Πολλές απόψεις έχουν γραφεί και ειπωθεί για τον φτερωτό αυτό Θεό. Τον έχουν χαρακτηρίσει με πάμπολλα προσωνύμια σαν να είναι ένας καταζητούμενος. Έχει τόση μεγάλη δύναμη, όσα και τα προσωπεία που κουβαλάει πάνω του. Για μένα δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένα φάρμακο κατά του πόνου της ζωής.
Είναι ένα παυσίπονο που ναρκώνει από μερικά προβλήματα δίνοντας νόημα και γεύση προσωρινά στην άγονη ζωή. Όταν είσαι ερωτευμένος βρίσκεσαι σε μια διαρκή έξαψη και ευφορία. Ζεις κάτι συναρπαστικό και μ' αυτό ξεχνιέσαι. Φαίνεσαι να είσαι ναρκωμένος. Οι πρώτες δόσεις της νάρκωσης που αρχικά έχουν ήδη εισχωρήσει στην ψυχή, κάνουν να φαίνονται όλα ρόδινα. Μετά επικρατεί ο εθισμός, όπου η συνήθεια αυτή μέσα από την καθημερινότητα μετατρέπεται σε αίσθηση. Στο τελευταίο στάδιο έχουμε την εξάρτηση, όπου δε μπορούμε να ζήσουμε ούτε στιγμή με την απουσία, για να κάνουμε παρέα στη μοναξιά. Έτσι, προσπαθούμε να αντέξουμε τα πάντα για λίγες σταγόνες νοθευμένου έρωτα. Όσο κρατάει καλά η δοσολογία αυτής της παραίσθησης, όλα θα λειτουργούν τέλεια στην ψευδαίσθηση.
Είναι ένα παυσίπονο που ναρκώνει από μερικά προβλήματα δίνοντας νόημα και γεύση προσωρινά στην άγονη ζωή. Όταν είσαι ερωτευμένος βρίσκεσαι σε μια διαρκή έξαψη και ευφορία. Ζεις κάτι συναρπαστικό και μ' αυτό ξεχνιέσαι. Φαίνεσαι να είσαι ναρκωμένος. Οι πρώτες δόσεις της νάρκωσης που αρχικά έχουν ήδη εισχωρήσει στην ψυχή, κάνουν να φαίνονται όλα ρόδινα. Μετά επικρατεί ο εθισμός, όπου η συνήθεια αυτή μέσα από την καθημερινότητα μετατρέπεται σε αίσθηση. Στο τελευταίο στάδιο έχουμε την εξάρτηση, όπου δε μπορούμε να ζήσουμε ούτε στιγμή με την απουσία, για να κάνουμε παρέα στη μοναξιά. Έτσι, προσπαθούμε να αντέξουμε τα πάντα για λίγες σταγόνες νοθευμένου έρωτα. Όσο κρατάει καλά η δοσολογία αυτής της παραίσθησης, όλα θα λειτουργούν τέλεια στην ψευδαίσθηση.
Το παιχνίδι του έρωτα είναι καλά στημένο από τότε που βγαίνουμε στη ζωή για να το γνωρίσουμε και να παίξουμε μαζί του. Ζωή και έρωτας πάνε παντού μαζί. Είναι τόσο καλά δεμένα μεταξύ τους, που νομίζεις ότι φτιάχτηκε το ένα για το άλλο. Εάν δεν υπάρχει όμως η αγάπη και επικρατεί συμβιβασμός, κάποια στιγμή θα παραγεμίσει αέρα και θα εκραγεί. Το βόλεμα θα είναι απλά η μεταθανάτια επιβεβαίωση της υπερβολικής δόσης. Κι αν πάλι υπάρχει αγάπη, ίσως έρθει εκείνη η ώρα πάνω στη σιγουριά και στην κυριαρχία, να κτυπήσει την πόρτα κάποιος άλλος έρωτας ανταλλακτικός. Φαίνεται πως όλα θέλουν το χρόνο τους, είτε για να ωριμάσουν, είτε για να σαπίσουν, οπότε και γι' αυτό ίσως να προϋπάρχει στη συσκευασία τους η ημερομηνία λήξεως.
Σαν αντάρτης ο έρωτας που είναι από τη φύση του, έχει μάθει πολύ καλές μεθόδους πάνω στον κλεφτοπόλεμο. Στην ουσία μονάχοι μας πορευόμαστε. Γι' αυτό άλλωστε δε γλιτώνουμε από πουθενά. Άραγε μπορεί να απαντήσει κάποιος με σιγουριά, ποιος είναι ο έρωτας και πόσο διαρκεί;
Πάντως ομολογώ ότι τώρα σε μια ηλικία 62 ετών, προσπαθώ να θυμηθώ πώς ένιωθα ερωτευμένος στα νιάτα μου. Τολμώ να πω, μού λείπει αυτή η φλόγα ζωής. Σίγουρα τέτοια δυνατά συναισθήματα δεν μένουν πάντα τα ίδια. Είναι αδύνατον. Η φλόγα του έρωτα, θα μετατραπεί σε αγάπη, σεβασμό, αλληλεγγύη, αν ακολουθήσει ένα γόνιμο δρόμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια συνηθίζουμε να ξεχωρίζουμε από τον έρωτα το στοιχείο του σωματικού πάθους, της ηδονής, του σεξ, να το πω ευθέως. Εκεί πιστεύω συναντάμε μια τρομερή δύναμη, που δεν μπορεί κανείς να "παίξει" μαζί της ή να θεωρήσει ότι την ελέγχει. Έχει τα δικά της μέτρα και σταθμά και οφείλουμε να ζήσουμε αρμονικά μαζί της.
Νίκο καλή βδομάδα φίλε μου.
Πολύ εύστοχο το σχόλιο σου αγαπητέ μου φίλε Γιάννη! Στον έρωτα όλα τα υλικά είναι απαραίτητα, γιατί αν λείψει ή ξεθωριάσει κάποιο, τότε θα αναζητηθεί από κάπου αλλού. Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι ανικανοποίητος, εφόσον υπάρχουν τα συναισθήματα του. Κι ένας έρωτας θα παραμένει αδύναμος, όσο συνυπάρχουν οι αδυναμίες μας.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστω, επίσης, να είσαι πάντα καλά Γιάννη μου!!!