται να μπει γιατί επιμένω και το βάζω μου λες!!
Την αγάπη μου
Μερικές φορές καλή μου nikol έχουμε την εντύπωση ότι ένα κομμάτι χωράει στο περίγραμμα... το βλέπουμε να 'ναι ίδιο κι επιμένουμε να το βάλουμε στο χώρο του, αλλά εκείνο όμως δεν... Μέχρι να πάρουμε χαμπάρι ότι δεν ταιριάζει, μετράμε ήδη την πρώτη απώλεια... εκείνη του χρόνου! Κι αυτόν τον άτιμο δε μπορούμε να τον φέρουμε πίσω. Κοιτάμε μπροστά λοιπόν κάνοντας βήματα στο από δω και πέρα!
ΔιαγραφήΝα 'σαι πάντα καλά αγαπημένη μου φίλη!
Εγω πιστευω πως σε καθε δεδομενη στιγμη της ζωης μας αναλογα με τη φαση που βρισκομαστε αναδιανορφωνουμε το προσωπικο μας παζλ. Ετσι παντα υπαρχει καποιο κομματι που θεωρουμε παραταιρο και του αλλαζουμε θεση και αλλες φορες υπερισχυει η λογικη αλλες το συναισθημα... ομως αυτο ειναι μαγεια! Γιατι ο ιδιος ανθρωπος δεν ειναι τελικα ποτε ο ιδιος ανθρωπος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω Χριστίνα... μερικοί μπορούν να καταφέρνουν και να αλλάζουν διακόπτη. Γίνετε όμως να ελέγχουμε και να χαλιναγωγούμε τα συναισθήματα με τη λογική... όταν τα αφήσουμε να ξεχυθούν; Η λογική συνήθως είναι ψυχρή και μας χειραγωγεί πότε πρέπει να αισθανθούμε... κι αυτό φαίνεται πως είναι κάτι άλλο!
Διαγραφή