ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ, ΕΙΡΗΝΙΚΟ, ΚΑΘΑΡΤΙΚΟ, ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ, ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΚΟ, ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΟ, ΑΕΡΙΤΖΙΔΙΚΟ, ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ, ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ, ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΟ, ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟ, ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΟ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟ, ΟΝΕΙΡΟΠΑΡΜΕΝΟ, ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ, ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ, ΚΑΥΣΤΙΚΟ, ΑΜΠΕΛΟΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ, ΑΣΥΜΒΑΤΟ, ΑΙΧΜΗΡΟ, ΑΙΦΝΙΔΙΟ, ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ, ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΟ, ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ, ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ, ΑΔΙΑΚΡΙΤΟ, ΑΝΑΠΟΔΟ, ΕΚΚΕΝΤΡΙΚΟ, ΑΥΤΟΝΟΜΟ, ΑΝΑΡΧΟ, ΑΔΕΣΠΟΤΟ, ΑΚΡΑΙΟ, ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ, ΑΡΡΩΣΤΟ, ΕΙΡΩΝΙΚΟ... ΓΙΑ ΔΕΣΙΜΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ!

Αναγνώστες

25 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΤΟ ΦΙΛΟ ΜΟΥ!

Καρφωμένο το βλέμμα μου σε κάτι παλιές φωτογραφίες και το μυαλό μου σαν ένα μεγάλο λευκό νοβοπάν, χρόνια ολόκληρα με ακολουθούσε κατάστικτο από καρφιτσωμένα πραγματάκια. Τι να κάνω, τα φροντίζω με αγάπη κι ας με βασανίζουν ευχάριστα, αφού κατάφερα να γευτώ όμορφες στιγμές φτιαγμένες όμως από τα χεράκια τους. Όλα στοιβαγμένα όπως - όπως σε κάθε γωνιά της σκέψης μου και κάποιοι τοίχοι δωματίων νοτισμένοι από τα χιλιάδες λόγια. Πως πέρασαν αλήθεια τόσα χρόνια!


Έτσι σήμερα λοιπόν έχει την τιμητική του ο φίλος μου! Με συνεπήραν τα ζουμιά των αναμνήσεων κι ένας κόμπος στο λαιμό που ήρθε και κάθισε απρόσκλητα, κάνει προσπάθεια για να πνίξει τον καημό μου. Ο φίλος ο πραγματικός, ο ντόμπρος, αυτός που θα σου σταθεί κι όταν οι άλλοι θα σε εγκαταλείψουν στα δύσκολα, αυτός που θα μπει στο σπίτι σου απρόσκλητος, χωρίς να σου χτυπήσει το κουδούνι και θα σου πει "ΗΡΘΑ". Εκείνος που δε θα σε παρεξηγήσει και ούτε θα σε χαρακτηρίσει αγενή, για οτιδήποτε - και όπως - του μιλήσεις. Γιατί γνωρίζεις ότι άδολα κτίστηκε αμοιβαία εμπιστοσύνη στην ψυχή. Έχεις διακρίνει ότι είναι καθαρή και αγνή, επειδή έχεις διανύσει άπειρα χιλιόμετρα και μέσα από δοκιμασίες ότι θέλει το καλό σου. Δε θα κοιτάζει να σε διορθώνει για να γίνεις αρεστός σε εκείνον, ούτε θα σε συναγωνίζεται, αλλά αντιθέτως θα σε ακούει και θα σε διορθώνει χωρίς να σε απαξιώνει. Για έναν τέτοιο φίλο μιλάω, πραγματικό και όχι μουσαντένιο. Σε αυτόν λοιπόν απευθύνομαι και αφιερώνω το "Φίλε μου", ένα παλιό, αγαπημένο και ελαφρολαϊκό μουσικό κομμάτι.

Για τη φιλία άλλωστε έχουν γραφτεί και ειπωθεί πάρα πολλές κοσμοθεωρίες σε φιλοσοφικό επίπεδο, όμως η φιλία είναι μία, μοναδική κι ευλογημένη! Δε μπαίνει σε καλούπια, δε χτίζεται με κανόνες, δε διαπραγματεύεται. Φωλιάζει μόνο και εκτελείται μέσα από την καρδιά, εκεί όπου κατοικεί η πραγματική αγάπη. Εκείνη θα σε ενημερώσει με τα θετικά μηνύματα που θα εισπράξεις. Θα μπορούσα να καταναλώσω ολόκληρες εργατοώρες για τη φιλία. Με τόσες πολλές ημέρες - επέτειοι που υπάρχουν γύρω μας έχω χάσει το μπούσουλα και δεν ξέρω αν υπάρχει κιόλας μέρα που να γιορτάζει ο άγιος φίλος ή η άγια φιλία. Άλλωστε δε με νοιάζει αυτό και τη φιλία τη θεωρούσα κι εξακολουθώ να τη θεωρώ εξίσου σημαντική, όσο και ιερή. Αυτήν την ανθρώπινη σχέση την έχω κατατάξει - αν όχι ισάξια - κορυφαία και από την αδελφική.

Το τραγούδι αυτό πρωτοτραγούδησε ο σπουδαίος τραγουδοποιός Γιάννης Πουλόπουλος, όπου με πλημύρισαν θύμισες από το παρελθόν με τον κολλητό και αγαπημένο μου φίλο - τον Παναγιώτη - που αργότερα με στεφάνωσε και η σύζυγος του έγινε νονά στο πρώτο μου κορίτσι... τη Χρυσάνθη. Όταν γυρίζαμε από τα ατέλειωτα ξενύχτια και τις βραδυνές περιπλανήσεις μας - ανύπαντροι γαρ -, σταματούσαμε το αυτοκίνητο μου(είχε μαλώσει με την οδήγηση από παλιά ο μπαγάσας) κάτω από το σπίτι του επί της Μεσογείων στην Αθήνα και βάζαμε - μεταξύ πολλών άλλων ασμάτων - κι αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι. Σαν να ερχόταν κι εκείνο από το πουθενά για να γεμίσει τη μέρα μας. Λες και μας μιλούσε στην ψυχή. Μήπως δεν είναι αλήθεια; Άλλωστε πόσες και πόσες ατέρμονες συζητήσεις είχαμε κάνει εκείνα τα χρόνια της ανέμελης νιότης μας! Ολόκληρες βραδιές τις καταπίναμε με τη συνοδεία του.

Μπορώ να πω ότι το ακούγαμε συνέχεια κι απανωτά, μέχρι να λιώσουμε την κασέτα, δυο και τρεις και τέσσερις φορές(σαν τα παιδιά του Πειραιά ακούγεται!) στο κασετόφωνο(γιατί τότε δεν υπήρχανε cd), μέχρι που μας συνόδευε για ύπνο. Δεν ήταν βέβαια το μοναδικό τραγούδι που ακούγαμε με τον ίδιο τρόπο, αλλά αυτό το ξεχώρισα ιδιαίτερα. Θυμάμαι ένα καλοκαίρι στην Κρήτη, μέχρι να πιάσουμε παραλία για μπάνιο από τα Χανιά, - μια διαδρομή 20χλμ περίπου - είχα βάλλει να παίζει σε πολλαπλές επαναλήψεις το μελωδικό μπλουζ της εποχής εκείνης "Nothings gonna change my love for you". Με αυτό πηγαίναμε και με αυτό γυρίζαμε. Αλλά και όσο κυκλοφορούσαμε μέσα στην πόλη, στον ίδιο ρυθμό του κάναμε τις βόλτες μας. Ήταν η εποχή όπου τότε - βρε παιδιά - αφηνόμασταν στο αίσθημα και προσπαθούσαμε επίμονα να βρούμε τη γωνία στο δεκάρικο. Και με κάτι τέτοια τραγούδια ήταν σαν να υπήρχε κάποιος και να μας τσίγκλαγε. Αααχ! Αξέχαστες εποχές και στιγμές! Έλα, έλα... δε θέλω τέτοια... σύνελθε και μη χάνεσαι!

Φίλε μου Παναγιώτη, είσαι ένας σπάνιος και γλυκός άνθρωπος - θησαυρός, πραγματικός φίλος, στρατιώτης της ζωής, άρχοντας κανονικότατος και άξιος συμπαραστάτης! Για μένα είσαι ο ορισμός της έννοιας της φιλίας. Ένα παράθυρο εκεί ψηλά στον ήλιο που θα φεγγοβολά. Κι άλλα πολλά θα μπορούσα να γράψω για τις αλητείες μας φιλαράκι μου κι αυτά που έβγαλα θεωρώ ότι είναι ελάχιστα. Προτιμώ να τα κρατήσω για μένα σαν φυλαχτό στην επόμενη γαλαξιακή μυστική αντάμωση. Ο Θεός να σε έχει πάντα καλά με την οικογένεια σου όπου κι αν βρίσκεσαι και να περνάς όπως θέλει η ψυχούλα σου. Εμένα άσε με να νιώθω τη θετική σου αύρα και παρουσία, χαρούμενος κι ευγνώμων στο Θεό που σε έστειλε στο δρόμο μου να σε γνωρίσω! Σ' ευχαριστώ για όλα!!!



Υ.Γ.: Ελάτε τώρα και δε θέλω "δόλιες" σκέψεις(πσπσπς και μουμουμου!), γιατί κι εσείς που το διαβάζετε, φίλοι μου είστε και μάλιστα από τους πολύ καλούς. Μου συμπαρασταθήκατε πάρα πολύ(κι αυτό δεν το ξεχνάω), αλλά με αυτόν το φίλο έχω φάει τα καλύτερά μου χρόνια... ψωμί κι αλάτι όπως λέγανε(λένε ακόμη;) δηλαδή! Πιστεύω να με καταλαβαίνετε, γιατί κάπως έτσι θα νιώθετε κι εσείς ανάλογα για δικούς σας ξεχωριστούς ανθρώπους. Πέσαμε σε ευαισθησίες πάλι από ότι νομίζω και δεν ξέρω πως να τις κατευνάσω! Δε βλέπω να έχει και ούριο άνεμο αυτήν τη φορά! Να δω όμως πως θα βγω από αυτό το "λούκυ", χωρίς να θυσιάσω το "λουκ" μου μπροστά στα παιδιά..! Άιντε, στον αγαπημένο μου "ΛΟΥΚΥ ΛΟΥΚ" κατέληξα... βρε τι έπαθα με δαύτον..!

22 σχόλια:

  1. Τυχερός είσαι που έχεις τέτοιο φίλο... Τυχερός κι εκείνος που έχει εσένα, όμως!
    Α, το σωστό να λέγεται!!!
    ;-) χαχα!
    Φιλάκια πολλά, καλέ μου!
    Καλό βράδυ!

    (Πολύ γλυκά και τα λόγια που έγραψες σαν αφιέρωση στο youtube!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι έχεις απόλυτο δίκιο γλυκιά μου Γιάννα!Πολλές φορές έχουμε σταθεί ο ένας στον άλλον κι αυτό που με στεναχωρεί είναι που δεν είμαστε κοντά.
      Σ΄ ευχαριστώ καλή μου φίλη για τα καλά σου λόγια!
      Να ΄στε πάντα καλά!:-)

      Διαγραφή
  2. Δενομαστε με μια μονο ιντερνετικη "παραισθηση"
    ποσο μαλιστα μεσω ολων των αισθησεων,Νικο μου.

    Λενε πως,φιλια που κρατα μεχρι τα μεσα της ζωης σου
    ειναι πια αδελφικη.
    Το βιωνω κι αισθανομαι υπεροχα.

    Το βιντεο-τραγουδι του παρελθοντος
    μας ταξιδευει στο απροβληματιστο της νιοτης.

    Καλησπεραμεαπλωμενοχερι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μην το λες καλό μου agriomeli δέσιμο, γιατί ορισμένοι μπορεί να μη νιώθουν καν το νόημα.Υπάρχουν αρκετοί άλλωστε.Όσο για τα μέσα της ζωής, δεν ξέρω αν έφτασα ακόμα!αχαχα!Μπορώ πάντως να τον φωνάζω κι αδελφό μου!
      Πήρα απ΄ το χέρι σου την καλησπέρα και σου στέλνω την αγάπη μου!

      Διαγραφή
  3. Υποκλίνομαι στην ανάρτηση! Χαίρομαι που υπάρχουν φιλίες έτσι όπως τις έχω φτιάξει στο μυαλό μου! Να χαίρεστε την αδερφική σχέση - φιλία που σας δένει!!
    Υπέροχη ανάρτηση και τραγούδι!! :))
    Καλό βράδυ! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και να σκεφτείς γλυκιά μου paloma πως εκείνος μένει στην Αθήνα και βρεθήκαμε πριν τρεις βδομάδες.Όταν όμως συναντιόμαστε ή μιλάμε στο τηλέφωνο, πάντα αναπολούμε τις παλιές στιγμές.
      Σ΄ ευχαριστώ πολύ για τα καλά κι ευγενικά σου λόγια!Είσαι πολύ καλή!
      Να περνάς καλά και να χαμογελάς!:-)

      Διαγραφή
  4. Νίκο, το μισό μου "είναι" χαίρεται που υπάρχουν ακόμη τέτοιες φιλίες. Το άλλο μισό, των εσχάτων ετών, αναρωτιέται αν υπήρξαν ποτέ. Όχι, δεν αισθάνθηκα προδομένος. Ούτε αισθάνθηκα πως πρόδωσα φίλο. Δεν έχει βάση η αίσθηση που έχω. Μάλλον μεγαλώνω και παραξενεύω. Θα το σκεφτώ λίγο παραπάνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο "αναπτήρας" πρόφερε τις σκέψεις μου...
      Ξέρεις, εύχομαι να μπορούσαμε όλοι να βιώσουμε αυτή την αίσθηση που περιγράφεις, της σιγουριάς για έναν άνθρωπο που αποκαλούμε δικό μας, φίλο μας... Μακάρι κάποτε να το νιώσω κι εγώ αυτό. Προς το παρόν, "θα το σκεφτώ λίγο παραπάνω"... με την ευχή εσύ πάντα έτσι να αγαπάς και να αγαπιέσαι!...
      Χαιρετισμούς από το Βόλο!

      Διαγραφή
    2. @ Αναπτήρας
      Δε μεγαλώνεις κι ούτε παρεξενεύεις καλέ κι αγαπημένε μου φίλε!Απλά δεν έτυχε.Τα ίδια πάνω-κάτω λέω κι εγώ για άλλα που δεν έτυχε να γνωρίσω, αλλά είδα όμως πως υπάρχουν σε άλλους.Μην απελπίζεσαι κι απλώς να ΄σαι ο εαυτός σου(όποιος κι αν είναι!)Στο τέλος θα δεις πως όλα είναι δυνατά!

      @Eva
      Όπως είπα καλή μου φίλη Eva και στον Αναπτήρα, όλα τυχερά είναι.Και μ΄ άλλους έτυχε να γνωριστώ και να κάνω φιλική παρέα, αλλά με τον Παναγιώτη κόλλησα και δέθηκα παραπάνω.Πρέπει να "πέσεις" και στον κατάλληλο άνθρωπο.Κι εκείνος πάνω απ΄ όλα είναι άνθρωπος που κοιτάζει-μπορώ να πω-περισσότερο τον πόνο σου απ΄ τον δικό του.

      Να περνάτε καλά και ν΄ αγαπάτε πολύ!
      Την καλησπέρα με την αγάπη μου στέλνω αγαπημένοι μου φίλοι απ΄ τη Λευκάδα!:-)

      Διαγραφή
  5. Kαλημέρα Νίκο!!Αφού έχεις τέτοια λόγια να λες για το φίλο σου δε μπορει παρά να είσαι άνθρωπος με αξίες και με αρχές.Να χαίρεστε τη φιλία σας και να την κρατήσετε μέχρι τα στερνά σας.
    Να είσαι καλά και σε ευχαριστώ που μας τα μοιράστηκες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλέ μου φίλε Θανάση μ΄ έχεις συγκινήσει με τα γλυκά σου λόγια.Τι να πω!Δεν έχω λόγια!Πάντως εάν νιώθεις κι εσύ έτσι όπως κι εγώ στη φιλία, τότε είμαι σίγουρος πως καταλαβαίνεις!
      Ο Θεός να σ΄ έχει καλά και να σου δίνει φώτιση!

      Διαγραφή
  6. καλημερα Νικο μου!

    ακρως συγκινητικο βιντεο, υπεροχα τα λογια που το συνοδεψες!

    να χερεστε παντα τη φιλια σας ευχομαι ολοψυχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ΄ ευχαριστώ πολύ καλή μου φίλη για τα καλά κι ευγενικά σου λόγια και να ξέρεις πως οι φιλίες που παραμένουν αναλλοίωτες στο χρόνο, είναι εκείνες που έχουν δοκιμαστεί σκληρά απ΄ την ίδια τη ζωή!
      Να ΄σαι πάντα καλά χαρά μου κι ευτυχισμένη!:-)

      Διαγραφή
  7. Καλημέρα Νίκο καί Σοφούλα!!!
    Είδα όλο τό βίντεο μέ τίς φωτογραφίες σας,μηχανοβιος Νίκο??Yamaha,ή Kawasaki??
    Kαί εγώ,πρίν πολλά χρόνια!!!Συγκινήθηκα!!Κατάλαβα πόσο λατρεύης τό κορίτσι σου!!
    Φιλία,λέξη ιερή,φιλία,λέξη σπάνια!!!Νά χαίρεσται τήν φιλία σας γιά πάντα!!!Φιλιά πολλά στήν Σοφούλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα καλή μας φίλη DIMI!
      Μηχανόβιος;Μπα, που τέτοια τύχη!Η μηχανή-τέρας ενός άλλου φίλου ήταν.Honda XR ήταν... άγρια και πολύ ικανή για χώμα.Κι εσύ μηχανόβια χαρά μου;Μ΄ εκπλήσσεις τελικά ευχάριστα!χαχα!
      Σ΄ ευχαριστώ πολύ για τα ωραία λόγια σου!Είσαι πολύ καλός άνθρωπος κι όσοι σε γνωρίζουν, είμαι σίγουρος πως θα νιώθουν ευτυχισμένοι!
      Να ΄σαι καλά γλυκιά μου κι ο Θεός μαζί σου!:-)

      Διαγραφή
  8. Καλησπέρα Νικόλα μου..έναν ύμνο στη φιλία διάβασα,αισθάνθηκα και συγκινήθηκα..πρέπει να είναι πολύ ευτυχισμένος ο Παναγιώτης που σε έχει..κι εσύ άλλωστε..οι φίλοι απαραίτητοι στη ζωή μας πολυτιμότεροι και απο τους συγγενείς..είναι αυτοί που θα μας σηκώσουν όταν "πέσουμε"που θα γελάσουν με τις χαρές μας και που θα είναι μόνιμα συμπαραστάτες μας στα δύσκολα..είμαι κι εγώ πολύ τυχερή σ'αυτό το θέμα..λίγοι και ανεκτίμητοι..σου στέλνω την αγάπη μου και καλό απογευματάκι γλυκέ μου φίλε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το video πολύ συγκινητικό... κομμάτια μ'έκανες..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γλυκιά μου φίλη Καίτη μ΄ έστειλες πάλι με τα καλά σου λόγια!Είσαι πολύ καλός άνθρωπος.Χαίρομαι που γέμισες τη ζωή σου κι εσύ με πραγματικούς φίλους.Αυτοί οι φίλοι είναι το αλάτι στη ζωή μας.Μας τη νοστιμίζουν κι όχι να μας καλύπτουν απλά και μόνο τα κενά!Μετά από τόσα χρόνια μ΄ αυτόν τον πραγματικό έχω απομείνει και δεν τον αλλάζω ούτε με όλο το χρυσάφι της γης!
      Χαίρομαι που σ΄ άρεσε το βιντεάκι... περιέχει και παλιές φωτογραφίες μας!
      Να ΄σαι καλά αγαπημένη μου φίλη και να περνάς καλά με την οικογένειά σου και τους φίλους σου!Έχεις την αγάπη μου!:-)

      Διαγραφή
  10. Οι φιλίες πρέπει να είναι σαν το κρασί. Το καλό κρασί είναι το παλιό...
    Οι καλοί φίλοι είναι μεγάλη υπόθεση. Αλίμονο σ' όποιον δεν κατάφερε να βρει.
    Ωραίο το βίντεο, κλασσικό τραγούδι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι όπως τα λες είναι φίλε μου κι ευχαριστώ πολύ που πέρασες κι άφησες το σχόλιό σου.Οι καλοί φίλοι μπορούν να καλύψουν και την ψυχή σου ακόμα!
      Χαίρομαι που σε βρήκα!:-)

      Διαγραφή
  11. Πολύ συγκινητικό το αφιέρωμα στον αγαπημένο σου φίλο, Νίκο! Πολύ όμορφο και το βίντεο! Είσαι πολύ τυχερός που έχεις έναν τέτοιον άνθρωπο να σε νοιάζεται και να μοιράζεται την χαρά και τον πόνο σου. . Μιά τέτοια φιλία είναι σπάνια!!!!
    Καλό ξημέρωμα!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι πραγματικοί φίλοι καλή μου Marie-Anne είναι το "άλας της γης"(για να χρησιμοποιήσω και μια έκφραση του Χριστού)Σπάνιο είδος στις μέρες μας!Βέβαια για να τους βρει κάποιος, εξαρτάται κι απ΄ τον ίδιο μας τον εαυτό!
      Να ΄σαι καλά γλυκιά μου και χαρούμενο μεσημέρι να περάσεις!:-)

      Διαγραφή

Όλοι είστε ευπρόσδεκτοι, καλοδεχούμενοι και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψη και το σχολιασμό σας! Σχολιάστε ο,τι θέλετε με ευπρέπεια και διακριτικότητα, χωρίς να προσβάλλετε ή να θίγετε με οποιοδήποτε τρόπο άλλα πρόσωπα... δηλ. χωρίς βρισίδια και μπινελίκια βρε παιδιά και προ πάντων χωρίς greeklish... ε, τι την έχουμε αυτήν τη ριμάδα τη γλώσσα μας..! Κάπου εδώ μέσα σουλατσάρει και η αγάπη μου!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...