ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ, ΕΙΡΗΝΙΚΟ, ΚΑΘΑΡΤΙΚΟ, ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ, ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΚΟ, ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΟ, ΑΕΡΙΤΖΙΔΙΚΟ, ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ, ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ, ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΟ, ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟ, ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΟ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟ, ΟΝΕΙΡΟΠΑΡΜΕΝΟ, ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ, ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ, ΚΑΥΣΤΙΚΟ, ΑΜΠΕΛΟΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ, ΑΣΥΜΒΑΤΟ, ΑΙΧΜΗΡΟ, ΑΙΦΝΙΔΙΟ, ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ, ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΟ, ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ, ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ, ΑΔΙΑΚΡΙΤΟ, ΑΝΑΠΟΔΟ, ΕΚΚΕΝΤΡΙΚΟ, ΑΥΤΟΝΟΜΟ, ΑΝΑΡΧΟ, ΑΔΕΣΠΟΤΟ, ΑΚΡΑΙΟ, ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ, ΑΡΡΩΣΤΟ, ΕΙΡΩΝΙΚΟ... ΓΙΑ ΔΕΣΙΜΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ!

Αναγνώστες

22 Αυγούστου 2013

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ;


"Το είπα και στην αρχή.Η μόνη ελπίδα μας είναι να βγάλουμε την ψυχή μας απ΄ το "μπαούλο".Μόνο έτσι θα μπει φρένο στο τρεχαλητό του μυαλού μας.Το μυαλό είναι ένα σκυλί που αν δεν το δέσεις απ΄ την ψυχή ικανοποιεί τις επιθυμίες του όπως τα ζώα.Άρα οδηγεί τον άνθρωπο με ιλιγγιώδη ταχύτητα στον θαυμαστό κόσμο των ζώων.Με ρωτήσατε αν υπάρχει ελπίδα...Ναι, υπάρχει ελπίδα, αρκεί να πονέσουμε ξανά!"
                                                                                                  Octavio Paz
                                                                                                                       
Αυτό το όμορφο κείμενο-απόσπασμα μ΄ άρεσε πάρα πολύ, γιατί νομίζω πως μ΄ εκφράζει.Μοιάζει σαν να με σπρώχνει σ΄ αποστολή αυτοκτονίας.Κι αυτή τη φορά να δω πως θα επιβιώσω.Να πονέσω χωρίς να ματώσω γίνεται;Γιατί αν είναι να ματώσω ξανά, τότε ποιο θα ΄ναι το όφελος σ΄ αυτήν την υπερπροσπάθεια;Αν ματώσω όμως ξέρω πως θα πληγωθώ βάναυσα.Ξαναπέρασα τέτοιες συμπληγάδες και παλιότερα.Ποιος όμως θα μου γιάνει τις πληγές μου;Κανένας, αλλά μπορεί όμως και μόνος του ο εαυτός μου.Τουλάχιστον έχω μάθει τόσα χρόνια απ΄ τα ζώα, πως να χρησιμοποιώ τη γλώσσα μου.Να γλύφω πάνω στις ελπίδες μου κι αυτές να επουλώνουν-ως δια μαγείας-την ψυχή μου.Απ΄ το τίποτα κάτι είναι κι αυτό τελικά!

10 σχόλια:

  1. καλησερα!!!!

    εμενα αυτο το αοσασμα ολυ μου αρεσε!!! με εκανε να θελω να το διαβασω ξανα ξανα για να το κατανοησω!

    δε μορω να ω οτι αισθανθηκα το ιδιο με εσενα, θα σου ω ομως οτι ενθουσιαστηκα!

    θα σε ειραζε να αναδημοσιευω τη αοσασμα στο ροφιλ μου στο φεισμουκ;; θα το ηθελα ολυ!

    καλο βραδυ!!!

    και να σκεφτεσε θετικα!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρώτα τον κ.Octavio Paz που το ΄γραψε!αχαχα!Πάρε ό,τι θέλεις ελεύθερα και μη ρωτάς...Οι ιδέες κι οι απόψεις γράφτηκαν κι ειπώθηκαν για τους ανθρώπους... οπότε ανήκουν σ΄ αυτούς.Όλα τ΄ άλλα που λένε, είναι για την κονόμα!
      Δες το ελεύθερα όπως νομίζεις εσύ κι όπως αισθάνεσαι εκείνη τη στιγμή, αρκεί να μην το νιώσεις ποτέ όπως το νιώθω τώρα εγώ... εύχομαι!
      Θετικά έβλεπα κάποτε... τώρα έγινα της θεωρητικής κατεύθυνσης(κι ανάθεμά με αν ξέρω κι απ΄ αυτά!)
      Την καληνύχτα μου και χάρηκα που τα είπαμε!:-)

      Διαγραφή
  2. Βασικά διαφωνώ. Γιατί πάντα οι άνθρωποι συνδέουν την ευτυχία με τον πόνο; Γιατί πρέπει να πονέσεις για να γίνεις ευτυχισμένος; Καταλαβαίνω ότι έτσι εκτιμάς την ευτυχία αλλά δεν πρέπει να είναι αυτό ο κανόνας.
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι όμως Μαρία αυτό γίνεται σε πολλές περιπτώσεις και στην πραγματικότητα.Είναι σαν τ΄ αγαθά που λένε πως "κόποις κτώνται..!".Κι η ευτυχία είναι κι αυτό ένα αγαθό... άπιαστο γι΄ άλλους αλλά παραμένει αγαθό!Μακάριοι οι ευτυχισμένοι χωρίς πόνο... αυτοί θα πρέπει να ΄χουν το νου τους!
      Καλό σου μεσημέρι!:-)))

      Διαγραφή
  3. Μού άρεσαν τά λόγια "υπάρχει ελπίδα αρκεί νά πονέσουμε ξανά!"
    Σοφά λόγια Νίκο μου!!Αυτό τ"αποστολή αυτοκτονίας"μέ τάραξε λίγο.Μέ ειδοποίησαν στήν Λευκάδα όταν ήμουν,οτι αυτοκτόνησε ένας καλός μας φίλος.Κρίμα πού δέν μπόρεσε κανείς νά τόν βοηθήσει καί νά αποτρέψουν τό κακό.Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!!!Μού λείπει η Λευκάδα!!Πολλά φιλιά στήν Σοφούλα σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι "αποστολές αυτοκτονίας" στη Λευκάδα DIMI μου έχουν ενταθεί!Και το σπουδαιότερο είναι πως δεν οφείλονται όλες στην κρίση.Άλλους τους προλαβαίνεις κι άλλους...Πιο πολύ λυπάμαι και στενοχωριέμαι για εκείνους που προλαβαίνουμε.Θα ζουν μια ζωή σ΄ "αποστολή αυτοκτονίας"!
      Κατάλαβα πως πέρασες καλά εδώ απ΄ τις φωτογραφίες σου στο ιστολόγιό σου.Είμαι σίγουρος πως θα ΄ρθεις και του χρόνου!Κρίμα που δεν συναντηθήκαμε.
      Να περνάς πάντα καλά με ανθρώπους που αγαπάς και να ΄στε ευτυχισμένοι!Αυτό είναι το ζητούμενο κι όλα τ΄ άλλα... μόνο στο Μεγαλοδύναμο!
      Την καλησπέρα μου στέλνω να σας συνοδεύει!:-)))

      Διαγραφή
  4. Αυτό που λέει ο Octavio Paz εγώ μπορώ να το κατανοήσω ως εξής: ότι μετά από τον πόνο ως φυσικό αποτέλεσμα έρχεται η χαρά. Πάντα στη ζωή αυτά τα δυο εναλλάσσονται. Πόνος χαρά πόνος χαρά. Τον τελευταίο καιρό εγώ αυτό βιώνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλωσόρισες στο κλαμπ!Δεν έχω να σε κεράσω τίποτα, γιατί "λεφτά-δεν-υπάρχουν" σ΄ αυτό... ό,τι πάρεις το χρεώνεσαι μόνη σου... στο σερβίρει η Ψυχή!Γι΄ αυτό να ΄σαι προσεκτική τι θα παραγγείλεις!
      Όπως σ΄ αυτές τις απότομες εναλλαγές... σαν σκωτσέζικο ντουζ ακούγεται!
      Να βιώσεις ένα όμορφο απόγευμα... ναι;... κι όλα τ΄ άσχημα μπορεί ν΄ αργούν να φύγουν, στο τέλος όμως δεν αντέχουν και κάποτε γίνονται παρελθόν!

      Διαγραφή
  5. Κι εγώ πιστεύω πως όταν παραδωθείς στην ψυχή, δεν υπάρχει πόνος. Πόνο έχουν μόνο τα πισωγυρίσματα, η αμφιβολία, μέχρι να κατασταλάξεις πως αυτός είναι ο σκοπός σου, αυτός είσαι κι αυτό θέλεις. Έπειτα, μόνο γαλήνη κι αρμονία μπορεί να σε γεμίζει. Ο πόνος είναι ένα μονοπάτι που δεν είναι απαραίτητο να βαδίσεις...

    Καλό Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αααχ!Πόνοι είναι πάρα πολλοί κι είναι άσχημοι ανάθεμά τους.Όσο και να λες πως φυλάγεσαι, όλο και θα σου ξετρυπώσει κάποιος εκεί που δεν τον περιμένεις.Κι αν είσαι απροστάτευτος κι αφύλαχτος, τότε άντε να δούμε πως θα γλιτώσεις.Ο εαυτός σου πρέπει να ΄ναι έτοιμος για όλα... δεν αρκεί μόνο να τον μάθεις, αλλά και να τον εκπαιδεύσεις σε κακουχίες!
      Να περάσεις όμορφα κι ευτυχισμένα!:-)

      Διαγραφή

Όλοι είστε ευπρόσδεκτοι, καλοδεχούμενοι και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψη και το σχολιασμό σας! Σχολιάστε ο,τι θέλετε με ευπρέπεια και διακριτικότητα, χωρίς να προσβάλλετε ή να θίγετε με οποιοδήποτε τρόπο άλλα πρόσωπα... δηλ. χωρίς βρισίδια και μπινελίκια βρε παιδιά και προ πάντων χωρίς greeklish... ε, τι την έχουμε αυτήν τη ριμάδα τη γλώσσα μας..! Κάπου εδώ μέσα σουλατσάρει και η αγάπη μου!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...