Θα έρθει κάποτε η στιγμή που θα ξεριζώσω τα αστέρια και θα χαθώ ανάμεσα τους. Θα δραπετεύσω από θηλιά ψυχής και σ' ένα πρωινό θα φύγω. Καθώς θα ανεβαίνω και θα κοιτάζω προς τα κάτω, θα αφήνω πίσω το σώμα μου. Θα γίνω μια κουκκίδα που θα πάλλεται στο κενό και δε θα φαίνεται. Με το φεγγάρι μαζί θα ταξιδέψω πιασμένος στον παφλασμό ενός απόκρυφου ήχου. Θα φτάσω στον ουρανό ικανοποιημένος με τη ζωή που είχα. Θα γίνω ένα με το μαύρο του σύμπαντος κι από τόσο μακριά θα με προσδιορίζεις, χωρίς να μπορείς να πεις που είμαι. Φωτισμένοι ιππότες πάνω σε άλογα με φτερά θα με οδηγήσουν σε έναν άλλον κόσμο, που θα έχει το χρώμα της αβύσσου, αλλά θα είναι πιο ήρεμος και πιο βατός από τούτον δω. Θα έχω πάρει μορφή νεφελώματος για να είμαι κατ' εικόνα κι ομοίωση σ' αυτόν τον χώρο. Θα κάνω τεράστια μακροβούτια ανάμεσα σε αποστάσεις, χωρίς να μου βγαίνει η ψυχή από τον κάματο. Θα περιφέρομαι ολόγυρα σ' έναν ασταμάτητο κύκλο, χωρίς αρχή και τέλος. Θα έχω φτιάξει τη δική μου φωλίτσα για να σε βλέπω από κει και να σε προσέχω. Δε θα με αγγίζεις, ούτε θα με ενοχλείς, γιατί θα είμαι φτιαγμένος από άλλα υλικά. Με μια παράκληση μονάχα από κει ψηλά, θα στέλνω συνέχεια μια ευχή. Να είσαι πάντα καλά, για να μη συναντηθούμε πρόωρα στον Αχέροντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλοι είστε ευπρόσδεκτοι, καλοδεχούμενοι και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψη και το σχολιασμό σας! Σχολιάστε ο,τι θέλετε με ευπρέπεια και διακριτικότητα, χωρίς να προσβάλλετε ή να θίγετε με οποιοδήποτε τρόπο άλλα πρόσωπα... δηλ. χωρίς βρισίδια και μπινελίκια βρε παιδιά και προ πάντων χωρίς greeklish... ε, τι την έχουμε αυτήν τη ριμάδα τη γλώσσα μας..! Κάπου εδώ μέσα σουλατσάρει και η αγάπη μου!