ΣΤΗΝ Ε.πανάσταση!

Σ' άλλη πλευρά της ιστορίας πέρασε

με τη μορφή της να τον στριφογυρίζει

μύθος των δώδεκα θεών τους ένωσε

ποτάμι ανάμεσα να τους χωρίζει.

Πάνω σε τούτα τα Ολύμπια βουνά

στους πρόποδες γεννήθηκε μια αγάπη

άνεμο ελπίδας στα σύννεφα κουνά

για να διαλύσει μια αόρατη απάτη.

Σε ποιο τραγούδι πίσω τώρα να κρυφτεί

στην πόρτα του πια δε χώραγε η λέξη

μάταιο πόθο πρόσμενε ν' αναληφθεί

ποια πίκρα δεν άφησε να τον διαλέξει.

Στο πρόσωπο της όνειρα είχε πάρει

με το γέλιο της δε μπόρεσε να κτίσει

στα χείλη του δε φώλιασε το φεγγάρι

έγνεψε στη μοναξιά να προσκυνήσει.

Ένας χορός που το τραγούδι τέλειωσε

μήτε δέρματα αλλάξανε συνήθη

λίγο το χιόνι στην κορφή δεν έλιωσε

έγινε η ιστορία τους παραμύθι.

Στον έρωτα ποτέ δεν έδωσαν ψυχή

ψηλά στον ουρανό έτεινε τα χέρια

άφησε στη νύχτα να φύγει μια ευχή

κείνη πέταξε και χάθηκε στ' αστέρια.

Στόχαστρο πάλι τον έβαλε ο ήχος

έτσι όπως ήρθε έφυγε σαν αγέρι

σημασία θα έχει πάντα ο στίχος

δεν ήταν όμως απ' το δικό του χέρι.

Λόγια που γούσταρε κάποτε τελειώνουν

προσπέρασε στην άλλη τη διάσταση

βαρέθηκε συνεχώς να τον σκοτώνουν

κι έπνιξε τη δική τους επανάσταση.

Υπάρχουν κάποιες φορές που η επανάσταση γκρεμίζει τα όνειρα, προδίδοντας όσους την πίστεψαν.