Χώμα και νερό.
Άμμος και θάλασσα.
Αύρα πνοής ακρογιαλιά.
Σημείο πόθου στο παρελθόν.
Ευτυχία προσδόκιμης ανατολής.
Μεθυσμένο φεγγάρι είδα τα μάτια της.
Δέντρα πυκνά αγκαλιάζουν τη θάλασσα.
Πόσα κάστρα έχει γκρεμίσει το κύμα της;
Την ώρα που βραδιάζει όλα ηρεμούν.
Πέλαγος βαθύ οι σκέψεις γίνονται.
Την άμμο σκάνε να κρύψουν τον πόνο τους.
Αυτή η θάλασσα ήταν η αλήθεια.
Η άμμος έλεγε ψέματα.
Τρυφερές οι σκέψεις σου στην αγκαλιά της φύσης Νίκο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου φίλε μου.
Καλησπέρα φίλε μου Γιάννη!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για το πέρασμα σου, που αφήνει πάντα τον καλό του λόγο!
Να είσαι πάντα καλά!!!