GAME L[OVE]R!

 

ΡΕΚΒΙΕΜ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ!(*)

Δεν έχεις άλλα χρώματα 
να με κάνεις να ζωγραφίσω εκείνον τον έρωτα, 

όταν σε πρωτογνώρισα.

Βρίσκομαι πλέον στο κέντρο της Άνοιξης

και νιώθω τόση ψύχρα...
κατάντησα να ψάχνω απεγνωσμένα ένα ρούχο για να καλύψω τη γύμνια μου.

Τα όνειρα μου είναι προδομένα... 

άγγιξαν κι αυτά τις ρίζες του μυαλού μου...
Υποσχέσεις καλυμμένες από φρέσκο χιόνι!
Χαρακίρι οι ελπίδες...

στις ανταύγειες απέμειναν να κοιτάω το σώμα μου!
Βλέμμα γυάλινο κι οργισμένο στα μισοσκόταδα.
Χείλια αμίλητα και πικραμένα.
Στροφές που γίνανε γκρεμοί.
Σκότωσα το τέρας της Λερναίας Υπομονής.

Μέσα από μια ανασεμιά ανάσταινα και πέθαινα
τρέμοντας να μην τελειώσουν του βιβλίου οι σελίδες.

Ξέρω, 
γίνομαι λιώμα όταν χαρ(αμ)ίζω την ψυχή μου. 
Περιμένοντας να καθορίσω τις αιτίες
ξέχασα τα σημαντικότερα.

Στην έσχατη τούτη βάρδια και μόνος τιμωρός σ' αυτήν τη γη
θα μείνω να μιλήσω με τ' αστέρια.

Και σεις κύματα πριν απομακρυνθείτε
πάρτε πίσω ο,τι μπορείτε.

Έχω τρομάξει με τόση τρικυμία...

και τα ονείρατα έχω πια παροπλισμένα.
Πέλματα ματωμένα από αγκάθια
πασχίζουν να συναρμολογήσουν ένα διαλυμένο κορμί.

Από μια ψυχή που 'χει μελανιάσει δε γίνονται εκπτώσεις. 

Ψοφίμι... αφήνεται να φαγωθεί απ' τα όρνια.

Τρεμοσβήνοντας ανάμεσα στα συναισθήματα
ξεπηδούν πια από μέσα οι λεπτομέρειες.
Πέρασα στην αλήθεια που πονάει...
επιθανάτιο τελεσίγραφο!

Χλώμιασα με τόση οδύνη!
Έπρεπε να κατέβω ως την άμμο της θάλασσας

για να δω πως πνίγονται.

Η απόφαση έχει ληφθεί από ένα μεγάλο καημό.
Άψυχο κορμί πολεμάει ασθμαίνοντας.

Το δελτίο θανάτου ιδρωκοπά στο χώρο, 
σαν ένα ουρλιαχτό εκκωφαντικής σιωπής.
Πιο πέρα απ' το θάνατο βρίσκεται αυτό που πονά!

Καμία λ-έξη δε φαίνεται ικανή να γυρίσει το χρόνο πίσω.
Οι δείκτες αρνούνται να ξεκουνήσουν...
ηχητικά κύματα με καλούν στην απουσία.
"Λυπάμαι χάσατε... περάστε στην επόμενη διάσταση!"
Η αντικατάσταση της αγάπης από οίκτο
κι η καθυστερημένη ανάνηψη

δεν αρκούσαν να κερδηθεί τούτος ο αγώνας.

 Τα μάτια μαρτυράνε πλέον ποιο δρόμο να τραβήξω

 κι αυτήν την ώρα προτιμώ να ζήσω 
μακριά απ' αυτό το παραμύθι!
Πάνω απ' τα κεφάλια θ' αστράφτει η λαιμητόμος...  
ενός μεγάλου "ΓΙΑΤΙ;"

Όχι, δε χάσαμε στις καθυστερήσεις...
το παιχνίδι της αγάπης και του έρωτα(GAME L[OVE]R)
ήταν καταδικασμένο να χαθεί.
Εγωισμοί, ψευδαισθήσεις και συνήθειες δεν άφησαν να τελειώσουμε μαζί τη ζωή
και στέρησαν όλα όσα πίστεψε ο καθένας μας να χτίσει!!!
Καταιγισμός δακρύων σύν-θλιψης δεν άφησαν στεγνό το χώμα,
ώσπου το πάθος θάφτηκε κάτω απ' τη λάσπη των καιρών!
Προσπαθώντας ν' αλλάξω τον κόσμο μου, κλείνω πίσω μου το φως 
"ξεχνώντας" ένα μικρό φεγγίτη στα σκοτάδια,
 για να περισώσω ό,τι έχει απομείνει απ' την ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!

βίντεο χρήστη  Aggeloudi77

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
(*)Ο υπότιτλος της δημοσίευσης είναι παραφρασμένος από ομώνυμη κινηματογραφική ταινία και για όσους δεν τη γνωρίζουν, η περίληψη της υπόθεσης βρίσκεται εδώ.

Η έντονη φόρτιση με κάνει ν' απενεργοποιήσω τον σχολιασμό ζητώντας-πέραν της συγνώμης και-την κατανόησή σας!Κι αυτή η ψυχή κάποτε πρέπει να βρει έναν τόπο και τρόπο, για να εκτονώσει!Κάπως έτσι άλλωστε συνεχίζεται κι η ζωή..!

ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΙ Η ΑΓΑΠΗ 
ΕΝΟΣ ΣΙΩΠΗΛΟΥ ΦΙΛΟΥ ΚΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ!!!

ΝΑ 'ΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ 

ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΩΠΑ!!!