Τη νύχτα πάλι μοναχός
Παρέα κάνει ένας καημός
Κι έχει φίλο του τον πόνο
Να γλιτώσει απ' το φόβο.
Το φεγγάρι απόψε πέφτει
Φεύγω τώρα σαν τον κλέφτη
Τη σιωπή μου να μυρίσω
Κει που ήρθα να γυρίσω.
Άργησες αυτό το βράδυ
Να μου κρύψεις το σκοτάδι
Σε δυο ώρες ξημερώνει
Και η νύχτα δεν τελειώνει.
Το πολύ έγινε λίγο
Με τη σκιά μου ξανασμίγω
Της νύχτας άγγιγμα κοιτώ
Ένα φιλί θα αναζητώ
Μέσα σε σύννεφα καπνού
Έχω κλείσει ραντεβού
Της ανάγκης κι αγωνίας
Στην οδό αμφιβολίας.
Σκέψεις μου λεηλατούνται
Μα κι οι στίχοι με φοβούνται
Έστειλες τα αληθινά σου
Να παλεύουν στα σφιχτά σου.
Έφτασα στο τέλος χρόνου
Κλείνω κύκλο τετραγώνου
Έρωτας και υμνολόγια
Καλοδιπλωμένα λόγια.
Γύρισα όλο τον Άδη
Σ' ένα τελειωμένο χάδι
Μόλις φύγαν οι ελπίδες
Έμεινα με τις ρυτίδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλοι είστε ευπρόσδεκτοι, καλοδεχούμενοι και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψη και το σχολιασμό σας! Σχολιάστε ο,τι θέλετε με ευπρέπεια και διακριτικότητα, χωρίς να προσβάλλετε ή να θίγετε με οποιοδήποτε τρόπο άλλα πρόσωπα... δηλ. χωρίς βρισίδια και μπινελίκια βρε παιδιά και προ πάντων χωρίς greeklish... ε, τι την έχουμε αυτήν τη ριμάδα τη γλώσσα μας..! Κάπου εδώ μέσα σουλατσάρει και η αγάπη μου!