Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δε θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ' τις φωνές
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε:μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις
πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν' αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ' απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
Θ' απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν' ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν' άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ' το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ' αποχαιρετήσεις όλ' αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ' άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή
και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ' το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου
θα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .
Κι όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου με το δάχτυλο
απ' τ' άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν' ασπρίζουν
τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ' αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό
γράμμα στη μάνα σου
Θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ' αρχικά του ονόματος σου και μια λέξη:
Ειρήνη
σα να 'γραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ' ολάκαιρο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ' την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν' ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που
τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Τα πιο όμορφα δώρα του Θεού στον άνθρωπο: Ελευθερία, Αγάπη, Ειρήνη! Η ελευθερία είναι εκείνη που ακόμα και σήμερα πασχίζουμε και μοχθούμε για να μας την στερούν. Σε ένα μεγάλο ποσοστό μήπως όμως δε φταίνε τόσο όλοι οι άλλοι, όσο εμείς οι ίδιοι; Μια ζωή ολάκαιρη άλλωστε μάθαμε να περνάμε απέναντι με πρέπει και με μη. Μια ζωή βγαλμένη για το θεαθείναι και για το τι θα πει ο κόσμος. Φόρτωναν ξένες ψυχές σε άλλα σώματα με ο,τι έβρισκαν και κουβαλούσαν μέσα τους, χωρίς να τους ενδιαφέρει το φορτίο.
Έτσι πορευτήκαμε και έτσι μεγάλωσαν και τα παιδιά μας(κι ας παραδέχονται ορισμένοι το αντίθετο). Και το ίδιο αργότερα τα παιδιά των παιδιών μας. Δε φαίνεται όμως να κάνουμε κάτι για να απαλλαγούμε από αυτόν το θυμό! Φοβόμαστε να κάνουμε έναν απολογισμό και ρίχνουμε τις ευθύνες μας στον ανεμιστήρα των εντυπώσεων. Το εύκολο θύμα ψάχνουμε και είναι αδύνατον να μας ξεφύγει. Θα μας περιμένει πάντα στη γωνία. Ας ορμήξουμε λοιπόν χωρίς χρονοτριβή να το κατασπαράξουμε!
Που είναι όμως εκείνο το παιδί που ζούσε κάποτε ξένοιαστο και ελεύθερο με όνειρα κλεισμένο σε ένα μικρό δωμάτιο; Εκείνο το παιδί που ζούσε πριν ακόμα βγει από αυτό και μάθει όλα εκείνα που του επέβαλαν οι "καλοί τρόποι"! Μήπως ξαποσταίνει ή μήπως ακόμα φοβάται; Όταν και όποτε ξυπνήσει και καταπολεμήσει τους δράκους και τα φαντάσματα, τότε μόνο θα μπορεί να θυμηθεί να ζήσει και να αισθανθεί. Μέχρι τότε όμως θα καταθέτει ατέλειωτα στεφάνια κόβοντας βόλτες ανάμεσα σε μύθους και παραμύθια της φαντασίας του! Η επ-ανάσταση στη ζωή του θα αναβάλλεται επ' αόριστον... λόγω πένθους!
Νίκο μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήη ανάρτησή σου είναι ενδιαφέρουσα! Τόσο το ποίημα που χρησιμοποιείς όσο και ο σχολιασμός είναι τροφή για σκέψη! Πόσο δίκιο έχεις στο συμπέρασμα που καταλήγεις..
"Που είναι εκείνο το παιδί; Ξαποσταίνει ή φοβάται;"
Να περνάς όμορφα και να έχεις ένα ευχάριστο βράδυ!
Σ' ευχαριστώ πολύ καλή μου Κωνσταντίνα για τα όμορφα λόγια σου!
ΔιαγραφήΠόσο θα 'θελα όμως να μην είχα δίκιο!
Να 'σαι καλά καρδούλα μου και να περάσεις ευχάριστη εβδομάδα!
Πολύ όμορφη η ανάρτησή σου Νίκο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαί τό ποιήμα αλλά καί ο σχολιασμός σου,πολύ ωραία!!
Αραγε εκείνο τό παιδί θά βρή τήν δύναμη νά επαναστατίση??
Ιδωμεν!!!Καλό βράδυ!!!Φιλιά στό Σοφάκι σου!!!
Ο Θεός νά σάς έχη όλους καλά!!!
Σ' ευχαριστώ πολύ αγαπημένη μου Δήμητρα για τα καλά σου λόγια!
ΔιαγραφήΤο παιδί εκείνο-όσο είμαστε εμείς-δεν πρόκειται να βρεθεί.Δυστυχώς έχουμε γίνει(ηθελημένα ή άθελά μας) πλέον τροχοπέδη και κακέκτυπο σε οποιαδήποτε μέθοδο.Κι εκτός από εκείνα που μάθαμε(καλώς ή κακώς) ίσως φταίει κι ο ξέφρενος "νεοπλουτισμός" μας.Πιστεύω πως μόνο με αποτοξίνωση αυτής της γενιάς, μπορεί να επέλθει κάτι όμορφο!
Να 'σαι πάντα καλά γλυκιά μου και περνάτε πάντα ευτυχισμένα!!!
Αν θέλουμε να είμαστε άνθρωποι και όχι απλά να λεγόμαστε άνθρωποι πρέπει να προσπαθούμε καθημερινά να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι..τα αγαθά όπως είναι η αγάπη η ειρήνη και η δημοκρατία χτίζονται σιγά σιγά ύστερα απο μακροχρόνιους αγώνες..τα αποκτούμε με αγώνες με προσωπικές θυσίες με σύμπνοια με συντροφικότητα και με δύναμη ψυχής..και όντως δεν υπάρχει στιγμή για χάσιμο!!καλημέρα Νικόλα μου!εξαιρετική ανάρτηση την κατάλληλη ώρα!οι συνειδήσεις πρέπει να αφυπνιστούν..την καλημέρα μου και την αγάπη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφα τα λόγια σου καλή κι αγαπημένη μου Καιτούλα!
ΔιαγραφήΣύμπνοια, συντροφικότητα και δύναμη ψυχής... και μόνο αυτά αρκούν.Αυτήν τη στιγμή όμως βλέπω μεγάλο εφησυχασμό και συμμετοχή-αποδοχή στο έγκλημα που συντελείται.Ακόμα άλλωστε ασχολούμαστε με κόμματα κι αποκόμματα..!
Με την καλησπέρα στέλνω και την αγάπη μου!!!
Καλησπέρα-αν και αργά αγαπημένο μου φιλαράκι..κι εμένα με ανησυχεί ο εφησυχασμός..ενω κανονικά σε κάτι άλλες εποχές το ποτάμι θα είχε πάρει το δρόμο του...κόμματα κι αποκόμματα!!όπως το είπες!!καληνύχτα γλυκιά σαν μέλι!
ΔιαγραφήΚαθόλου αργά δεν είναι για σένα αγαπημένη μου φίλη και χαίρομαι που περνάς και τα λέμε, γιατί είσαι γεμάτη καλοσύνη με τους ανθρώπους.Για κάθε άνθρωπο έχεις να πεις μια καλή κουβέντα.Μ' έχεις κερδίσει απ' την πρώτη στιγμή με την ευγένεια και τον χαρακτήρα σου.Να 'σαι καλά χαρούλα μου και πάντα ευτυχισμένη!!!Καλή ξεκούραση!
Διαγραφήδεν εχω λογια!
ΑπάντησηΔιαγραφήυπεροχη αναρτηση!
υπεροχο ποιημα!
εξαιρετικα ολα!
να εισαι καλα!
καλη εβδομαδα να εχουμε!
Καλή μου Κική σ' ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα κι ευγενικά σου λόγια!
ΔιαγραφήΚαλή κι ευτυχισμένη εβδομάδα να περάσεις!!!
Αν θες...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα Νίκο μου :)))
Θέλουμε, υποθέτω... προσπαθούμε τουλάχιστον;
ΔιαγραφήΤην καλησπέρα ψυχούλα μου και χαρούμενη εβδομάδα να περάσεις!:-)))
Το ποιημα γνωστο και αγαπημενο! Το συνθημα ομως, απο τα πιο ευφανταστα και αιχμηρα που εχω δει! Και τα λογια σου, τοσο καιρια! Εχεις παιδια Νικο; Αν ναι, τοτε καταλαβαινεις ποσα πολλα μας μαθαινει η συμπεριφορα τους, η ηθικη τους, η λαχταρα τους! Καταλαβαινεις ποσο λιγοι ειμαστε και πως εχουμε σκοτωσει το παιδι μεσα μας, σκοτωνοντας στην ουσια την ιδια τη ζωη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη μας εβδομαδα!
Χριστινάκι μου γλυκό... με πάτησες στον κάλο(όχι αυτόν βέβαια που έχω στο κεφάλι μου!χαχαχα!)Αυτά τα παιδιά μ' έκαναν να σκεφτώ να γράψω αυτό τον σχολιασμό!Ναι, έχω δυο κορίτσια 11 και 16 ετών και νιώθω πως αν ξεκινούσα τώρα την έγγαμη ζωή μου, δε θα γινόμουν συνένοχος στο σημερινό έγκλημα της γέννησης τους!Γι' αυτό προσπαθώ με διάφορα τεχνάσματα και μεταλλαγμένη πια νοοτροπία να περισώσω ό,τι μπορώ απ' αυτήν την ψεύτικη ζωή που περάσαμε.
ΔιαγραφήΝα 'σαι πάντα καλά καλή μου και να περνάτε ευτυχισμένα!!!
απο τα πιο αγαπημενα μου ποιηματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήας ειναι αυτο, σαν αλλες 10 εντολες, πυξιδα μας για να κανουμε τον κοσμο λιγο καλυτερο!
καλο σας απογευμα!
Απ' το στόμα σου και στου Θεού τ' αυτί καλή μου Φανή!
ΔιαγραφήΜήπως όμως βλέπεις σε μας τους ψεκασμένους, κάτι που δε βλέπω;
Να 'σαι πάντα καλά και να περάσεις ένα χαρούμενο και γλυκό απόγευμα!
Όλοι κάπου μέσα μας, κρύβουμε ένα παιδί. Μόνο που το κρύβουμε πάρα πολύ καλά. Γιατί άμα ξυπνήσει, άντε να το μαζέψεις... Το θέμα δεν είναι αν θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι, άλλα να θέλουμε να είμαστε Άνθρωποι. Και αυτό μάλλον δείχνει πολύ ζόρικο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως τα λες καλέ μου φίλε!Το παιδί το κρύβουμε τόσο πολύ, που το 'χουμε σχεδόν εξαφανίσει.Για να γίνουμε όμως Άνθρωποι, πρέπει πρώτα να συνηθίσουμε την ονομασία.Κι αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία!
ΔιαγραφήΝα 'σαι καλά φίλε μου και χαίρομαι πολύ που περνάς και τα λέμε!:-)
Ωραίο, ενθουσιαστικό το ποίημα! Αλλά για πολύ λίγους. Οι πολλοί δεν θα χαλάσουμε το βόλεμά μας. Αφήνουμε για άλλους τους αγώνες... και φυσικά ο κόσμος μας παραμένει άδικος και σκληρότατος...
ΑπάντησηΔιαγραφή(Ζητώ συγνώμην που δεν συνέχισα το παιχνίδι των ερωτήσεων και δεν ανάρτησα το βραβείο σου. Δεν θα ήθελα να μπω σ'αυτή τη διαδικασία. Σ΄ευχαριστώ πολύ όμως για την τιμή).
Καλή μου φίλη Σταυρούλα, σ' ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα κι ευγενικά σου λόγια και πιο πολύ που πέρασες κι άφησες το σχόλιό σου, με το οποίο συμφωνώ απόλυτα!Σ' αυτόν τον χώρο είμαστε μια παρέα κι όλοι συνοδοιπόροι τόσο στα εύκολα, όσο και στα δύσκολα.Δε θέλω να νιώθεις άσχημα κι ούτε να σου περνάει απ' το μυαλό σου πως με πρόσβαλες.Δεν είσαι η μόνη άλλωστε, αλλά κι άλλα φιλικά ιστολόγια δεν ακολουθούν τέτοιους κανόνες και διαδρομές.Δεν είναι υποχρεωτικό άλλωστε κάτι τέτοιο.Ένιωσα όμως την ανάγκη να χαρίσω το παιχνιδάκι αυτό σε ιστολόγια που δεν έχουν μεγάλη επισκεψιμότητα(όπως και το δικό μου άλλωστε) και θα 'θελα να τα γνωρίσουν κι άλλοι, γιατί τα θεωρώ πολύ αξιόλογα κι ενδιαφέροντα στις θεματολογίες τους.Κρυφό μου όνειρο κι ελπίδα είναι και παραμένει(μέχρι την υλοποίησή του) η συνένωση όλων των φωνών μας, σ' ένα ιστολόγιο με διαφορετική και πολυποίκιλη θεματολογία με πολλούς διαχειριστές, που θα 'χει γνώμη κι άποψη και θα μπορεί να διαβαστεί κι εισακουστεί απ' όλους τους ανθρώπους.
ΔιαγραφήΝα 'σαι καλά γλυκιά μου κι ο Θεός πάντα δίπλα σου!!!
Είναι πράγματι σοκαριστικά τα λόγια του Mayumi μου!Κάτι σαν το imagine του ανεπανάληπτου John Lennon!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα περνάς υπέροχα Χρυσουλίνι μου και πάντα να χαμογελάς!Έχεις την αγάπη μου!:-)
Εξαιρετική επιλογή..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την εικόνα...σκληρό αλλά αληθινό φοβάμαι.
καλό σου βράδυ Νίκο!
Σ' ευχαριστώ πολύ Νικολέτα μου για τα καλά κι ευγενικά σου λόγια!
ΔιαγραφήΝα περνάς καλά και να χαμογελάς!:-)