ΦΩΤΕΙΝΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ!

Σ' εκείνο το καλοκαίρι που χάθηκαν τα αστέρια.

Σ' εκείνο το καλοκαίρι που ήτανε φθινόπωρο.

Κουράστηκε να ακούει αυτά που λέει.

Στα ίδια δίχτυα πιάστηκε ξανά.

Ζωγράφισε χωρίς χρώματα.

Τοίχος αξεπέραστος η αλλαγή.

Τα λόγια κρύφτηκαν πίσω από τις μάσκες.

Στο προσκλητήριο της απουσίας δήλωσε παρών.

Δεν ανταλλάσσεται με τίποτα η περηφάνεια.
Δωρεάν υπηρεσία προστιθέμενης αξίας.

Παθιασμένη υπεράσπιση η απώλεια.

Ακολουθούσε χωρίς να έφτανε.

Άδειασε τον πάτο.

Ακούμπησε την απάτη.

Ξοδεύτηκε στις νύχτες.

Βαρέθηκε να λύνει αινίγματα και γρίφους.

Βαρέθηκε να ζει στην παραίσθηση της λογικής του.

Ένα κουβάρι έγινε το γέλιο με το δάκρυ.
Πόση ώρα διαρκεί το τέλος;

Φλόγα που σιγοκαίει.
Νιότη που φεύγει.

Πάτησε η σιωπή.

Στένεψε η μέρα.

Στη νύχτα προχωράει.

Δε φέρει τίποτα πάνω του.

Άπνοια συνοδεύει το σώμα του.
Κουβαλάει μονάχα τη συνείδηση.

Τα ευαίσθητα δεν τον ανέχονται πια.
Έγινε η ανάσα στα χέρια του ποιητή.
Πλησίασε πιο κοντά στο "μην ενοχλείτε".

Τρύπωσε στο ψυχοπλάκωμα της μοναξιάς.
Ετοιμάζεται να απολαύσει την εγκατάλειψη.

Τους αποχαιρετά και κανείς δεν καταλαβαίνει.
Δέρμα ευθύνης φόρεσε για να τους καθησυχάσει.

Επιγραφή κρέμασε πιο φωτεινή από τους ανθρώπους:

"Μην ενοχλείστε!"