ΛΥΚΟΣ!

Ήταν ένας μοναχικός λύκος. 
Μέσα σε κείνη βρήκε το σπίτι του. 
Το όνειρο του έγινε πραγματικότητα.
Δεν ήταν μόνος.
Ζούσε τη νύχτα.
Του έδωσε το φως.
Κάποτε ήταν με σάρκα και σκέψη.
Τώρα ένα κτήνος που ζητά την αγκαλιά. 
Ένιωσε αμέσως πως ήταν η Σελήνη του. 
Πάλεψε για κείνη, αλλά έχασε τον αγώνα.
Δεν ήταν άγριος.
Αλλά τον φοβήθηκε.
Δεν κατάλαβε το θηρίο που φωνάζει μέσα της.
Μόνος και πάλι, ουρλιάζει στη νύχτα.
Περπατά μέσα στα δάση με τη σπασμένη καρδιά του. 
Παρέα με τη μοίρα που τους έκανε να χωρίσουν.
Θα φωνάζει για κείνη μέχρι το τέλος της μέρας.
Είναι η Σελήνη του.
Για κείνη κλαίει!

Υ.Γ.: Φοβόμαστε το θηρίο μέσα στο λύκο, γιατί δεν καταλαβαίνουμε το θηρίο μέσα μας.