Κίτρινα λόγια
αποτσίγαρα στο πάτωμα.
Τεσσάρων λεπτών σιγή...
Φεγγαράδα από σαράβαλες καρδιές.
Ενδοσκόπηση φθοράς και αφθαρσίας.
Πάτησες κορφή ανύπαρκτη.
Η σιγουριά είναι κατάβαση.
Συνέχιζε να σκαρφαλώνεις.
Οντότητες δίχως πρόσωπα ακολουθούν.
Σβήσε το φως σ' αυτά που έχασες.
Με σκιές τρέφονται φαντάσματα.
Ένα σκιάχτρο η ζωή
που φτιάχνει ξανά ναυάγια.
Καμιά λύπηση δε σβήνει.
Στα χαμόγελα ξόρκισε το παρόν.
Πιάσαμε πάτο απύθμενο δικέ μου.
Άνθρωποι που δεν υπήρξανε!
Λεκέδες κολλημένοι πάνω μας.
Ασύμβατες μουτζούρες στο λευκό.
Σύνθημα κάναμε τη "σιωπή"
μια άλλη όψη της φωνής.
Λερωμένες φωλιές
ψάχνουν συνέχεια κηλίδες στη δική σου.
Κάνε μια στάση πιο κει,
έτοιμος να υπάρξεις.
Ορίζοντες ανοιχτοί
σπάνε τα δεσμά.
Πίστεψε στο τέλος
και θα 'ναι μια νέα αρχή.
Σου χαρίζω τα φτερά μου,
αγάπη είναι ο δρόμος.
Κι εσύ, στην αγκαλιά μου
ήσυχα κοιμήσου!
Ιθάκη... νυν και αεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλοι είστε ευπρόσδεκτοι, καλοδεχούμενοι και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψη και το σχολιασμό σας! Σχολιάστε ο,τι θέλετε με ευπρέπεια και διακριτικότητα, χωρίς να προσβάλλετε ή να θίγετε με οποιοδήποτε τρόπο άλλα πρόσωπα... δηλ. χωρίς βρισίδια και μπινελίκια βρε παιδιά και προ πάντων χωρίς greeklish... ε, τι την έχουμε αυτήν τη ριμάδα τη γλώσσα μας..! Κάπου εδώ μέσα σουλατσάρει και η αγάπη μου!