ΥΠΕΚΦΥΓΕΣ!

"-Γεια σου Γιάννη!

 -Πάω για ψάρεμα.

 -Α καλάαα!Βρε συ τούτος είναι τελείως κουφός..!"

Να ΄μαι κι εγώ παιδάκια μου!Μπορεί να καθυστέρησα λιγάκι τη θεματολογία μου αυτήν τη φορά, αλλά είμαι όμως Κέρβερος στο ραντεβού μου.Δε σας κρύβω κιόλας πως μου λείψατε πολύ!Εν τω μεταξύ έχω μάθει κι ένα σωρό τερτίπια του υπολογιστή και μπορώ να πω πως ξεχνιέμαι και λίγο μαζί του.Είναι καλή παρέα ο "άτιμος" κι ελπίζω να μη μου εξελιχθεί σε κακή συνήθεια.Αλλά ευτυχώς που ΄χω το Σοφάκι δίπλα μου με την παντόφλα στο χέρι και μου την πετάει καμιά φορά όταν παρασύρομαι.αχαχα!

Σήμερα ξεκίνησα στην αρχή με μια στιχομυθία που μου πέρασε(και δεν κόλλησε) στο μυαλό.Δηλαδή δε μου ΄ρθε έτσι ακριβώς, αλλά την είχα ζήσει όταν ήμουν μικρός σε σκετσάκι του δημοτικού που μ΄ έκανε να χαμογελάσω κι από τότε να τη θυμάμαι.Κι όμως μου ΄μεινε από τότε η ίδια απορία.Αυτήν που συναντώ ακόμα και σήμερα ανάμεσά μας.Ο Γιάννης λοιπόν ήταν κουφός ή έκανε τον κουφό;Κι αν ήταν κουφός ή βαρύκοος μπορώ να το καταλάβω(θα ΄χε κάποιο πρόβλημα ο άνθρωπος), αλλά αν έκανε όμως τον κουφό, ποιος ο λόγος;Η λογική εξήγηση θα ΄ταν, μάλλον ν΄ αποφύγει κάτι!Δεν ξέρω πόσοι από μας φερόμαστε σαν το Γιάννη(και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου), χωρίς να ξέρω τελικά αν αυτός είχε όντως πρόβλημα ακοής, αλλά στην προκειμένη περίπτωση πολλές φορές ενεργούμε σαν αυτόν για ν΄ αποφύγουμε άλλα.Ποια είναι αυτά;Δε μπορώ να σας πω τι μας ενοχλεί, γιατί ο καθένας μας κοιτάζει την καμπούρα του.Αυτά βέβαια μεγάλα παιδιά είστε και θα τα ξέρετε ή θα τα υποψιάζεστε… θα σας έχουν τύχει άλλωστε πολλές φορές.

Τώρα εάν ρωτήσετε εμένα προσωπικά, όποτε απέφευγα πάντως να μην ακούσω, αυτό μου ξαναγύριζε "μοιραία" πια σαν μπούμεραγκ σε βάρος μου.Κατ΄ αρχήν ήταν μια προσωρινή λύση που έβρισκα μπροστά μου αργότερα και μάλιστα σε πιο μεγάλη έκταση κι ένταση.Έτσι αποφάσισα από ένα σημείο και μετά, να μην ξανακάνω το βαρύκοο και να ρίχνομαι στη μάχη.Δε μου πήγαινε βρε παιδιά το θεατρινίστικο(αν και μ΄ άρεσε πολύ να γίνω θεατρίνος), όμως ποτέ δεν ήμουν καλός στην παράσταση.Με λίγα λόγια να  θέλω να ΄χω καθαρή τη συνείδησή μου κι ας κάνω τη μεγαλύτερη "πατάτα".Κι όπως είναι φυσικό κάπου εκεί πάντα έχανα το σενάριο.

Άσε που αν αποφεύγεις κάτι ή κάποιον συνέχεια(και πόσο ν΄ αποφεύγεις άλλωστε;), όλοι θα σε νομίζουν δειλό και μικροπρεπή.Λίγο το ΄χεις κι αυτό;Φτου, φτου ξελευτερία από μένα...!Τι να κάνουμε όμως, όλα είναι μέσα στο παιχνίδι και δε μπορούμε συνέχεια να είμαστε πάντα εμείς οι ξύπνιοι κι οι νικητές.Το θέμα όμως είναι να στροφάρει το μυαλό σου και να λες ελεύθερα αυτό που θες(χωρίς φυσικά να προσβάλεις) κι ας είναι ακόμα και το μεγαλύτερο λάθος.Κι όσο προσέχεις το γιατί και το πως να το πεις κι αναμασάς τα ίδια και τα ίδια στο τέλος καταντάς κουραστικός κι είναι βέβαιο πως θα υποπέσεις σε λάθος.

Έτσι λοιπόν φίλες και φίλοι μου, να λέτε πάντα αυτό που σκέφτεστε χωρίς τις υπεκφυγές του Γιάννη.Κανένας δεν παίρνει κεφάλια και προ παντός δεν πληρώνεις φόρο.Πες τη γνώμη σου και βγάλτο από μέσα σου ακόμη και σαν απωθημένο.Δεν είναι κακό να κάνεις λάθος.Έχω κάνει τόσα λάθη στη ζωή μου που μπορεί μυαλό να μην έβαλα, αλλά τουλάχιστον απέκτησα εμπειρία.Σε λίγο θα πάρω και δίπλωμα.αχαχα!

Τώρα φίλε/η μου θα με ρωτήσεις(και με το δίκιο σου φυσικά) τι μου ΄ρθε κι έθιξα αυτό το θέμα.Να, τώρα στις μέρες μας και με τις συναναστροφές μου, έχω διαπιστώσει πως οι βαρύκοοι έχουν αυξηθεί επικίνδυνα(σαν τα φέσια) και τ΄ αναπηρικά επιδόματα(και ξέρεις πια εννοώ) που βγαίνανε παλιά με το σωρό και με το φτυάρι, έχουν μειωθεί δραστικά, αφού πλέον περνούν από χίλια κόσκινα.Άρα δεν είναι κι αυτός ένας καλός λόγος να κόψουμε αυτήν την κακιά συνήθεια που δε μας σώζει πλέον, αλλά και που δε μας ωφελεί πουθενά;Τα σέβη μου!