ΠΟΙΚΙΛΗΣ ΥΛΗΣ, ΕΙΡΗΝΙΚΟ, ΚΑΘΑΡΤΙΚΟ, ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ, ΜΠΟΥΡΔΟΛΟΓΙΚΟ, ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΟ, ΑΕΡΙΤΖΙΔΙΚΟ, ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ, ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ, ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΟ, ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟ, ΨΥΧΑΓΩΓΙΚΟ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟ, ΟΝΕΙΡΟΠΑΡΜΕΝΟ, ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΟ, ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ, ΚΑΥΣΤΙΚΟ, ΑΜΠΕΛΟΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ, ΑΣΥΜΒΑΤΟ, ΑΙΧΜΗΡΟ, ΑΙΦΝΙΔΙΟ, ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ, ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΟ, ΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ, ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ, ΑΔΙΑΚΡΙΤΟ, ΑΝΑΠΟΔΟ, ΕΚΚΕΝΤΡΙΚΟ, ΑΥΤΟΝΟΜΟ, ΑΝΑΡΧΟ, ΑΔΕΣΠΟΤΟ, ΑΚΡΑΙΟ, ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ, ΑΡΡΩΣΤΟ, ΕΙΡΩΝΙΚΟ... ΓΙΑ ΔΕΣΙΜΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ!

Αναγνώστες

10 Σεπτεμβρίου 2014

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: ΚΛΟΟΥΝ!(*)


(*)ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
Οι Κλόουν είναι κωμικοί διασκεδαστές, με χαρακτηριστική εμφάνιση που οφείλεται στο μέικ-απ, 
τις πολύχρωμες περούκες και τα περίεργα ρούχα που φορούν, ενώ μπορεί να φορούν και αστεία καπέλα.
Κινούνται και μιλάνε κωμικά προκαλώντας το γέλιο στους παρευρισκομένους.
Ασκούν το επάγγελμα τους σε οποιοδήποτε χώρο κληθούν 
να παρουσιάσουν τις ικανότητες τους, κυρίως σε παιδικές εκδηλώσεις.
Αμείβονται κατά περίπτωση.

Και έτσι εδώ πάλι απόψε αγαπημένε μου παιδικέ φίλε ξέμεινες μόνος να παραπαίεις στη σκηνή. Ζήσε λοιπόν τα επεισόδια της ταινίας σε επανάληψη και κόλλα τα στον τοίχο να τα ξαναδείς. Βγες και δώσε όλο σου το είναι και από όσο έχουν αφήσει μέσα σου. Μην ξεχάσεις μόνο να ξεδιπλώσεις την αδιάβροχη καρδιά σου. Έχεις σπάσει όλα τα κοντέρ σε αυτό το κυκλικό και φαύλο μαγκανοπήγαδο, προσπαθώντας μάταια να βγεις από το θανατένιο γύρο. Αγωνίζεσαι στα χαμένα και όλο γλιστράς στα τοιχώματα των δικών τους "θέλω".
Στέκεσαι όρθιος για να ζωντανεύεις νεκρές παραστάσεις, ισορροπώντας ανάμεσα στη φαντασία και στην πραγματικότητα. Έχεις φτάσει - χωρίς καν να το αντιληφθείς - να ακροβατείς στα όρια. Αυτό άλλωστε αποζητούν να δουν και από σένα εκείνοι που δε σε νιώθουν. Εσύ όμως επιμένεις να ζεις μεταξύ παιδικότητας και ενηλικίωσης. Είσαι για όλους το καλόπαιδο. Τις επιθυμίες σου ξεραίνουν με την αδιαφορία τους. Έφτανες να υποκύπτεις σε συμβιβασμούς και να παραβλέπεις την καρδιά σου, για να φτιάχνεις ευτυχισμένους ανθρώπους με όνειρα. Όταν σε έδιωχναν και ήσουν έτοιμος να τους αδειάσεις τη γωνιά, ήθελαν να αφήνεις για λάφυρα στο δωμάτιο όσα κουβάλησες μονάχος σου και να φεύγεις μες στη γύμνια σου. Έμπρακτα πια, δεκάρα δε δίνουνε για σένα. Ένιωθες σαν ένας κατάδικος που εξαγόραζε την ποινή του ακούγοντας ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Δε νοιαζόταν κανένας αν κλείστηκες στο δικό σου μετερίζι. Όταν έπνιγες το θυμό σου βγάζοντας καπνούς από τα αφτιά, αυτό φαίνονταν σαν ένα ακόμα φτηνό μαγικό κόλπο. Μόνος στο πάλκο να καταπίνεις την οργή σου και να τα βάζεις με ανθρώπινα θεριά. Κάτω από τη βαμμένη μάσκα σου ήξερες καλά να κρύβεις πόνο και θλίψη. Ευτυχώς που είχες δυνατό σύμμαχο... την αγάπη και σου κράταγε σφιχτά το χέρι... δε σε άφηνε να ξεφύγεις. Μιλούσες και αδυνατούσαν να σε ακούσουν, σε κοίταζαν και σε απέρριπταν, τους ένιωθες και δε σε αισθάνονταν, τους αγαπούσες και σε θεωρούσαν δεδομένο.
Ντύσε το πρόσωπό σου και πάλι με τα πιο ηλίθια και ανεξίτηλα εκείνα χρώματα, για να ανήκεις και εσύ κάπου. Τα δάκρυα και αυτά ανίκανα να σε σώσουν, τα καταχώνιαζες στην ψυχή σου και δεν τα άφηνες να κυλήσουν πάνω στη μπογιά. Παρηγοριόσουν όμως στην ιδέα, πως όταν η καρδιά σου θα είναι έτοιμη να φτιάξει καιρό, τότε θα βρεις και την εξοχή. Ξέχασες όμως ότι και εσύ είσαι ένας απλός άνθρωπος και ίσως να μη μπορέσεις να βγάλεις άλλο πέρα τη φυλακή σου. Αέρα γυρεύεις να ρουφήξεις, να ανασάνεις και να βγεις έξω από ματωμένα "σ' αγαπώ". Να τρέξεις και να πάρεις θέση θεατή στην εξέδρα, εντελώς λεύτερος. Δεν περίμενες και δεν πρόβλεψες ότι αυτή η σκλαβιά θα είναι ένα χάρτινο τσίρκο. Όχι... και δε θα μπορέσεις να κάνεις τίποτα από όλα αυτά, γιατί είσαι δομημένος αλλιώς. Επέλεξες να σέβεσαι και να αγαπάς χωρίς κανένα αντίκρισμα και ακόμα περισσότερο χωρίς να νιώθεις το αίμα στις φλέβες σου. Έχεις μάθει να στέκεσαι και να σε ξεριζώνουν... να χαρίζεις χαμόγελα κάτω από την αιματοβαμμένη μάσκα σου. Για να χωρέσει το φεγγάρι τους, παραμέριζες τη δική σου σελήνη. Έστηναν ανδριάντα για χάρη σου, για να σε εκτελούν στο πέρασμα τους με μια ματιά. Ψάρευες σε θολά νερά άηχες λέξεις και κραυγές. Σε αποζητούν ακόμα και δακρύζουν, γιατί θέλουν να τροχίσουν τα νύχια πάνω σου και να χαράξουν τα σημάδια τους. Ναι, εάν δεν ήσουν κλόουν φίλε μου, θα σε περνούσαν για τρελό!
Εμπρός λοιπόν φόρεσε εκείνη τη χιλιομπαλωμένη στολή και βάλε ξανά όλη σου τη δύναμη. Κάνε αυτό που ξέρεις και σε έχουν μάθει από παλιά. Οι αλαλαγμοί και τα χειροκροτήματα είναι αδύναμα να σε συνεφέρουν. Κρύψε κάθε πόνο μέσα στο δράμα σου. Χάρισε για μια ακόμα φορά τις ατέλειωτες αστείες γκριμάτσες και μαγικά σου κόλπα. Δεν ενοχλείς κανέναν για το πως αισθάνεσαι. Στο τέλος της παράστασης και αφού πέρασαν καλά και εσύ χειρότερα, αποχωρούν βιαστικά. Άδικα περιμένεις ένα ευχαριστώ ή μια συγνώμη να βγει από το στόμα τους! Το μόνο που θέλουν είναι να δίνεις όλη την ψυχή σου, για να χορτάσουν τη δική τους και να λιώσουν από χαρά και ευτυχία. Για σένα αυτό αποτελεί καθήκον. Σε αγαπάνε επειδή τους δίνεις... ή μάλλον τους χαρίζεις. Ξεχνάς όμως ή παραβλέπεις, ότι αυτή η αγάπη είναι δόλωμα για την ψυχή σου. Άντε λοιπόν και μην καθυστερείς... κάρφωσε το πιο πλατύ και ηλίθιο χαμόγελο και έβγα πάλι στη σκηνή. Κάθε χρόνο και κάθε μέρα που περνάει είσαι προγραμματισμένος να δίνεις την ίδια παράσταση και να σκοντάφτεις σαν παλιάτσος πάνω στα ίδια θεριά. Και όταν γυρίσεις τη νύχτα αποκαμωμένος πια στο σπίτι, μην ξεχνάς να βάψεις το δωμάτιο σου με τη σιωπή. Ξέρεις εσύ... κάτι τέτοιες ώρες αναρωτιέσαι τι έκανες στη ζωή σου!
Ξεγύμνωσε ακόμα μια φορά την ψυχή σου μπροστά στην απογοήτευση, για να εισπράξεις ένα ακόμα φιλοδώρημα χλεύης. Με μια βαθιά υπόκλιση στο τέλος είσαι έτοιμος να διεκδικήσεις τη δική σου ταυτότητα. Η αμοιβή σου είναι καθορισμένη και ανάλογη των υπηρεσιών. Πριν όμως τελειώσεις και αποχωρήσεις από τη σκηνή, φρόντισε στην έξοδο να εξαργυρώσεις τα δάκρυα σου. Βάλε ακόμα ένα τέλος ανόητε κλόουν και μάγεψε πάλι το πλήθος κάνοντας μια έξοδο από εκείνες που αφήνουν μεγάλο πόνο στην καρδιά!

27 σχόλια:

  1. Πόσο δυσκολο να φορας προσωπείο και να υποκρίνεσαι είτε σαν κλόουν, είτε με κάποια άλλη ιδιότητα! Αμοιβή και έξω απ την πόρτα.....
    Καλό ξημερωμα Νικο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έχεις άδικο καλή μου Αριάδνη και μερικές φορές απορώ γιατί δεν το κάνουμε!
      Χαρούμενο απόγευμα να περάσεις!!!:-)

      Διαγραφή
  2. φίλε μου μοναδικέ και καλά τι ωραία που τα γράφεις , δύσκολο να πονάς αλλά να πρέπει να κάνεις κατι άλλο... καλημέρα σε μια μοναδική αναλαμπή που έχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άσχημο να μας βρίσκουν απροετοίμαστους και να ψάχνουμε λύσεις της τελευταίας στιγμής!
      Να 'σαι πάντα καλά αγαπημένε μου φίλε και να χαμογελάς!!!:-)

      Διαγραφή
  3. Νίκο μου.... καλέ μου Νίκο είναι συγκλονιστικός ο μονόλογός σου.
    Ένας σπαραγμός ταραγμένης , βασανισμένης ψυχής και αδιέξοδων σκέψεων.
    Θα σου πω μια απλή φράση που την είπα εχθές το βράδυ σε έναν άλλον άντρα
    με τα ίδια ψυχικά αδιέξοδα και απέραντα "γιατί" που βασανίζουν την ψυχή του.
    Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τις ζωές των άλλων, αν οι ίδιοι δεν το κάνουν για τον εαυτό τους.
    Όσα και να τους προσφέρουμε, ακόμα και κομμάτια από την σάρκα μας για να χορτάσουν την πείνα τους, δεν θα σταματήσουν ποτέ να ζητούν, δεν θα νοιώσουν την προσφορά μας αν δεν το θελήσουν, δεν θα αλλάξουν τίποτα από τα "Θέλω" και τα "Πιστεύω" τους γιατί εμείς θέλουμε να τους κάνουμε καλύτερους, ευγενέστερους, ζωντανούς ή να τους τραβήξουμε από τους εφιάλτες τους ή τα παράπονά τους.
    Μόνο τις ζωές μας μπορούμε να αλλάζουμε, να τις ορίζουμε όσο αυτό είναι δυνατό.
    Πρόσφερες πολλά καταλαβαίνω.
    Επένδυσες ακόμα περισσότερα και αυτό είναι το λάθος , όχι μόνο το δικό σου, αλλά όλων μας.
    Όταν συνειδητοποιήσεις πως οι δυνάμεις σου δεν φτάνουν για να αλλάξεις την κάθε ανθρώπινη ύπαρξη που είναι κοντά σου, τότε θα καταλάβεις πως η ζωή συνεχίζεται .... όποιες κι αν θα είναι οι επιλογές σου ή οι επιλογές τους ... και πως είναι λίγη αυτή η ζωή Νίκο μου και δεν αξίζει να την αναλώνουμε απερίσκεπτα για να πετύχουμε τι ακριβώς;
    Παθαίνουμε και μαθαίνουμε καλέ μου...
    Προχώρα Νίκο μου, όσο κι αν είναι δύσκολο σκέψου πόσο πιο δύσκολο είναι αυτό που γράφεις.
    Ο γόρδιος δεσμός λύθηκε με το σπαθί και στην τελική μια πληγή όσο και να σταλάζει αίμα θα γιάνει κάποια στιγμή, ενώ μια πληγή που την ξύνεις συνεχώς οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε γάγγραινα .

    Ολόψυχα θα ευχηθώ να βρεις την λύση,
    επώδυνη ή ανώδυνη, φτάνει να έρθει κάποια στιγμή η γαλήνη στην ψυχή σου.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατ' αρχήν με χαροποίησε πολύ και μόνο η επανεμφάνισή σου καλή μου φίλη Λεβίνα, που αυτό θα σημαίνει το τέλος των προβλημάτων ή υποχρεώσεων και φυσικά της μακροχρόνιας αποχής απ' το διαδίκτυο.Μας έλειψες πολύ κι εύχομαι να πήγανε και να πάνε όλα καλά!!!
      Τα λόγια σου στο σχόλιο για μένα ήταν βάλσαμο για την ψυχή κι απόλυτα κατανοητά... μπορώ να πω πως είναι κι αυτονόητα, αλλά αυτά τα αυτονόητα είναι πολλές φορές που θέλουμε να τα μεταφράζουμε σε πολλές γλώσσες.Σ' όλα αυτά βέβαια έχω να προσθέσω(αλλά κι έχω καταλήξει), ότι τη μεγαλύτερη δουλειά την κάνει το εργαλείο της ψυχής.Αυτή θα σου πει πότε να προχωράς και πότε να σταματάς.Είναι ρυθμισμένη στον κάθε άνθρωπο ανάλογα με τις αντοχές που έχει!Κι έτσι εκεί που απορούμε πως αντέχει κάποιος και δεν κάνει αυτό που θα κάναμε εμείς(δηλ. το αυτονόητο), το ίδιο κάνουν κι οι άλλοι για μας!Η ψυχή γενικά παραμένει ένας ανεξερεύνητος χώρος που όσα μας φαίνονται αυτονόητα και λογικά, τόσο πιο περίπλοκα και παράλογα φαίνονται όταν ανακατευτεί σ' αυτήν και το εξάρτημα της συναισθηματικής φόρτισης.Έρχεται όμως κάποια στιγμή που οι αποφάσεις γίνονται επιτακτική ανάγκη, αλλά κι αυτό πάλι θα στο πει η ίδια η ψυχή.Ως τότε παραμένουμε στο ίδιο έργο θεατές, παρέα με τα εξαρτήματα κι όπου μας βγάλει η άκρη!Για σωσίβιο καλό είναι να 'χουμε ξεκαθαρίσει και συνειδητοποιήσει πιο πριν τις ευθύνες του εαυτού μας.Έτσι καμιά γάγγραινα δεν είναι δυνατή να μας σαπίσει το μυαλό!
      Να 'σαι πάντα Λεβίνα μου... σ' ευχαριστώ πολύ(και πάλι) για τα καλά σου λόγια και καλώς επέστρεψες στη γειτονίτσα μας!!!:-)

      Διαγραφή
  4. Οι κλοουν στην οψη με φοβιζαν παντα... Ομως, "κλοουν" ειναι και καθε ενας απο εμας που καλειται να παιξει στην καθημερινοτητα του διαφορους ρολους, να βαζει πισω τον εαυτο του αρκει οι αλλοι να ειναι καλα... Δυσκολη αυτη η ζωη... Ομως ποτε δεν ειναι αργα για μια αλλη επιλογη, εναν αλλο δρομο...
    Καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τους κλόουν δεν τα πήγαινα καλά κι ούτε με ενθουσίαζαν.Μερικές φορές όμως αναγκαζόμαστε να παίξουμε εμείς αυτόν το ρόλο.Οι επιλογές που κάνουμε είναι μια αιτία.Μας ακολουθούν σ' όλη μας τη ζωή, μαζί με τα σωστά και τα λάθη.Ποιος όμως μπορεί να πει με σιγουριά(πέραν της ψυχής), ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος!
      Να 'σαι πάντα καλά Χριστίνα μου!!!:-)

      Διαγραφή
  5. Καί εγώ ,πάντα μέ φόβιζαν οι κλόουν,ίσως από κάποια θρίλερ πού είχα δεί,παλιά φίλε Νίκο!
    Οι σκέψεις σου καί οι προβληματισμοί σοι,μέ βρίσκουν σύμφωνη,αλλά προχωράμε μπροστά μέ πολύ αισιοδοξία,
    καί ψηλά τό κεφάλι!Ολα μπορούμε νά τά αντιμετωπίσουμε,λίγο πίστη νά έχουμε!
    Καλή δύναμη φίλε μου!!Πολλά φιλάκια στήν Σοφούλα σου πού ελπίζω νά είναι καλύτερα!!
    Καλά νά περνάς!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή μου Δήμητρα σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια... ήταν ένα στιγμιαίο ξέσπασμα απ' τα σκοτεινά μονοπάτια της ψυχής!
      Να 'σαι καλά και πάντα ευτυχισμένη!!!:-)

      Διαγραφή
  6. Καλησπέρα Νίκο μου,
    δυνατός ο λόγος σου στο κείμενο, με πολλά νοήματα και προβληματισμό!
    Δεν έχω να πω πολλά, παρά μόνο να συμφωνήσω με την Πεταλούδα πως παρά τις δυσκολίες που έχει αυτή η ζωή, μπορούμε να παλέψουμε για την αλήθεια μας.. δηλαδή, μπορούμε να κάνουμε μια άλλη επιλογή και να βρεθούμε σε ένα νέο μονοπάτι!
    Να έχεις ένα ευχάριστο βράδυ με την οικογένειά σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δύσκολα τα μονοπάτια Κωνσταντίνα μου και χρειάζονται πολύ σκέψη, για να μην ξαναβρεθούμε πάλι σε διαλογισμούς και μετάνοιες!Κι όταν αυτά έχουν να κάνουν με την αγάπη και τη λύπηση, τότε γίνονται δολώματα για την ψυχή!Κάποτε όμως έρχεται κι εκείνη η στιγμή που ωριμάζουν οι συνθήκες του αέρα της αλλαγής!
      Χαρούμενο απόγευμα μιας ήσυχης και ξεκούραστης φθινοπωρινής μέρας να περάσεις!!!:-)

      Διαγραφή
  7. Νικόλα μου το δωμάτιο να σου πω δεν θέλω να το βάψεις ποτέ με σιωπής χρώματα ούτε να κλείνεις τις κουρτίνες-συνεχίζω μετά το Παράθυρο πάλι να μιλάω για φως-και ξέρεις γιατί το λέω?εσύ που ανοίγεις ορθάνοιχτα τα παράθυρα στη σκέψη ενώ πολλών άλλων είναι αμπαρωμένα δια βίου εσύ που είσαι μαχητής ζωής εσύ που οδηγείς τους άλλους σε σωστή πορεία προς το φως εσύ που απεχθάνεσαι την παραίτηση εσύ που δίνεις δύναμη στους άλλους με την πένα σου εσύ που χαρίζεις την καρδιά σου,εσύ είσαι αυτός που θα λυγίσει μπροστά έστω σε ένα κατακλυσμό?θέλω να σηκωθείς και να στηθείς στα πόδια σου έτσι όπως θέλω να είσαι και να οριοθετήσεις κάποιες γραμμές με διαχωριστικά που θα αφήνουν χώρο για σένα..εδώ βλέπω ότι σου λείπει αέρας..άνοιξε τα παράθυρα..στο ξαναλέω..κάτι πρέπει να κάνεις για σένα άμεσα...δεν είμαι κοντά σου για να μιλήσουμε απο κοντά αλλά πιστεύω ότι έχεις εγκλωβιστεί στη στολή που περιγράφεις..και μπορεί να ανακουφίζεσαι όταν την φοράς όμως δεν ε΄'ιναι λύση..πρώτη φορά σου μιλάω έτσι γιατί αισθάνομαι ότι είσαι εγκλωβισμένος και ο ψυχισμός σου έχει πέσει πολύ εγώ εδώ είμαι και λειτουργώ για στήριξη μόνο και όχι για χιχι..να μην τα λέμε και τα ξαναλέμε πάλι τα ίδια όποτε θες μιλάμε..για το κείμενο βέβαια δεν θέλω να πω λόγια είναι εξομολόγηση ψυχής συγκλονιστική και καλά έκανες φυσικά και τα έβγαλες απο τα πολύ μέσα σου μιλάμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το ότι ακροβατείς στα όρια πρόσεξε να δείς δεν σημαίνει και ότι δεν θα φτάσεις και κάπου...τίποτα δεν είναι noawayout..κάπου στη μέση της διαδρομής τείνεται κάποιο χέρι και σε βοηθάει..είτε είναι άνθρωπος είτε ώριμη σκέψη..δεν είναι απαραίτητο ότι όταν ακροβατούμε ότι πέφτουμε κιόλας..προσπαθούμε απλά να φτάσουμε..κάπου..όχι απαραίτητα στο τέρμα..τέρμα δεν υπάρχει είναι κάτι νοητό..εμείς απλά το προσπαθούμε να μη γίνει κάτι το υπαρκτό..και γιαυτό και ο φόβος και οι ανασφάλειες και η αγανάκτηση και η στενοχώρια...όμως τίποτα δεν είναι στάσιμο..αύριο ξημερώνει μιά καινούρια μέρα..και πρέπει να έχεις ανοιχτά τα παράθυρα φιλαράκι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μερικές διαδρομές φτάνουν από μόνες τους στο τέρμα καλή μου φίλη... τα λόγια σου μιλάνε κατευθείαν στην ψυχή.Είσαι πολύ καλή!Κάποιες όμως φορές αφήνουμε τις εξελίξεις λόγω αναγκών ή άλλων υποχρεώσεων, δίνοντας πίστωση χρόνου σ' αυτά.Για όλα τ' άλλα είναι θέμα χρόνου πια και το μόνο που μπορεί να σταματήσει τη ροή του, είναι το μυαλό του όποιου παλιοχαρακτήρα.Με το ζόρι δε γίνεται τίποτα... στο τέλος-και πριν το θέμα χρόνου-βρίσκεται το θέμα επιλογών διαβίωσης!Όταν σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας αδιαφορώντας για τη ζωή των υπολοίπων, τότε αυτό λέγεται κόλαση!Ψυχικά αποθέματα έχουμε όλοι μας κι αυτά τα αντλούμε απ' την αγάπη.Κι αν τελειώσουν κάποτε αυτά, τότε παραμένει η αγάπη!Σ' αυτήν τα χρωστάμε όλα!Δεν ξέρουμε που φτάνουν οι αντοχές μας κι αυτό θα το μαθαίνουμε μέρα με τη μέρα, ώσπου κάποιο πρωινό θα μας το φωνάξει η ψυχή... ΑΥΤΗ θα 'ναι η καινούργια μέρα!
      Χαρούμενο απόγευμα να περάσεις Καιτούλα μου με την οικογένειά σου και να 'σαι πάντα καλά!!!:-)

      Διαγραφή
  9. Καλησπέρα Νίκο μου με τον πονεμένο μονόλογό σου και χωρίς προσωπείο!!! Πως μπορώ να μπω στην ψυχή σου και να καταλάβω την πληγωμένη σου ψυχή!!! Αδύνατον αρκούμαι μόνο να διαβάζω τις σκέψεις σου και να θέλω ν σου πω ότι είσαι σπουδαίος άνθρωπος για να σου γεμίζει πληγές την ψυχή σου οτιδήποτε.... Εχεις μάθει ν΄αγαπάς χωρίς αντίκρυσμα , βίωσε τον πόνο σου και στάσου ξανά όρθιος !!! Το οφείλεις σε σένα !!! Συμβουλές θα μου πείς !! Οχι θα σου πω αποστάγματα της ζωής..
    Καλό σου ξημέρωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν οι πληγές φτάνουν στο σημείο να ξεραθούν πάνω μας, τότε πρέπει να παίρνουμε πιο γρήγορες αποφάσεις.Αυτή τη λογική φρενάρει το συναίσθημα.Δε θεωρώ όμως κάποιον σπουδαίο-και με κάνεις να κοκκινίζω-αλλά κατώτερο των περιστάσεων, όταν δε μπορούμε ν' αποφασίζουμε στα σημαντικά ζητήματα της ζωής μας.Καλή μου nikol σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα λόγια συμπαράστασης και να ξέρεις πως όλοι μας κατά βάθος κρύβουμε έναν κλόουν μέσα μας!
      Να 'σαι πάντα καλά κι ευτυχισμένη!!!:-)

      Διαγραφή
  10. Όμορφο το κείμενο σου....θα σταθώ σ'αυτήν εδώ την φράση: "Επέλεξες να σέβεσαι και ν' αγαπάς χωρίς κανένα αντίκρισμα κι ακόμα περισσότερο χωρίς να νιώθεις το αίμα στις φλέβες σου."
    Δύσκολο το να μην έχεις κάποιον να σε καταλάβει..........!
    Καληνύχτα Νίκο μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχει κι η αντίθετη άποψη Ωραιοζήλη μου που τη θεωρώ εξίσου σεβαστή και κατανοητή.Ίσως να μη μπορούμε να καταλάβουμε εμείς τους άλλους!Και στις δυο περιπτώσεις πάντως ο κοινός παρονομαστής παραμένει στο "εμείς τι κάνουμε!"
      Χαρούμενο απόγευμα να περάσεις γλυκιά μου!!!:-)

      Διαγραφή
  11. Ανατριχιαστικά αληθινό πέρα ως πέρα!
    Γνωρίζω κι εγώ κάποιους, ίσως έχω αναγκαστεί κι εγώ να υπάρξω στιγμές!
    Κανείς δεν θ καταλάβει αν.... δεν το έχει νιώσει στο πετσί του!

    Καλημέρα και καλή εβδομάδα Νίκο!
    ΥΓ: Γράφεις καταπληκτικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαρούμενη εβδομάδα Αριστέα μου!
      Έχεις απόλυτο δίκιο... αν δε ζήσουμε την κόλαση, δε θα μπορέσουμε να εκτιμήσουμε και να χαρούμε τον παράδεισο... θα μας φαίνεται συνέχεια βαρετός και συνηθισμένος!
      Σ' ευχαριστώ πολύ πάντως για τα καλά κι ευγενικά σου λόγια... χαίρομαι πολύ που βρέθηκες στο δρόμο μου και θα τα λέμε!
      Να 'σαι πάντα καλά γλυκιά μου και να χαμογελάς!!!:-)

      Διαγραφή
  12. Οχι...δεν θα χειροκροτησω
    μια παρασταση κλεμμενη.
    Μια ζωη οχι δικη του
    μα ζωη αλλωνων...
    Μια ζωη που δεν θελει να τη ζησει
    αλλα πιστευει πως του επιβαλλεται.
    Τιποτα δεν επιβαλλεται.
    Πετα λοιπον τα φτιασιδια.....
    φυγε απο το παλκο
    πιασε το χερι μου και
    ΖΗΣΕ.....
    ΖΗΣΕ που να παρει....!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μήπως στην πραγματικότητα αυτό ζούμε καλό μου agriomeli!Κλεμμένες παραστάσεις που νομίζουμε για αυθεντικές!
      Ζωή τελικά είναι αυτό που διαλέγουμε να ζούμε!Κι αυτό για τον καθένα φαίνεται πως του αξίζει!Μερικοί παραμένουν απροσάρμοστοι, αλλά θέμα χρόνου είναι να φύγουν απ' το πάλκο της αυτοκαταστροφής τους!Δεν ξεχνώ να σ' ευχαριστώ πολύ για όλα!!!

      Διαγραφή
  13. Όλοι γινόμαστε ενίοτε παλιάτσοι, μιας και το βάψιμο κρύβει το πρόσωπο. Είναι μια συμπεριφορά για όσους έχουν γερό στομάχι. Υπάρχει και η συμπεριφορά της αλήθειας, αλλά αυτή απαιτεί ακόμα πιο γερό στομάχι! Γέλα παλιάτσο, όπως και να 'χει...!

    Κάτι σχετικό με κλόουν είχα γράψει εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιστεύουμε καλέ μου φίλε ότι το βάψιμο του προσώπου θα κρύψει την εικόνα μας... το φαίνεσθαι δηλαδή.Τα συναισθήματα όμως έχουμε μάθει να τα κρατάμε καλά κλεισμένα!Διάβασα με ενδιαφέρον την όμορφη δημοσίευση της παραπομπής(να, και μια άλλη οπτική γωνιά!) και συμφωνώ πως οι κλόουν έχουν μείνει πια τραγικές φιγούρες στην ιστορία, δεν πείθουν στην αλήθεια, είναι πλέον μηχανές παραγωγής γέλιου, τρικλοποδιάς και φάπας κι ο ορισμός της βικιπαίδεια ίσως χρειάζεται κάποια μετατροπή.Να 'σαι πάντα καλά κι ευτυχισμένος!!!

      Διαγραφή
  14. Νίκο μου καλησπέρα!
    Δεν ξέρω γιατί, αλλά δε φαίνεται το σχόλιό μου στην ανάρτηση.
    Σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά, και να είναι ανοιχτή για σένα, η οδός της λύτρωσης. Να μην χρειάζεται να στεναχωριέσαι και να αγχώνεσαι για αποφάσεις που πρέπει να παρθούν. Να είσαι μια ψυχή, που μόνο θα χαίρεται. Γιατί σου αξίζει.
    Καλή εβδομάδα να έχεις από αύριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ροδούλα μου καλή κι αγαπημένη μου φίλη, με συγκινείς κάθε φορά με τα σχόλιά σου και σ' ευχαριστώ πολύ γι' αυτό και για τα ευγενικά σου λόγια που δίνουν δύναμη!Όσοι βρίσκονται κοντά σου είμαι σίγουρο ότι αισθάνονται πολύ τυχεροί!Να 'σαι πάντα καλά και να χαμογελάς από ευτυχία... κι όσο για το σχόλιό σου μην ανησυχείς, εμφανίστηκε τελικά!
      Χαρούμενη βραδιά να περάσεις με την οικογένειά σου!!!:-)

      Διαγραφή

Όλοι είστε ευπρόσδεκτοι, καλοδεχούμενοι και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψη και το σχολιασμό σας! Σχολιάστε ο,τι θέλετε με ευπρέπεια και διακριτικότητα, χωρίς να προσβάλλετε ή να θίγετε με οποιοδήποτε τρόπο άλλα πρόσωπα... δηλ. χωρίς βρισίδια και μπινελίκια βρε παιδιά και προ πάντων χωρίς greeklish... ε, τι την έχουμε αυτήν τη ριμάδα τη γλώσσα μας..! Κάπου εδώ μέσα σουλατσάρει και η αγάπη μου!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...