ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ, ΕΙΡΗΝΙΚΟ, ΚΑΘΑΡΤΙΚΟ, ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ, ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΚΟ, ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΟ, ΑΕΡΙΤΖΙΔΙΚΟ, ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ, ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ, ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΟ, ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟ, ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΟ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟ, ΟΝΕΙΡΟΠΑΡΜΕΝΟ, ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ, ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ, ΚΑΥΣΤΙΚΟ, ΑΜΠΕΛΟΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ, ΑΣΥΜΒΑΤΟ, ΑΙΧΜΗΡΟ, ΑΙΦΝΙΔΙΟ, ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ, ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΟ, ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ, ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ, ΑΔΙΑΚΡΙΤΟ, ΑΝΑΠΟΔΟ, ΕΚΚΕΝΤΡΙΚΟ, ΑΥΤΟΝΟΜΟ, ΑΝΑΡΧΟ, ΑΔΕΣΠΟΤΟ, ΑΚΡΑΙΟ, ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ, ΑΡΡΩΣΤΟ, ΕΙΡΩΝΙΚΟ... ΓΙΑ ΔΕΣΙΜΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ!

Αναγνώστες

30 Νοεμβρίου 2013

ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!

Πέρασαν τόσα χρόνια και τόσες μέρες, από τότε που αντικρίσαμε τον ήλιο και έχουμε αλλάξει πολλές διαδρομές μπαίνοντας κάθε φορά σε διαφορετικά τούνελ. Στην πορεία μας πολλές φορές θα έχουμε σκεφτεί(και αναρωτηθεί), αν τελικά διαλέξαμε τη σωστή. Μη βιαστείτε να μου πείτε, γιατί μέσα μας(όπως και αν διασχίζουμε αυτήν τη στιγμή) ακόμα δεν ξέρουμε και δεν είμαστε σίγουροι. Απάντηση σ' αυτό το δίλημμα δε θα συναντήσουμε πουθενά, γιατί θα παραμένει ανύπαρκτο και αναπάντητο. Το μαθαίνουμε μέρα με τη μέρα, λεπτό το λεπτό στη διάρκεια αυτού του ταξιδιού.
Πολλές φορές θα έχουμε βγάλει άγχος σε μικροπράγματα και καταναλωνόμαστε κάνοντας τους άλλους ευτυχισμένους. Και σ' αυτήν την αδιέξοδη πορεία ξεχνάμε να κρατήσουμε και ένα κομματάκι για τον εαυτό μας. Αποφεύγουμε εσκεμμένα να ρίξουμε μέσα μας έστω και μια κλεφτή ματιά! Στο τέλος φτάνουμε ν' αποδεχόμαστε, πως αυτά που δε ζήσαμε ήταν τα καλύτερα. Καταφέρνουμε να φαίνονται πρωτόγνωρα, δύσκολα και απίστευτα όλα αυτά. Οπότε ας μην το παρεξηγούμε αυτό. Έρχεται κάποτε εκείνη η μέρα που κοιτάμε γύρω μας και δε βρίσκουμε τίποτα. Μας έχουν κλέψει από παντού. Μοιάζουν όλα σαν μια νέα αρχή... μοίρασμα ονείρων από το μηδέν.
Εάν προλάβουμε και αλλάξουμε την πορεία μας να γίνει πιο υποφερτή, είναι σίγουρο πως το πρώτο καλό που θα χαράξουμε είναι στον εαυτό μας. Ύστερα κάνουμε και τους άλλους που είναι μαζί μας χαρούμενους και ευτυχισμένους. Και φυσικά όπου υπάρχει οικογένεια και παιδιά, τότε αυτήν τη δοκιμασία της αλλαγής επιβάλλεται να την υποστούμε. Διαφορετικά θα πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε απομονωμένοι σ' ένα αδιέξοδο παρελθόν. Ο,τι και να μας βασανίζει(ή βαραίνει) είναι στο μυαλό, εκεί όμως που κατοικεί η αγάπη είναι στην καρδιά.
Δίχως άλλα διλήμματα η επιλογή ανήκει μόνο σε μας προσωπικά, όπως κι αυτά τα όνειρά μας. Τα παιχνίδια αυτά πλέον έρχονται στιγμές που παίζονται στο δικό μας γήπεδο. Και τον τρόπο που θα επιλέξουμε, μ' αυτόν θα πορευτούμε. Έτσι μαθαίνουμε να ονειρευόμαστε και να προχωράμε στη ζωή. Όλα είναι στο μυαλό και η ψυχή μας μπορεί να καθαρίσει τα πάντα με τη βοήθεια του Θεού. Αρκεί μόνο να υπάρχει θέληση και το μυαλό με την καρδιά να είναι στη θέση τους λεύτερες και χωρίς κολλήματα.
Κάποιες φορές δεν αντέχουμε άλλο ν' αναρωτιόμαστε και το μόνο που θέλουμε είναι να ζήσουμε απλές ανθρώπινες στιγμές, να μην ακολουθούμε ο ένας τον άλλον, αλλά να συμπορευόμαστε πλάι-πλάι... όχι όμως στον όλεθρο, αλλά στη ζωή... εκεί που βρίσκεται μπροστά ο δικός μας Παράδεισος! Στο χέρι όλων μας είναι να διαβούμε την πόρτα του και πιστεύω ακέραια πως μπορούμε. Εμείς απλά κρατάμε τα κλειδιά του(έτσι τουλάχιστον πιστεύουμε) και καλό θα ήταν να υπήρχε μεγάλη αποφασιστικότητα να το πράξουμε. Από τη δική μας θέληση άλλωστε εξαρτάται να τον ακολουθήσουμε με ταπεινότητα και σεβασμό..!

24 Νοεμβρίου 2013

ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ!


Η κακοποίηση είναι μια παράνομη πράξη που δεν έχει να κάνει τόσο με κάποιο φύλο, όσο με την αηδία που μου προκαλεί η οποιαδήποτε είδους βία. Μια βία που την καταδικάζω από όπου κι αν προέρχεται. Νιώθω όμως αποτροπιασμό για όλες εκείνες τις κακοποιήσεις, που τελέστηκαν και εξακολουθούν να γίνονται από το δικό μου φύλο σε βάρος τόσων γυναικών.

17 Νοεμβρίου 2013

ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ(Τάσος Λειβαδίτης)


Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ' τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες-μα ούτε βήμα πίσω.

11 Νοεμβρίου 2013

ΤΟ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!


Λένε πως αδέρφια δεν επιλέγεις, αλλά σου προκύπτουν στην πορεία κι από κει και πέρα ο Θεός βοηθός.Έτσι λοιπόν μέσα απ' αυτήν τη δίνη που πέρασα με την κατάσταση της υγείας της Σοφίας μου, δε μπορώ να μην αναφερθώ στη συμβολή της αδελφής μου και του συζύγου της.Ο καθένας βέβαια με το δικό του τρόπο συνεισφοράς με βοήθησαν πραγματικά κι έμπρακτα για να ξεπεράσω πολλά και δύσκολα προβλήματα διαβίωσης και ψυχολογικής συμπαράστασης.

ΔΩΡΟΣΥΝΕΧΕΙΕΣ..!


Προ ημερών το φιλικό μου ιστολόγιο "Pegy's Land" μου χάρισε ένα δωράκι αυτό του unpaixtable και με πρότεινε να συμμετάσχω στις ερωτήσεις του.Τώρα μη με ρωτήσετε τι είναι αυτό ή εάν τρώγεται(γιατί από τέτοια δεν...), αλλά διαβάστε αυτό το κειμενάκι για την προέλευση και την ιστορία του, μήπως και γίνετε σοφότεροι.

02 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΤΙΟ ΡΕ ΦΙΛΕ..!


Ρε φίλε, έπρεπε να φτάσεις ως εδώ για να μάθεις αυτά που ήθελες από παιδί; Στο χείλος του γκρεμού; Έφτασες ένα βήμα από αυτόν, για να δεις το σημείο όπου έπεσαν οι δίδυμοι πύργοι... στο απόλυτο μηδέν. Κι αυτό που σου έμεινε ήταν μόνο πόνος και δάκρυα που χάθηκαν μέσα στη βροχή. Δεν έχεις τίποτα δικό σου… τίποτα. Τ' ακούς ρε φίλε; Σε σένα μιλάω! Τι με κοιτάς σα χάνος… σαν να με βλέπεις για πρώτη φορά!
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...