Ο εγωισμός πολλές φορές μας παρασέρνει αρνητικά και αν μετά βίας το αναγνωρίσουμε, το χρησιμοποιούμε σαν πλυντήριο και κολυμπήθρα του Σιλωάμ. Για να επαναφέρουμε στη θέση του το σωστό, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να το αποδεχθούμε. Αρκεί βέβαια να έχουμε έντονα αναπτυγμένο αίσθημα ευκρίνειας και διάθεσης να αναγνωρίσουμε το λάθος μας, για να αγκαλιάσουμε και αποδεχθούμε το σωστό. Κι όταν εξακολουθούμε να το βλέπουμε ακόμα νόθο, τότε είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε στη δική μας γκρίζα πραγματικότητα. Δε μπορούμε τότε να διακρίνουμε, ούτε εκείνα που θα ακολουθήσουν. Είναι το χειρότερο και μεγαλύτερο λάθος δώρο, που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας. Να μη νοιαζόμαστε και προπάντων να μη φοβόμαστε να αναλάβουμε την ευθύνη του. Κανένα λάθος δε είναι ικανό να αλλάξει στο χειρότερο μια ζωή, αρκεί να το αναγνωρίσουμε και να μη στοιχηθούμε πίσω από εγωπάθειες και προκαταλήψεις.
Ακόμα όμως και ένα απλό λάθος δε μας αφήνουν να το χαρούμε και νιώθουμε σαν κυνηγημένοι από τον παράδεισο. Βλέπουμε γρήγορα ότι η ζωή μας χωρίς αυτό καταντάει ξαφνικά κουραστική, ανυπόφορη και χωρίς άλλα κρησφύγετα. Από τότε όμως που εμφανίστηκε ένα λάθος στον ορίζοντα, νιώθουμε αμέσως να υπάρχει νόημα και γεύση... γίνεται αμέσως το αλατοπίπερο. Πόσο όμως μας αφήνουν να το χαιρόμαστε; Μόλις χωρέσουμε για λίγο στην ψυχή τους, αλλάζουν ρότα και διάθεση προσπαθώντας έτσι να μας φέρουν κοντά στη δική τους εικονική τελειότητα. Κι όταν παλεύουν να μας στερήσουν αυτό που θα μας διδάξει, τότε πέφτουν στο δικό τους νόθο λάθος. Εμείς όμως μεγαλώσαμε μαζί του, αφιερώσαμε αρκετό χρόνο σε αυτό μέχρι να γίνουμε αυτοί που είμαστε. Και τώρα που πέρασαν τα χρόνια υπολογίζουμε και μαθαίνουμε πάνω σε αυτό. Γιατί όμως οι άνθρωποι να επιζητούν την τελειότητα μέσα από τα σφάλματα άλλων; Βλέπουν και αναγνωρίζουν όλα τα λάθη εκτός από τα δικά τους. Σπάνια αναγνωρίζουν εκείνα που σέρνουν και είναι κολλημένα πάνω τους.
Και μια απλή συγνώμη όταν λέγεται με ισχυρή δόση μεταμέλειας είναι αρκετό να μας κάνει ταπεινούς και σοφότερους. Μας φέρνει έτσι πιο κοντά στο Θεό και δίνει αξία στο λάθος μας. Αρκεί και μόνο ένα σφάλμα για να δούμε την ομορφιά του και να το αγαπήσουμε. Να το καλέσουμε μέσα από εκεί που φωνάζει η ψυχή μας και να το περιθάλψουμε στοργικά με τη σκέψη μας. Μπορούμε όμως να ανησυχούμε μόνο στο ίδιο λάθος! Τίποτα τελικά σε αυτόν τον κόσμο δεν κερδίζεται για να πεταχτεί. Όλα είναι θέμα ανακύκλωσης. Κι αυτόν το ρόλο τον αναλαμβάνει καλύτερα η ψυχή. Ένα ακόμα νόθο λάθος, μια ακόμα ένοχη σιωπή!!!
Συμφωνούμε απόλυτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα κάνετε τα λάθη σας, να τα αναγνωρίζετε και εγώ θα είμαι εδώ να σας... συγχωρώ!
;-)
Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα, Νίκο!
Κι όμως υπάρχουν άνθρωποι που δεν κάνουν λάθη.Έτσι λένε τουλάχιστον!Για 'κεινους λοιπόν αφιερώθηκε αυτό το κείμενο, αλλά και σ' όσους επιμένουν να βλέπουν μόνο μέσα απ' τα λάθη των άλλων.
ΔιαγραφήΔυστυχώς είμαι στην κατηγορία εκείνων που έχουν κάνει πολλά λάθη κι ελπίζω να 'μαι συγχωρεμένος!χαχααα!
Καλημέρα με πολλά χαμόγελα παιδιά μου και χαρούμενο μήνα να περάσετε!!!:-)
ολοι κανουμε λαθη, ανθρωπινο οσο τιποτε αλλο!
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνω μαζι σου!
καλη εβδομαδα να εχουμε!
Έτσι είναι καλή μου Κική!Για τους ανθρώπους είναι τα λάθη και δε μπορώ να καταλάβω γιατί ορισμένοι θέλουν να διεκδικούν το αλάθητο!
ΔιαγραφήΝα 'σαι πάντα καλά και καλό μήνα να περάσεις!!!:-)
Αρκεί να μην φτάνουμε στο απέναντι σημείο του "από τότε που βγήκε η συγγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο".
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξάλλου, ωραία όλα στην θεωρία, αλλά η πράξη έχει έναν πολύ άμεσο τρόπο να σε φέρνει στην πραγματικότητα και μερικά λάθη μάλλον χρειάζονται πολύ μεγάλη ψυχική δύναμη για να αναγνωριστούν και πάρουν το επίθετό μας.
Καλημέρα & καλή εβδομάδα Νίκο
Αν φτάσουμε στο χάσιμο του φιλότιμου, τότε χρειαζόμαστε γενικό ρεκτιφιέ.Αν και σ' αυτές ακόμα τις περιπτώσεις ο εγωισμός δε μας αφήνει να χάσουμε για μια συγνώμη το φιλότιμο.Για ν' αναγνωρίσουμε το λάθος μας χρειάζεται αποφασιστικότητα και ψυχική δύναμη που όλοι οι άνθρωποι κρύβουν μέσα τους.Παίρνουμε μεγάλη ευθύνη.Δεν υπάρχει όμως στιγμή χωρίς ευθύνη.Ορισμένοι βέβαια ίσως δεν το γνωρίζουν και το ανακαλύπτουν αργότερα με την αναγνώριση του.
ΔιαγραφήΣτέλνω την καλημέρα με την αγάπη μου!
Χαρούμενο μήνα να περάσετε καλή μου Δήμητρα!!!:-)
Πόσο θαυμάζω τους ανθρώπους που αναγνωριζουν τα λάθη τους! Πόση παλληκαριά ψυχής χρειάζεται αυτό!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν δεν αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, τότε είμαστε ανεύθυνοι.Κι ένας ανεύθυνος κυκλοφορεί σαν μια ωρολογιακή βόμβα μέσα στην κοινωνία.Όσοι άνθρωποι αναγνωρίζουν τα λάθη τους είναι άξιοι θαυμασμού και προσοχής!
ΔιαγραφήΝα 'σαι πάντα καλά και να χαμογελάς!Καλό μήνα να περάσεις!!!:-)
Καλησπέρα Νίκο!Καλή εβδομάδα!!Συμφωνώ!!Τά λάθη είναι γιά τούς ανθρώπους!Πολύ πρωτότυπος ο τίτλος πού διάλεξες!Ταιριάζει πολύ μέ τό κείμενό σου!!Φιλιά πολλά στήν Σοφούλα σου!!Καλό βράδυ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ καλή μου Δήμητρα για τα καλά κι ευγενικά σου λόγια!Το κείμενο ήταν μια αναλαμπή της στιγμής, για ορισμένους ανθρώπους που θέλουν να ζουν μέσα στο ψέμα!Κι αυτό βέβαια είναι δική τους επιλογή, αλλά τι φταίει όμως ο διπλανός του!
ΔιαγραφήΧαρούμενο κι ευλογημένο μήνα να περάσετε και να 'στε όλοι καλά!!!:-)
Ξέρεις ποιες φάρες ανθρώπων έχω αντιπαθήσει περισσότερο Νίκο μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτούς που συνειδητά επιδιώκουν το κακό προς πάσα κατεύθυνση και αυτούς τους επικριτές των πάντων που όλα τα γνωρίζουν και που είναι έτοιμοι να σε κατασπαράξουν κρυμμένοι πίσω από την αγιογραφία τους που οι ίδιοι την γράφουν και την περιφέρουν δώθε κείθε (α ναι! Όταν δεν έχεις γνωρίσει όλες τις πτυχές ενός ανθρώπου πολύ εύκολα μπορείς να παρασυρθείς από τον βίο Αγίου που σου παρουσιάζει). Αυτοί είναι και οι χειρότεροι… ούτε συγνώμη έμαθαν ποτέ να λεν από καρδιάς , ούτε μεταμέλεια να δείχνουν για οτιδήποτε πράξουν με λόγο ή έργο.
Και δυστυχώς είναι πολλοί…
Τελειότητα δεν υπάρχει όπως το γράφεις κι εσύ ...
Καλή εβδομάδα σας εύχομαι Νίκο μου ... να είστε καλά !
Αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι που περιγράφεις Λεβίνα μου, είναι οι ανεύθυνοι.Φαίνονται πολύ εύκολα όταν τρέμουν στην ιδέα και μόνο της ανάληψης ευθύνης.Γιατί αν φοβόμαστε και τρέμουμε μπροστά στην ευθύνη για να μην κάνουμε λάθος, τότε κάνουμε το πιο μεγάλο και σημαντικότερο λάθος.Άσχετα αν τα λάθη μετά απ' αυτό έρχονται κατά συρροή.Κι εφόσον δεν έχουμε αναλάβει ευθύνη, τότε νομίζουμε πως είμαστε σε αλάθητη θέση κι έτσι αποκτούμε πλεονέκτημα να λέμε όποια μπουρδολογία μας έρθει στο κεφάλι.Για ν' αναγνωρίσουμε λοιπόν τα λάθη μας, χρειάζεται να 'χουμε ανεπτυγμένο το αίσθημα ευθύνης μας.Να μη φοβόμαστε ακόμα και να τιμωρηθούμε γι' αυτό.
ΔιαγραφήΣυμφωνώ με όσα ανέφερες και μάλιστα σ' αυτήν την κατηγορία ανήκουν πολλοί.
Να 'σαι πάντα καλά κι ευλογημένο μήνα να περάσετε με πολλά χαμόγελα!!!:-)
Καλό μήνα Νίκο μου . Τα λάθη τα δικά μας μακάρι να τα αναγνωρίζουμε και να αλλάζουμε , πρώτα από εμάς να ξεκινάμε . Ολοι κάνουμε πολλά λάθη που βλάπτουν και εμάς και τους άλλους . Εκείνοι όμως που τα κάνουν συνειδητά τάχα για το καλό μας είναι οι νόθοι άνθρωποι της κοινωνίας μας .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μας ξημέρωμα
Έχεις δίκιο καλή μου nikol!Το μεγαλύτερο σφάλμα που κάνουμε είναι να βλέπουμε τα λάθη των άλλων και να μην αναγνωρίζουμε τα δικά μας.Ακόμη χειρότερα να επιμένουμε πως είμαστε κι οι σωστοί.Κι όταν γίνεται ένα λάθος δεν υπάρχει άλλη εξήγηση, πέραν αυτού που θεωρούσαμε πριν σωστό.Λάθος για καλό είναι μάλλον προσβολή νοημοσύνης!
ΔιαγραφήΝα 'σαι πάντα καλά και χαρούμενο μήνα να περάσετε!!!:-)
Καλο μηνα Νικο μου. Σοφη η αναρτηση δου. Μακαρι να μαθαιναμε ολοι απο τα λαθη μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλια
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά κι ευγενικά σου λόγια Μαρία μου!Συμφωνώ με το σχόλιό σου.Τα λάθη υπάρχουν για να θυμίζουν εμάς!
ΔιαγραφήΧαρούμενο κι ευτυχισμένο μήνα να περάσεις και να 'σαι πάντα καλά!!!:-)
και οπως ειπε κι ενα πλασμα..
ΑπάντησηΔιαγραφή"λαθη ειμαστε ,ανθρωπους κανουμε"
Εκτιμω πως ΚΑΝΕΝΑΣ δεν μαθαινει απο το λαθος του
γιατι απλα...
για να το κανει
σημαινει "ο χαρακτηρας μου"
Και ποιος αλλαζει αν δε θυσιασει?
ΚΑΝΕΝΑΣ..
Αρα?
Καλο μηνα σε ολους σας.
Η ζωή μας θα 'ταν καλύτερη αν οι παραστάσεις των σφαλμάτων μας είχαν προτεραιότητα.Ζούμε σε συνεχή μάθηση σε μια ανεύθυνη ζωή.Νομίζουμε ότι μπορούμε να επιβιώσουμε ξεγελώντας.Γι' αυτό καταρρέουμε στα δύσκολα.Για να μάθουμε κάτι πρέπει να μάθουμε ν' αποδεχθούμε.Κι αφού μάθουμε ν' αποδεχόμαστε πρέπει να μάθουμε να θυσιάζουμε εγωπάθειες.Κι εφόσον δεν εγκαταλείψουμε αρχέγονα κατάλοιπα, καταλήγουμε να ζούμε μια επανάληψη ψεύτικης ζωής.Ζούμε μια ψευδαίσθηση!Αυτό ήθελα να καταδείξω πιο πολύ λόγω της ημέρας(βεβαίως, βεβαίως!)
ΔιαγραφήΧαρούμενο κι ευτυχισμένο μήνα να περάσετε!!!:-)
Καλημερα και καλο μηνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να φτασεις στο σημειο να αγκαλιασεις ενα λαθος σου, να μαθεις μεσα απο αυτο και να γινεις καλυτερος, πρεπει να περασει καιρος, να εχεις βγει απο τη λαθος φαση και να το δεις απο αποσταση.Επωδυνη διαδικασια γιατι σε στηνει απεναντι απο τιον ιδιο σου τον εαυτο...ανεκτιμητη ωστοσο αν τελικα ολοκληρωθει...
Επώδυνη είναι η λάιτ έκφραση!Όταν φτάνουμε στο τελευταίο σκαλοπάτι της κατρακύλας, τότε συνειδητοποιούμε ότι τα χτυπήματα που τρώγαμε ήταν αληθινά.Ο καιρός όμως ποτέ δε θα 'ναι χαμένος, όταν έχουμε αναγνωρίσει το λάθος μας και θα μας βοηθήσει!Το παν είναι η αρχή... ν' αγκαλιάσουμε ουσιαστικά το λάθος μας μακριά από εγωισμούς!
ΔιαγραφήΚαλό μήνα να περάσεις Χριστίνα μου με την οικογένειά σου και να 'στε πάντα καλά!!!:-)
Καλό μήνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα κάνουμε λάθη, να μαθαίνουμε και να ξανακάνουμε!
Δεν είναι κακό, άνθρωποι είμαστε :)
Δόξα τον Θεό Αριάδνη μου!Και βέβαια δεν είναι κακό!Από λάθη έχουμε ποικιλία μεγάλη, αρκεί κάποτε να μάθουμε να τ' αναγνωρίζουμε και να μην ξανακάνουμε... τα ίδια!
ΔιαγραφήΧαρούμενο κι ευλογημένο μήνα να περάσεις και χαίρομαι που σε βρήκα στο δρόμο μου!!!:-)
ήρθα να διαβάσω και να σε χαιρετήσω αν και καθυστερημένα ΄΄λάθος΄΄ μου , ο μπλόγκερ τα φταει φίλε και συνονόματε ....καλα τα λες !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα φίλε μου καλέ!Δεν πειράζει και δεν παρεξηγώ... και τέτοια "λάθη" δεν είναι καν άξια λόγου.Χάρηκα που πέρασες κι είσαι καλά!Έχεις την αγάπη μου!!!:-)
ΔιαγραφήΤώρα, τι να πω Νίκο μου που τα είπε όλα, και μάλιστα τόσο σωστά, τόσο σοφά, και με τόση ευαισθησία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι πάντα καλά!!
Με την αγάπη μου!
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Ροδούλα μου!Είσαι πολύ καλή!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που συμφωνούμε!
Να περνάς πάντα καλά!
Χαρούμενη καλημέρα με αγάπη!!!:-)
Το λάθος, προέρχεται από τη λήθη, και όποιος το κάνει αλίμονο σ' αυτόν που το επαναλαμβάνει. Το χειρότερο όμως είναι όταν το λάθος μετατρέπεται σε εκούσιο σφάλμα! Η πεπερασμένη φύση μας, μας οδηγεί σε λάθη. Το ζήτημα είναι κατά πόσο τα διακρίνουμε και κατά πόσο διορθώνονται. Από 'κει και πέρα, όταν ζούμε κατά πάθος και όχι κατά φύση, τα λάθη γίνονται σφάλματα κι η ζωή μας κόλαση! Και δυστυχώς, από τότε που βγήκε η συγγνώμη χάθηκε το φιλότιμο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επανάληψη στο ίδιο λάθος είναι καταστροφικό.Και το χειρότερο είναι να μην έχουμε κατανοήσει το λάθος μας!Για να το δούμε και να το διορθώσουμε όμως πρέπει ν' αφήσουμε στην άκρη εγωπάθειες και κατάλοιπα πλασματικής ζωής.Κι όταν μια συγνώμη επαναλαμβάνεται χωρίς ουσία, τότε τείνει προς αυτήν την πλευρά.
ΔιαγραφήΧαρούμενη καλημέρα φίλε μου και να 'σαι πάντα καλά!!!:-)