35... ΚΑΙ ΚΑΤΙ!

Το 35 είναι ένας απλός διψήφιος αριθμός που αν τον δεις από διαφορετική οπτική γωνιά φαίνεται να είναι κοντινός, μακρινός ή κάτι ενδιάμεσο. Τόσα όμως περίπου χρόνια και κάτι μέρες παραπάνω πέρασαν για να ξαναδώ πρόσωπα από τα παλιά και να ξεδιπλώσω στιγμές που ζήσαμε μαζί. Να φέρουμε κι άλλους στις παρυφές της θύμησης αφήνοντας το στίγμα τους. Ήταν σαν να γίνονταν έτσι ένα μνημόσυνο ζωντανών ψυχών.
Η συνάντηση αυτή έγινε μέσω του facebook, όπου ανοίχτηκε σελίδα της φοίτησης και της σχολής. Βρέθηκαν μέσα απ' αυτό αρκετά παιδιά, όπου γίνανε αμέσως μέλη στη σελίδα. Από τα μέλη ανακαλύφθηκαν κι ενημερώθηκαν με κάθε πρόσφορο τρόπο και εκείνοι που δε συμμετέχουν σε κοινωνικά δίκτυα. Μέσα σε λίγο διάστημα εκδηλώθηκε μεγάλη προθυμία για ένα αντάμωμα και τελικά το ραντεβού πραγματοποιήθηκε-μετά από ψηφοφορία-στη Θεσσαλονίκη. Εκεί λοιπόν άλλος σαν να μην πέρασε πάνω του ούτε μια μέρα, άλλος με λίγα ή αρκετά γκρίζα μαλλιά να μαρτυρούν τον οδοστρωτήρα των χρόνων, άλλος με παραπανίσια κιλά, άλλος έτσι, άλλος αλλιώς με τις δυσκολίες του, τα προβλήματα του, τις χαρές του και τις λύπες του, αποδεικνύοντας μ' αυτόν τον τρόπο ολοένα και περισσότερο πόσο άμαθοι παραμένουμε μπροστά στο θαύμα της ζωής! 
Ήταν Ιούνιος του 1981 όταν παιδί ακόμα 19 χρόνων τελειώνοντας το Λύκειο, αποφάσιζα να μπω στο πούλμαν για να κατευθυνθώ μαζί με άλλα συνομήλικα παιδιά από το πατρικό μου σπίτι στον Πειραιά. Από κει μπήκαμε στο "Κάμιρος" και φύγαμε ολοταχώς με προορισμό το παράρτημα της Σχολής της Ρόδου. Μείναμε σχεδόν πέντε μήνες με τα αποτελέσματα των κατατακτηρίων εξετάσεων σε ανώτερη σχολή, να παρατείνει τη διαμονή μου για άλλους οκτώ! Αυτό είναι το ένα σκέλος της ιστορίας, για μια κοινή διαβίωση που είχε τις χαρές αλλά και τις δυσκολίες της, όπως άλλωστε κάθε εκπαιδευτική ιστορία! Κλείνοντας με συγκίνηση για αυτήν την ξεχωριστή συνάντηση παραθέτω τη δημοσίευση που έκανα στη σελίδα της ομάδας του facebook, ως ελάχιστη εκτίμηση και αγάπη που έχω για όλα τα παιδιά:

"Μερικές στιγμές είναι κολλημένες πάνω μας και δε βγαίνουν όσο και να τις τινάξουμε! Ζούμε μ' αυτές και μας ακολουθούν παντού. Οι άσχημες στιγμές δεν αντέχουν στη φθορά του χρόνου και χάνονται οριστικά. Όταν όμως πεθαίνουν οι όμορφες στιγμές, τότε ζωντανεύουν οι αναμνήσεις!
Αυτές οι αναμνήσεις λοιπόν πήραν θέση για να ζωντανέψουν μια ξεχωριστή βραδιά. Τα χρόνια που πέρασαν ήταν πάρα πολλά... από 17+ φτάσαμε πια στα 52+... αντέχουμε και συνεχίζουμε! Η χαρά κι η δίψα όμως για να δούμε ο ένας τον άλλον-μετά από 35 χρόνια-δεν ήταν μόνο αρκετή να μας οδηγήσει στη Θεσσαλονίκη, αλλά ήταν κάτι παραπάνω... έκδηλη κι αποτυπωμένη στα μάτια. 
Τα σημάδια απ' το πέρασμα του χρόνου φάνηκε ότι δεν κατάφεραν να πλήξουν εκείνες τις παιδικές ψυχές. Για μένα θα παραμένετε ακόμα στα μάτια μου σαν μια ομάδα από παιδιά... ξένοιαστη, χαρούμενη και ζωντανή... όπως τότε... έτσι όπως σας γνώρισα! Σας ευχαριστώ πολύ ολόψυχα γι' αυτές τις μοναδικές στιγμές που ένιωσα κοντά σας και που η αιτία ήσασταν όλοι εσείς! Με την εκτίμηση που τρέφω προς όλους, καταθέτω και την αγάπη μου!!! Να 'στε πάντα καλά κι ευλογημένοι με τις οικογένειές σας... ακόμη και όσοι δεν κατάφεραν να παρευρεθούν. 
Συγχαρητήρια επίσης αξίζουν στους διοργανωτές της εκδήλωσης. Η προσέλευση πολύ ικανοποιητική, το κέφι περίσσευε, ενώ η συγκίνηση ήταν σε αφθονία. Εύχομαι κι ελπίζω αυτό το προσκλητήριο να συνεχιστεί και να κρατήσει, μέχρι να καθιερωθεί... έστω για μια φορά το χρόνο! Πολλά φιλιά σε όλους σας!!!"

Θα 'θελα σ' αυτό το σημείο να δώσω θερμά συγχαρητήρια στο συνάδελφο Νίκο Σιάχο που ξεκίνησε αυτή τη μάζωξη μέσα απ' το διαδίκτυο, αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά που ανταποκρίθηκαν, ανέλαβαν, επέκτειναν και βοήθησαν για να γίνει με κάθε τρόπο αυτή η εκδήλωση! Τους ευχαριστώ πολύ κι από καρδιάς!!!
Στο τέλος του αφιερώματος αυτού άφησα να μνημονεύσω και ν' αναφέρω όλα εκείνα τα παιδιά που "έφυγαν" πολύ νωρίς απ' τη ζωή. Κι ήταν δυστυχώς πολλά! Πέρασαν απέναντι και πήραν τη θέση της μνήμης μας. Νιώθοντας μεγάλη θλίψη γι' αυτό, να μου επιτρέψετε να ανάψω ένα κεράκι για πάρτη τους και να τηρήσω μέσα απ' αυτόν τον χώρο ενός λεπτού σιγή στη μνήμη τους με την παράκληση να έχουν ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!