ICARUS!

Ένας γιος.
Ένας πατέρας.

Καιρό φυλακισμένοι.

Στου βασιλιά τη χώρα.

Κι ένα μυαλό λαβύρινθος.

Μηχανεύει τρόπο για να φύγει.

Δεν άργησε να βρει τη λύση.

"Μ' ακούς γιε μου;"

Τελευταίες δοκιμές.
Κι ένα χαμόγελο γυαλίζει.

Κέρινα φτερά γεμάτα λάμψη.

Σε μια οδυνηρή υπενθύμιση.

Που έχασε τη δύναμη της.

"Μην πετάς τόσο ψηλά"
"Μην πετάς τόσο ψηλά"

Πόσο δυνατή ήταν αυτή η έλξη;

Για να πετάξει προς τον ουρανό!

Ο ήλιος ξεμύτισε στην ανατολή.

Οι ακτίνες του νεκρική φωτιά.
"Μ' ακούς γιε μου;"
"Μην πετάς τόσο ψηλά"
"Μην πετάς τόσο ψηλά"
Φυλακή ήχησε η προτροπή.

Έλιωσε το κερί που τον βάραινε.

Ήθελε να παραμείνει ελεύθερος.

Τα φτερά τον πήραν μακριά.

Γίνανε η καταστροφή του.

"Γιε μου χάθηκες για πάντα."

Ανέβηκε πάρα πολύ ψηλά.

Πήρε την κατακόρυφη πτώση.
Παράσημο υγρό ο τάφος του.

Βρήκε την ελευθερία του.
Που πέθαινε γι' αυτήν.

"Γιε μου χάθηκες για πάντα."

ΔΡΟΜΟΣ!

Γεια σου! Ο δρόμος προς την κορυφή είναι δύσκολος με τα βράχια και τους τεράστιους ογκόλιθους του, την καταπόνηση και τον αγώνα του. Τα πράγματα δεν είναι πάντα τόσο εύκολα όσο θα το ήθελες. Οι εκπλήξεις και οι παγίδες θα σε περιμένουν κατά μήκος του δρόμου της ζωής. Συνεχίζεις όμως να ιδρώνεις και να κυριαρχείς. Θα αναρωτηθείς γιατί τα πράγματα είναι όπως είναι. Αλλά κάθε δρόμος έχει τέλος. Κάθε βουνό έχει την αιχμή του. Αν μπορείς απλά να κρατηθείς και να συνεχίσεις να ανεβαίνεις, γνωρίζοντας ότι ο Θεός είναι ενήμερος για τον τρόπο που τον χαράζεις, τότε θα σε φέρει ψηλά και πάνω από τα βουνά. Σ' αγαπώ!